Lista de faraóns

Lista de faraóns
	;
País	Exipto
Fundador	Narmer (a.k.a. Menes)
Último gobernante	Nectanebo II; (derradeiro nativo); Cleopatra e Cesarión; (derradeiro real); Maximino Daia; (o último chamado faraón);
Fundación	c. 3100 a.C.
Disolución	343 a.C.; (derradeiro faraón nativo); 30 a.C.; (derradeiro faraón grego); 314 d.C.; (derradeiro emperador romano en ser chamado faraón);

O título faraón úsase para os gobernantes do antigo Exipto que gobernaron despois da unificación do Alto e Baixo Exipto por Narmer durante o Período tinita, aproximadamente no 3100 a.C. Non obstante, o título específico "faraón" non foi usado para dirixirse aos reis de Exipto polos seus contemporáneos ata o dominio de Merneptah na XIX dinastía, c. 1200 a.C. Xunto ao título de faraón para gobernantes posteriores, houbo un antigo título real exipcio usado polos reis exipcios que permaneceu relativamente constante durante a historia do antigo Exipto, inicialmente o nome de Horus, o nome Abella e Xunco (a súa tradución fidedigna é O Señor das Dúas Terras xa que os xeróglifos fan referencia, a abella ao Alto Exipto mentres que o xunco o fai ao Baixo Exipto) e o nome Dúas damas (nbtj), co título adicional de Horus Dourado, nomen e prenomen engadíronse sucesivamente polas dinastías posteriores.

Exipto estivo continuamente gobernado, polo menos en parte, por faraóns nativos durante aproximadamente 2500 anos, ata que foi conquistado polo Reino de Kush a finais do século VIII a.C, cuxos gobernantes adoptaron para si mesmos a tradicional titulación faraónica. Despois da conquista kushita, Exipto experimentou outro período de dominio autóctono antes de ser conquistado polo Imperio Aqueménida, cuxos gobernantes tamén adoptaron o título de "faraón". O último faraón nativo de Exipto foi Nectanebo II, que era faraón antes de que os aqueménidos conquistasen por segunda vez Exipto.

O dominio aqueménido sobre Exipto chegou ao seu fin logo da conquista de Alexandre o Grande no 332 a.C., despois da cal foi gobernado polos faraóns helénicos da Dinastía ptolemaica. O seu dominio e a independencia de Exipto chegaron ao seu fin cando Exipto pasou a ser unha provincia da Roma antiga no 30 a.C. Augusto e posteriores emperadores romanos foron designados como faraóns de Exipto ata o reinado de Maximino Daia no 314 d.C.

As datas indicadas nesta lista de faraóns son aproximadas. Baséanse principalmente na cronoloxía do Antigo Exipto, principalmente baseadas no Exipto Dixital para as universidades,^[3] base de datos desenvolvida polo Museo Petrie de Arqueoloxía Exipcia, pero pódense indicar por separado datas alternativas tomadas doutros expertos.

Listas de antigos reis exipcios[editar | editar a fonte]

As listas de faraóns modernas están baseadas en rexistros históricos, incluídas antigas listas de reis exipcios e historias posteriores, como a "Aegyptiaca" de Manetón, así como evidencias arqueolóxicas. Respecto a fontes antigas, exiptoólogos e historiadores reclaman precaución respecto da credibilidade, exactitude e exhaustividade destas fontes, moitas das cales fixéronse moito despois dos reinados que informan.^[4] Un problema adicional é que as antigas listas de reis adoitan estar danadas, ou son inconsistentes entre elas e/ou selectivas.

Coñécense as seguintes listas de reis (xunto coa dinastía na que foron creados)):^[5]

Lista real da tumba de Den (I dinastía); atopado nun selo cilíndrico na tumba de Den. Enumera a todos os reis da I Dinastía desde Narmer ata Den co seu Nome de Horus.
Pedra de Palermo (V dinastía); tallada nunha lousa de olivina-basalto. Rota en anacos e polo tanto incompleta.
Lista real de Gizeh (VI dinastía); escrita con tinta vermella, verde e negra en xeso e madeira de cedro. Moi selectiva.
Pedra Saqqara Sur (VI dinastía); tallada nunha lousa de basalto negro. Moi selectiva.
Lista de reis de Karnak (XVIII dinastía); tallada en pedra calcaria. Moi selectiva.
Lista Real de Abidos de Seti I (XIX dinastía); tallada en pedra calcaria. Moi detallado, pero omitindo o Primeiro Período Intermedio.
Lista real de Abidos de Ramesses II (XIX dinastía); tallada en pedra calcaria. Moi selectiva.
Lista real de Saqqara (XIX Dinastía), tallada en pedra calcaria. Moi detallada, pero omite a maioría dos reis da I Dinastía por razóns descoñecidas.
Lista real de Turín (XIX Dinastía); escrita con tinta vermella e negra en papirus. É probable que sexa a lista real máis completa da historia, hoxe danada.
A Aegyptiaca de Manetón (período grego); posiblemente escrito sobre papiro. Os escritos orixinais perdéronse a día de hoxe e moitas anécdotas asignadas a certos faraóns parecen ficticias.

Período predinástico[editar | editar a fonte]

Artigo principal: Exipto prehistórico.

