Batalla de Chocontá

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

Coordenadas: 5°09′N 73°41′O / 5.150, -73.683

Batalla de Chocontá
Parte de Guerras da Confederación muisca

Batalla de Chocontá, por Lucas Fernández de Piedrahita (1676)
Data (~1490)
Lugar Chocontá, territorio muisca
Resultado Vitoria do zipa.
Belixerantes
Zipazgo dos muiscas do sur Zacazgo dos muiscas do norte
Líderes
Saguamanchica Michuá
Forzas en combate
~50 000[1] ~60 000[2]

A batalla de Chocontá foi unha batalla que se produciu no seo do conflito entre os muiscas do norte e do sur da confederación muisca, na precolombiana do centro de Colombia. A batalla produciuse c. 1490 en Chocontá. Enfrontáronse un exército de 50 000 güechas do sur, liderados polo zipa Saguamanchica, e 60 000 güechas do norte liderados polo zaque Michuá, quen tamén contaba co apoio do cacique de Guatavita.

Mapa dos territorios muiscas. Chocontá atópase na fronteira do territorio do zipa (verde) e a área vermella.

Contexto[editar | editar a fonte]

O zipa Saguamanchica.
O zaque Michuá.

Nas décadas anteriores á chegada e invasión dos conquistadores españois ás terras altas centrais de Colombia, a área estaba gobernada por dous grupos principais: o zacazgo da rexión muisca do norte e o zipazgo da rexión muisca do sur. Se ben as dúas faccións estaban unidas nunha confederación, libraban numerosas guerras para dominar o terreo e obter acceso aos recursos da zona, principalmente ouro, cobre e esmeraldas.[3]

Os muiscas do norte habitaban a área que aproximadamente se corresponde co actual departamento de Boyacá, mentres que os muiscas dos sur vivían no actual departamento de Cundinamarca. A capital do zaque era Hunza, actual Tunja, e a do zipa era Bacatá, que máis tarde se convertería na capital de Colombia, Bogotá.[2]

Batalla[editar | editar a fonte]

O exército sureño de güechas de Saguamanchica reuniuse preto de Chocontá para enfrontar a Michuá. A batalla durou tres horas e foi considerada como especialmente sanguenta. Os líderes dos dous exércitos morreron durante a loita, mais o zipazgo dos muiscas do sur saíu vitorioso. Quemuenchatocha converteuse no novo zaque de Hunza e o zipa de Bacatá foi sucedido por Nemequene.[1][2]

A batalla foi un dos primeiros actos de guerra muisca rexistrados polo bispo e cronista Lucas Fernández de Piedrahita.[4]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. 1,0 1,1 Biografía de Saguamanchica – Pueblos Originarios (en castelán)
  2. 2,0 2,1 2,2 Historia dos muiscas Arquivado 28 de outubro de 2020 en Wayback Machine. – Banco da República (en castelán)
  3. Muisca history; natural resources – Pueblos Originarios (en castelán)
  4. Adolfo Constenla Umaña, 1996 – Poesía Tradicional Indígena Costarricense (Editorial de la Universidad de Costa Rica) (en castelán)

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]