Período lendario[editar | editar a fonte]

#	Nome	Inicio do goberno	Fin do goberno	Notas
1	Ptah	5400 a. C.	5340 a. C.	Deus creador e divindade patroa da cidade de Menfis.
2	Ra	5340 a. C.	5280 a. C.	Deus sol e creador do mundo.
3	Shu	5280 a. C.	5220 a. C.	Deus do ar seco, do estado masculino, da calor, da luz e da perfección.
4	Geb	5220 a. C.	5180 a. C.	Deus da terra.
5	Osiris	5180 a. C.	5120 a. C.	Deus asociado á vida no alén, decidía se as persoas se reencarnarían ou perderían a vida no alén.
6	Horus	5120 a. C.	5060 a. C.	Deus dos ceos.
7	Tot	5060 a. C.	5000 a. C.	Deus da sabedoría e da escrita.
8	Maat	5000 a. C.	4940 a. C.	Deusa da xustiza e do equilibrio.

Baixo Exipto[editar | editar a fonte]

Artigo principal: Baixo Exipto.

O Baixo Exipto estaba xeográficamente composto polo norte do río Nilo e polo delta do Nilo. A seguinte lista pode estar incompleta:

Nome	Comentarios	Reinado
Hedju Hor	Só se coñecen dúas xerras de arxila de Tura	Arredor do 3250 a.C.
Ni-Hor	Só se coñecen os barcos de barro e pedra atopados en tumbas próximas a Tarcán, Tura, Tarxano e Nagada	Arredor do 3250–3200 a.C.
Hsekiu / Seka	Só se coñece pola Pedra de Palermo^[6]	Descoñécese
Khayu	Só se coñece pola Pedra de Palermo^[7]	Descoñécese
Tiu / Teyew	Só se coñece pola Pedra de Palermo^[8]	Descoñécese
Thesh / Tjesh	Só se coñece pola Pedra de Palermo^[9]	Descoñécese
Neheb	Só se coñece pola Pedra de Palermo^[10]	Descoñecese
Wazner	Só se coñece pola Pedra de Palermo^[11]	Gobernou ao redor do 3180 a.C.
Horus Hat	—	Arredor do 3180 a.C.
Mekh	Só se coñece pola Pedra de Palermo^[12]	Descoñécese
(Destruído)	Só se coñece pola Pedra de Palermo^[12]	Descoñécese
Falcón dobre	Tamén debeu gobernar no alto Exipto	Naqada III (Século XXXII a.C.)
Wasch	Só se coñece pola Paleta de Narmer^[13] Arredor do 3150 a.C.	Naqada III

Alto Exipto[editar | editar a fonte]

Artigo principal: Dinastía 0.

Aquí se reagrupan gobernantes predinásticos do Alto Exipto pertencentes ao período tardío Naqada III, ás veces descrito informalmente como Dinastía 0.

Nome	Imaxe	Comentarios	Reinado
Gazelle	-	No 3250 a.C., o máis probable é que nunca existise.^[14]	Naqada III
Cuncha	-	A existencia deste rei é moi dubidosa.^[15]	Naqada III
Peixe^[16]	-	Só se coñecen artefactos que deixaron a súa marca, arredor do 3250-3220 a.C. É moi probable que nunca existise.^[17]	Naqada III
Elefante^[18]		Arredor do 3240–3220 a.C.	Naqada III
Animal^[19]	-	O máis probable é que nunca existise.^[20]	Naqada III
Stork^[21]^[22]	-	O máis probable é que nunca existise.^[23]	Naqada III
Canide^[19]	-	O máis probable é que nunca existise.^[24]	Naqada III
Touro	-	O máis probable é que nunca existise.^[25]	Naqada III
Escorpión I	-	Primeiro gobernante do Alto Exipto, Arredor do 3250–3200 a.C.	Naqada III

Gobernantes predinásticos: Dinastía 0[editar | editar a fonte]

Artigo principal: Período predinástico.

A seguinte lista de gobernantes predinásticos pode estar incompleta. Dado que estes reis preceden a Primeira Dinastía, agrupáronse como "Dinastía 0".

Nome	Comentarios	Datas
Horus-Iry	A posición cronolóxica correcta non está clara.^[26]	Arredor do 3170 a.C.
Crocodilo	Potencialmente leido Shendjw. se discute a súa identidade e existencia.^[27]	Arredor do 3170 a.C.
Ka	Quizais deba lerse como Sekhen en vez de Ka. A posición cronolóxica correcta non está clara.^[28]	Arredor do 3170 a.C.
Escorpión II	Pódese ler como Serqet, posiblemente sexa a mesma persoa que Narmer.^[29]	Arredor do 3170 a.C.

Período arcaico de Exipto[editar | editar a fonte]

Artigo principal: Período arcaico de Exipto.

O Primeiro período dinástico de Exipto esténdese entre o 3150 e o 2686 a.C.

Primeira dinastía[editar | editar a fonte]

Artigo principal: Primeira dinastía de Exipto.

A Primeira dinastía gobernou entre o 3150 e o 2890 a.C..

Nome	Imaxe	Comentarios	Datas
Narmer		Crese que é a mesma persoa que Menes e que unificou o Alto e Baixo Exipto.	Arredor do 3150 a.C.
Hor-Aha		Fillo de Narmer. Nome grego: Athotís.	Arredor do 3125 a.C.
Djer	Fillo de Hor-Aha	Nome grego: Uenéphes. O seu nome e título aparece na Pedra de Palermo. Despois creuse que a súa tumba era a lendaria tumba de Osiris.	54 anos^[30]
Djet	Irmán de Djer	Nome grego: Usapháis.	10 anos^[31]
Den	Fillo de Djen	Nome grego: Kénkenes (da dicción no Imperio Novo de Exipto do seu nome de nacemento: Qenqen^[32]). O primeiro faraón representado coa dobre coroa de Exipto, o primeiro faraón cun nome completo niswt bity.	42 anos^[31]
Anedjib	Neto de Djen e sobriño de Den	Nome grego: Miebidós. Coñecido polo seu ameazador nome nebti.^[33]	10 anos
Semerkhet	Fillo de Anedjib ou irmán del	Nome grego: Semempsés. Primeiro gobernante exipcio c0 nome completo Nebti. O seu reinado completo consérvase na pedra do Cairo.	8½ anos^[31]
Qaa	Fillo de Semerkhet	Nome grego: Bienéches. Reinado moi longo, a súa tumba é a última con tumbas subsidiarias.	34 anos
Sneferka	Fillo descoñecido de Qaa ou só unha persoa aleatoria?	Reinado moi curto, descoñécese a súa posición cronolóxica correcta.	Arredor do 2900 a.C.
Horus Paxaro	Irmán? Unha persoa descoñecida quizais ao azar?	Reinado moi curto, descoñécese a posición cronolóxica correcta.	Arredor do 2900 a.C.

Segunda dinastía[editar | editar a fonte]

Artigo principal: Segunda dinastía de Exipto.

A Segunda dinastía gobernou desde o 2890 a.C. ata o 2686 a.C.

Nome	Comentarios	Datas
Hetepsekhemui^[34]	Manetón chámalle 'Boëthos' e afirma que baixo este gobernante un terremoto matou a moita xente.	15 anos
Nebré^[35]	Nome grego: Kaíechós (despois do nome do cartucho ramesside Kakaw). O primeiro gobernante que usa o símbolo solar no seu nome real, podería ser a mesma persoa que o faraón Weneg.	14 anos
Ninetjer^[36]	Nome grego: Binóthris. Puido dividir Exipto entre os seus sucesores, supostamente permitiu ás mulleres gobernar como faraóns.	43–45 anos
Weneg-Nebty^[37]	Nome grego: Ougotlas/Tlás. Podería ser un gobernante independente ou o mesmo que Peribsen, Sekhemib-Perenmaat ou Raneb.	Arredor do 2740 a.C.
Sened^[38]	Nome grego: Sethenes. Posiblemente a mesma persoa que Peribsen. Non obstante, isto é moi discutido.^[39]	47 anos (Supostamente)
Seth-Peribsen	Empregaba un animal de Seth por riba do seu serekh en lugar dun falcón Horus. Promoveu o culto ao sol en Exipto e reduciu os poderes dos funcionarios, nomarcas e palatinos. Algúns estudosos cren que gobernou un dividido Exipto.^[40]	Descoñécese
Sejemib-Perenmaat	Podería ser a mesma persoa que Seth-Peribsen.^[41]	Arredor do 2720 a.C.
Neferkara I	Nome grego: Néphercherés. Coñecido só das listas do Imperio Novo de Exipto, non acreditadas arqueoloxicamente.	25 anos(de acordo con Manetón)
Neferkasokar	Nome grego: Sesóchris. Coñecido só das listas de Ramesside, non acreditadas arqueoloxicamente. As lendas do Antigo Reino afirman que este gobernante salvou Exipto dunha seca de longa duración.^[42]	8 anos
Hudjefa I	Coñecido só das listas de ramesside, o seu "nome" é en realidade unha paráfrase que destaca que o nome orixinal do rei xa se perdeu en tempos de ramesside.	11 anos(de acordo coa Lista real de Turín)
Khasekhem(wy)^[43]^[44]	Nome grego: Chenerés. Despois de problemas, pode que reunificara Exipto, o seu nome serekh é único por presentar tanto a Horus como Set.	18 anos

Antigo Reino[editar | editar a fonte]

Artigo principal: Imperio Antigo de Exipto.

O Antigo Reino de Exipto é o punto de Exipto que sucedeu ao Período arcaico de EXipto e precede ao problemático primeiro período intermedio. O reino gobernou entre o 2686 a.C. e o 2181 a.C.

Terceira dinastía[editar | editar a fonte]

Artigo principal: Terceira dinastía de Exipto.

A Terceira dinastía gobernou entre o 2686 a.C. e o 2613 a.C.

Nome	Comentarios	Datas
Zoser^[45]^[46]	Nomes helenizados Sesorthos e Tosórthros. Encargou a primeira pirámide en Exipto, creada polo arquitecto e escribán principal Imhotep.	19 ou 28 anos, posiblemente arredor do 2650 a.C.^[47]
Sekhemkhet^[48]	Nome grego: Tyréis (o nome do cartucho ramesside para Sekhemkhet é, Teti). Na necrópole da súa inacabada Pirámide de Sekhemkhet, atopáronse os restos dun neno de 2 anos.^[49]	2649 - 2643 a.C.
Sanakht	Probablemente se identifique co nome de Nebka; Nomes helenizados Necherôchis e Necherôphes. Pode ter reinado seis anos se se identifica co penúltimo rei da Dinastía no canon de Turín.	Arredor do 2650 a.C.
Khaba	Posiblemente construíuse unha pirámide escalonada inacabada, podería ser idéntica á de Huni.	2643 - 2637 a.C.
Huni^[50]	Nome grego: Áches. Podería ser o mesmo que Qahedjet ou Khaba. Posiblemente construíse unha Pirámide estratificada e varias pirámides de culto por todo Exipto. A Huni foi atribuíuselle durante moito tempo a construción da pirámide de Meidum. Non obstante, isto é reprobado polos xeróglifos do Imperio Novo de Exipto que eloxian ao rei Snefru, e non a Huni.	2637 - 2613 a.C.

Cuarta dinastía[editar | editar a fonte]

Artigo principal: Cuarta dinastía de Exipto.

A cuarta dinastía gobernou desde o 2613 a.C. ao 2498 a.C.

Nome	Imaxe	Comentarios	Datas
Snefru		Nome grego: Sóris. Reinou 48 anos, dándolle tempo suficiente para construír a pirámide Meidum, a pirámide curvada e a pirámide vermella. Algúns estudosos cren que foi enterrado na Pirámide Vermella. Durante moito tempo pensouse que a pirámide de Meidum non era a obra de Snefru, senón de Huni. Os antigos documentos exipcios describen a Snefru como un gobernante piadoso, xeneroso e incluso afable.^[51]	2613 - 2589 a.C.
Queops		Nome grego: Cheops e Suphis. Construíu a Gran pirámide de Gizeh. Queops representouse como un tirano cruel por autores gregos antigos, con todo, fontes exipcias antigas o describen como un gobernante xeneroso e piadoso. É o principal protagonista do famoso papiro Westcar. Os primeiros papiros impresos orixináronse no reinado de Queops, o que puido facer crer aos autores gregos antigos que queops escribiu estes papiros nun intento de eloxiar aos deuses.	2589 - 2566 a.C.
Djedefre		Nome grego: Rátoises. Algúns estudosos cren que construíu a Gran Esfinxe de Gizeh como monumento para o seu falecido pai. Tamén construíu unha pirámide en Abu Rawash. Non obstante, esta pirámide xa non existe, crese que os romanos re-utilizaron os materiais dos que estaba feita.	2566 - 2558 a.C.
Quefrén		Nome grego: Chéphren e Suphis II. A súa pirámide é a segunda máis grande de Gizeh. Algúns estudiosos prefíreno como o creador da Gran Esfinxe antes de Djedefra. Autores gregos antigos describen a Quefrén tan cruel como Queops.	2558 - 2532 a.C.
Baka/Bauefrê		Nome grego: Bikheris. Podería ser o propietario da pirámide inacabada de Zawyet el'Aryan.	Arredor do 2570 a.C.
Micerinos		Nome grego: Menchéres. A súa pirámide é a terceira e máis pequena de Gizeh. Unha lenda afirma que a súa única filla morreu debido a unha enfermidade e Micerinos enterrouna nun cadaleito dourado en forma de vaca.	2532 - 2503 a.C.
Shepseskaf		Nome grego: Seberchéres. Propietario da Mastaba de el-Fara'un-Fara'un.	2503 - 2498 a.C.
Thamphthis	—	Segundo Manetón é o último rei da 4ª dinastía. Non está demostrado arqueoloxicamente e, polo tanto, posiblemente sexa ficticio.	Arredor do 2500 a.C.

Quinta dinastía[editar | editar a fonte]

Artigo principal: V dinastía exipcia.

A quinta dinastía gobernou do 2498 a.c. ao 2345 a.C.

Nome	Comentarioss	Datas
Userkaf	Enterrado nunha pirámide en Saqqara. Construíu o primeiro templo solar en Abusir.	2498 - 2491 a.C.
Sahure	Trasladou a necrópole real a Abusir, onde construíu a súa pirámide.	2490 - 2477 a.C.
Neferirkare Kakai	Fillo de Sahure, nado co nome de Ranefer	2477 - 2467 a.C.
Neferefre	Fillo de Neferirkare	2460 - 2458 a.C.
Shepseskare	Reinou moi probablemente despois de Neferefre, só por uns meses, posiblemente fillo de Sahure.^[52]	Uns poucos meses
Nyuserre Ini	Irmán de Neferefre, construíu bastante na necrópole de Abusir.	2445 - 2422 a.C
Menkauhor Kaiu	Último faraón en construír un templo solar	2422 - 2414 a.C.
Djedkare Isesi	Efectuou reformas integrais da administración exipcia. Gozou do reinado máis longo da súa dinastía, probablemente con máis de 35 anos no trono.	2414 - 2375 a.C
Unas	A Pirámide de Unas está decorada co caso máis temperá de Textos das Pirámides.	2375 - 2345 a.C.

Sexta dinastía[editar | editar a fonte]

Artigo principal: VI dinastía exipcia.

A sexta dinastía gobernou do 2345 a.c. ao 2181 a.C.

Nome	Imaxe	Comentarios	Datas
Teti		Segundo Manetón, foi asasinado.	2345–2333 a.C.
Userkare		Reinado de 1 a 5 anos, puido usurpar o trono a costa de Teti	2333–2332 a.C.
Meryre Pepi I		—	2332–2283 a.C.
Merenre Nemtyemsaf I		—	2283–2278 a.C.
Neferkare Pepi II		Posiblemente o monarca co reinado máis lonxevo da historia humana con 94 anos no trono. Outros datos alternativos din que "só" reinou 64 anos.	2278–2184 a.C.
Neferka	—	Gobernou durante o reinado de Pepi II, posiblemente fose o seu fillo ou cogobernante.	2200–2199 a.C.
Merenre Nemtyemsaf II^[53]		Faraón de curta vida, posiblemente un fillo envellecido de Pepi II.	1 ano e 1 mes c. 2184 a.C.
Neitiqerty Siptah		Idéntico a Netjerkare. Este rei masculino deu orixe á lendaria raíña Nitocris de [[Herodoto] e Manetón.^[54] Ás veces clasificado como o primeiro rei das dinastías VII / VIII combinadas.	Reinado corto: c. 2184–2181 a.C

Primeiro período intermedio[editar | editar a fonte]

Artigo principal: Primeiro Período Intermedio.

O Primeiro Período Intermedio (2181–2060 a.C.) é un período de desorde e caos entre o final do Antigo Reino e a chegada do Reino Medio.

O Antigo Reino derrubouse rapidamente despois da morte de Pepi II Neferkare. Reinou durante máis de 64 anos e probablemente ata 94 anos, máis que calquera monarca da historia. Os últimos anos do seu reinado estiveron marcados pola ineficacia debido á súa avanzada idade. A unión dos dous reinos caeu e os líderes rexionais tiveron que facer fronte á fame resultante.

Os reis das VII e VIII dinastías, que representaron aos sucesores da VI dinastía, intentaron manter algún poder en Menfis, pero debían gran parte del a poderosos nomarcas. Logo de 20 a 45 anos, foron derrocados por unha nova liña de faraóns con sede en Heracleópolis Magna. Algún tempo despois destes eventos, unha liña rival con sede en Tebas se revolveu contra os seus señores do norte e o Alto Exipto. Ao redor do 2055 a.C., Mentuhotep II, o fillo e sucesor do faraón Intef III derrotou aos faraóns Herakleopolitanos e uniu as dúas Terras, iniciando así o Reino Medio.

Sétima e Oitava Dinastías (combinadas)[editar | editar a fonte]

Artigos principais: VII dinastía exipcia e VIII dinastía exipcia.

A VII e VIII Dinastías gobernou aproximadamente entre 20 e 45 anos (posiblemente entre 2181 e 2160 a. C.). A compoñen numerosos reis efémeros que rexían de Menfis sobre un Exipto posiblemente dividido e, en todo caso, só posuían un poder limitado debido ao sistema efectivamente feudal ao que evolucionou a administración. A seguinte lista está baseada na Lista Real de Abidos que data do reinado de Seti I e tomada da 'Handbuch der ägyptischen Königsnamen' de Jürgen von Beckerath^[55] así como da última reconstrución de Kim Ryholt do canon de Turín, outra lista de reis que data da Época de Ramesside.^[56]

Nome	Comentarios	Datas
Menkare	Probado por un fragmento de relevo da tumba da raíña Neit.^[57]^[58]^[59]	Probablemente breve, arredor do 2181 a.C.
Neferkare II	—	Descoñécese
Neferkare (III) Neby	Testemuñado por inscricións na tumba da súa nai Ankhesenpepi, comezou a construción dunha pirámide en Saqqara.	Descoñecese
Djedkare Shemai	—	Descoñécese
Neferkare (IV) Khendu	—	Descoñécese
Merenhor	—	Descoñécese
Neferkamin	—	Descoñécese
Nikare	Posiblemente testemuñado por un selo cilíndrico.	Descoñécese
Neferkare (V) Tereru	—	Descoñécese
Neferkahor	Testemuñado por un selo cilíndrico.	Descoñécese
Neferkare (VI) Pepiseneb	—	Descoñécese ata o 2171 a.C.
Neferkamin Anu	—	Arredor do 2170 a.C.
Qakare Ibi	Construíu unha pirámide en Saqqara inscrito coa última instancia coñecida dos Textos das Pirámides	2169–2167 a.C.
Neferkaure	Testemuñado por de un a tres decretos do templo de Min en Coptos.	2167–2163 a.C.
Neferkauhor Khuwihapi	Attested by eight decrees from the temple of Min and an inscription in the tomb of Shemay.	2163–2161 a.C.
Neferirkare	Posiblemente se identifique con Horus Demedjibtawy, nese caso está testemuñado por un decreto do templo de Min.	2161–2160 a.C.

Novena dinastía[editar | editar a fonte]

Artigo principal: IX dinastía exipcia.

A Novena dinastía^[60] gobernou dende o 2160 a.c. ata o 2130 a.C. A lista real de Turín ten 18 faraóns que reinaron nas novena e décima dinastías. Destes, faltan doce nomes e catro son parciais.^[60]

Nome	Imaxe	Comentarioss	Datas
Meryibre Khety I (Acthoes I)		Manetón afirma que Achthoes fundou esta dinastía.	2160 a.C. - descoñécese
—	-	—	Descoñécese
Neferkare VII	—	—	Descoñécese
Nebkaure Khety II (Acthoes II)		—	Descoñécese
Senenh— ou Setut	—	—	Descoñécese
—	—	—	Descoñécese
Mery—	—	—	Descoñécese
Shed—	—	—	Descoñécese
H—	—	—	Descoñécese

Décima dinastía[editar | editar a fonte]

Artigo principal: X dinastía exipcia.

A X dinastía foi un grupo local que controlou o Baixo Exipto que gobernou entre o 2130 a.c. e o 2040 a.C.

Nome	Imaxe	Comentarioss	Datas
Meryhathor		—	2130 a.C. - descoñécese
Neferkare VIII	—	—	entre o 2130 e o 2040 a.C.
Wahkare Khety (Acthoes III)		—	Descoñécese
Merykare		—	Descoñécese–2040 a.C.

Undécima dinastía[editar | editar a fonte]

Artigo principal: XI dinastía exipcia.

A XI dinastía era un grupo local con raíces no Alto Exipto que gobernou entre o 2134 e o 1991 a.C. A XI dinastía tivo a súa orixe nunha dinastía de nomarcas tebanos que servían aos faraóns da VIII, IX e X dinastías.

Nome	Imaxe	Comentarioss	Datas
Intef o vello Iry-pat		Nómarca tebán ao servizo dun faraón sen nome, considerado máis tarde como a figura fundadora da XI Dinastía.	Descoñécese

Os sucesores de Intef o vello, comezando por Mentuhotep I, independizáronse dos seus señores do norte e finalmente conquistaron Exipto baixo o reinado de Mentuhotep II.

Nome	Comentarios	Datas
Mentuhotep I Tepy-a	Nominalmente un nomarca de Tebas pero pode que gobernase de forma independente.	Descoñécese–2134 a.C.
Sehertawy Intef I	Primeiro membro da dinastía en reclamar o nome de Horus.	2134–2117 a.C.
Wahankh Intef II	Conquistou Abidos e o seu nome.	2117–2069 a.C.
Nakhtnebtepnefer Intef III	Conquistou Asyut e posiblemente trasladouse ao norte ata o 17º nomo.^[61]	2069–2060 BC

Reino medio[editar | editar a fonte]

Artigo principal: Imperio Medio de Exipto.

O Reino Medio (2060–1802 a.C.) é o período que vai desde o final do Primeiro período intermedio ata o comezo do segundo período intermedio. Ademais da Duodécima Dinastía, algúns estudosos inclúen a Once, a décimo terceira e a décimo cuarta dinastías do Reino Medio. O Reino Medio destaca pola expansión do comercio fóra do reino que se produciu durante este tempo.

Undécima dinastía continuación[editar | editar a fonte]

A segunda parte da XI Dinastía considérase como parte do Reino Medio de Exipto.

Nome	Comentarios	Datas
Nebhepetre Mentuhotep II^[62]	Conquistou todo Exipto c. 2015 a.C, comeza o Reino Medio, convértese no primeiro faraón do Reino Medio.	2060–2010 a.C.
Sankhkare Mentuhotep III^[63]	Mandou a primeira expedición a Punt do Reino Medio.	2010–1998 a.C.
Nebtawyre Mentuhotep IV^[64]	Escuro faraón ausente das listas reais posteriores, sepultura descoñecida. Pode que o derrocase o seu visir e sucesor Amenemhat I.	1997–1991 a.C.

Faraóns enigmáticos, só testemuñados na Baixa Nubia[editar | editar a fonte]

Nome	Comentarios	Datas
Segerseni^[65]	Escuro faraón ausente das listas reais posteriores, sepultura descoñecida. Só testemuñado na Baixa Nubia, moi probablemente un usurpador ao final da XI Dinastía ou principios da XII Dinastía.	A principios do século XX a.C.
Qakare Ini^[65]	Escuro faraón ausente das listas reais posteriores, sepultura descoñecida. Só testemuñado na Baixa Nubia, moi probablemente un usurpador ao final da XI Dinastía ou principios da XII Dinastía.	A principios do século XX a.C.
Iyibkhentre^[65]	Escuro faraón ausente das listas reais posteriores, sepultura descoñecida. Só testemuñado na Baixa Nubia, moi probablemente un usurpador ao final da XI Dinastía ou principios da XII Dinastía.	A principios do século XX a.C.

Duodécima dinastía[editar | editar a fonte]

Artigo principal: XII dinastía exipcia.

A XII dinastía gobernou desde o 1991 a.C ata o 1802 a.C.

Nome	Comentarios	Datas
Sehetepibre Amenemhat I^[66]^[67]	Posiblemente derrocado por Mentuhotep IV. Asasinado polos seus propios gardas.	1991–1962 a.C.
Kheperkare Senusret I^[68] (Sesostris I)	Construíu a capela branca de Senusret I	1971–1926 BC
Nubkaure Amenemhat II^[69]	Gobernou durante polo menos 35 anos.	1929–1895 a.C.
Khakheperre Senusret II^[70] (Sesostris II)	—	1897–1878 a.C.
Khakaure Senusret III^[71] (Sesostris III)	O máis poderoso dos faraóns do Reino Medio.	1878–1860 a.C.
Nimaatre Amenemhat III^[72]	—	1860–1815 a.C.
Maakherure Amenemhat IV^[73]	Tivo unha co-rexencia que durou polo menos 1 ano segundo unha inscrición en Knossos.	1815–1807 a.C.
Sobekkare Sobekneferu^[74]	A primeira e rara muller gobernante.	1807–1802 a.C.

A posición dun posible gobernante adicional, Seankhibtawy Seankhibra, é incerta. Pode ser un rei efémero, ou unha variante do nome dun faraón da XII ou XIII dinastía.

Segundo período intermedio[editar | editar a fonte]

Artigo principal: Segundo Período Intermedio.

O Segundo Período Intermedio (1802-1550 a.C.) é un período de desorde entre o final do Reino Medio e o comezo do Novo Reino . É o máis coñecido, a partir de cando os Hicsos, cuxo reinado formou parte da XV Dinastía, fixeron a súa aparición en Exipto.

A X dinastía foi moito máis débil que a XII Dinastía e non foi quen de soster as dúas terras de Exipto. Xa no inicio da dinastía, c. 1805 a.C. ou cara a metade dela no c. 1710 a.C., a familia gobernante provincial en Xois, situada nos pantanos do Delta do leste, separouse da autoridade central para formar a Cananea XIV dinastía.

Os Hicsos fixeron a súa primeira aparición durante o reinado de Sobekhotep IV, e ao redor de 1720 a.C. tomaron o control da cidade de Avaris (a moderna Tell El-Dab'a/Khata'na), conquistando o reino da XIV dinastía. Nalgún momento arredor do 1650 a.C. Hicsos, quizais dirixidso por Salitis o fundador da XV Dinastía, conquistaron Menfis, terminando así a XIII dinastía. O baleiro de poder no Alto Exipto resultante do colapso da XIII dinastía permitiu que a XVI dinastía declarase a súa independencia en Tebas, só para ser invadida polos faraóns Hicsos pouco despois.

Posteriormente, cando os Hicsos se retiraron do Alto Exipto, a casa gobernante exipcia nativa en Tebas erixíuse como a XVII dinastía. Esta dinastía co tempo levou aos Hicsos de volta a Asia baixo Seqenenre Tao, Kamose e finalmente Ahmose, primeiro faraón do Novo Reino.

Décimo terceira dinastía[editar | editar a fonte]

Artigo principal: XIII dinastía exipcia.

A XIII dinastía (seguindo a Lista real de Turín) gobernou desde o 1802 a.C. ata arredor do 1649 a.C. e durou 153 ou 154 anos segundo Manetón. Esta táboa debería contrastarse cos reis coñecidos da XIII dinastía.

Nome	Imaxe	Comentarios	Datas
Sekhemre Khutawy Sobekhotep I		Fundou a XIII dinastía. O seu reinado está ben demostrado. Coñecido como Sobekhotep I na hipótese dominante, coñecido como Sobekhotep II en estudos máis antigos.	1802–1800 a.C.^[75]
Sonbef		Quizais un irmán de Sekhemre Khutawy Sobekhotep e fillo de Amenemhat IV^[75]	1800–1796 a.C.^[75]
Nerikare		Testado nun disco do Nilo de Semna.^[76]	1796 a.C.
Sekhemkare Amenemhat V		Gobernou de 3 a 4 anos^[75]	1796–1793 a.C.^[75]
Ameny Qemau		Enterrado na súa pirámide no sur de Dashur	1795–1792 a.C.
Hotepibre Qemau Siharnedjheritef		Tamén chamado Sehotepibre	1792–1790 a.C.
Iufni	—	Testemuñado pola Lista real de Turín	Reinado moi curto, posiblemente c. 1790 - 1788 a.C.^[75]
Seankhibre Amenemhet VI		Testemuñado pola Lista real de Turín.^[77]	1788–1785 a.C.
Semenkare Nebnuni		Testemuñado pola Lista real de Turín^[78]	1785–1783 a.C.^[75] or 1739 BC^[79]
Sehetepibre Sewesekhtawy		Testemuñado pola Lista real de Turín^[80]	1783–1781 a.C.^[75]
Sewadjkare	—	Coñecido só da Lista real de Turín	1781 a.C.
Nedjemibre	—	Coñecido só da Lista real de Turín	7 meses, 1780 a.C.^[75] ou 1736 a.C.^[79]
Khaankhre Sobekhotep		Referido a Sobekhotep II na hipótese dominante, coñecido como Sobekhotep I en estudos máis antigos	Reinado c. 3 anos, 1780–1777 a.C.^[75]
Renseneb	—	4 meses	1777 a.C.^[75]
Awybre Hor I		Famoso pola súa tumba co seu tesouro case intacto e Estatua de Ka	Reinado 1 ano e 6 meses, 1777–1775 a.C.^[75]
Sekhemrekhutawy Khabaw		Posiblemente fillo de Hor Awibre	Reinado estimado de 3 anos, 1775–1772 a.C.^[75]
Djedkheperew		Posiblemente fillo de Hor Awibre e irmán de Khabaw, anteriormente identificado con Khendjer	Reinado estimado de 2 anos, 1772–1770 a.C.^[75]
Sebkay		Posiblemente dous faraóns, Seb e o seu fillo Kay.^[75]
Sedjefakare		Un coñecido faraón testemuñado por numerosas estelas e outros documentos.	5 a 7 anos ou 3 anos, 1769–1766 BC^[75]
Khutawyre Wegaf		Fundador da dinastía nos vellos estudos	Arredor do 1767 a.C.
Khendjer		Posiblemente o primeiro faraón semítico, construíu unha pirámide en Saqqara	Mínimo de 4 anos e 3 mesess c. 1765 a.C.
Imyremeshaw		Testemuñado por dúas colosais estatuas	Reinou menos de 10 anos, a partir do 1759 a.C.^[75] ou 1711 a.C.^[81]
Sehetepkare Intef IV		—	Menos de 10 anos
Seth Meribre		—	O reinado rematou no 1749 a.C.
Sekhemresewadjtawy Sobekhotep III		4 anos e 2 meses	1755–1751 a.C.
Khasekhemre Neferhotep I		11 anos	1751–1740 a.C.
Menwadjre Sihathor		Efémero correxente co seu hermano Neferhotep I, pode que non reinara de forma independente.	1739 a.C.^[75]
Khaneferre Sobekhotep IV		10 ou 11 anos	1740–1730 a.C.
Merhotepre Sobekhotep V		—	1730 a.C.
Khahotepre Sobekhotep VI		4 anos 8 meses e 29 días	Arredor do 1725 a.C.
Wahibre Ibiau		10 anos e 8 meses	1725–1714 a.C. ou 1712–1701 a.C.^[75]
Merneferre Ay I		Reinado máis longo da dinastía	23 anos, 8 meses e 18 días, 1701–1677 a.C.^[75] ou 1714–1691 a.C.
Merhotepre Ini		Posiblemente fillo do seu predecesor	2 anos 3 ou 4 meses e 9 días, 1677–1675 a.C.^[75] ou 1691–1689 a.C.
Sankhenre Sewadjtu	—	Coñecido só da Lista real de Turín	3 anos e 2–4 meses, 1675–1672 a.C.^[75]
Mersekhemre Ined		Pode ser a mesma persoa que Neferhotep II	3 anos, 1672–1669 a.C.^[75]
Sewadjkare Hori	—	5 anos	5 anos
Merkawre Sobekhotep VII		2 anos e 6 meses^[75]	1664–1663 a.C.^[75]
Sete faraóns	—	Nomes perdidos nunha lagoa do canon de Turín^[75]	1663 a.C. –?^[75]
Mer[...]re	—	—	Descoñécese
Merkheperre		—	Algún momento entre 1663 a.C e 1649 a.C.^[75]
Merkare	—	Coñecido só da Lista real de Turín	Nalgún momento entre o 1663 a.C. e o 1649 a.C.^[75]
Nome perdido	—	—	Descoñécese
Sewadjare Mentuhotep V		—	Arredor do 1655 a.C.^[75]
[...]mosre	—	—	Descoñécese
Ibi [...]maatre	—	—	Descoñécese
Hor[...] [...]webenre	—	—	Descoñécese
Se...kare	—	Descoñécese	Descoñécese
Seheqenre Sankhptahi		Pode ser fillo do seu predecesor	Entre o 1663 e o 1649 a.C.
...re	—	Descoñécese	Descoñécese
Se...enre	—	Descoñécese	Descoñécese–1649 a.C.^[75]

A posición dos seguintes faraóns é incerta:

Nome	Comentarios	Datas
Dedumose I	Posiblemente fose un rei da XVI dinastía	Arredor do 1654
Dedumose II	Posiblemente fose un faraón da XVI dinastía	Descoñécese
Sewahenre Senebmiu	Finais da XIII dinastía.	Despois do 1660 a.C.^[75]
Snaaib	Posiblemente un faraón da Dinastía de Abidos	Descoñécese
Mershepsesre Ini II	Finais da XIII dinastía.	Descoñécese

Décimo cuarta dinastía[editar | editar a fonte]

Artigo principal: XIV dinastía exipcia.

A XIV Dinastía era un grupo local do Delta do Leste, con sede en Avaris, ^[82] que gobernou desde o 1805 a.C. ou c. 1710 a.C. ata arredor do 1650 a.C. A dinastía comprendía moitos gobernantes con nomes semíticos occidentais e polo tanto crese que tiña orixe cananeo. Segundo Ryholt, non obstante, esta reconstrución da dinastía é moi debatida coa posición dos cinco faraóns que precederon a Nehesy grandemente discutida.

Nome	Imaxe	Comentarios	Datas
Yakbim Sekhaenre		Posición cronolóxica incerta, aquí dada segundo Ryholt^[82]	1805–1780 a.C.
Ya'ammu Nubwoserre		Posición cronolóxica incerta, aquí dada segundo Ryholt^[82]	1780–1770 a.C.
Qareh Khawoserre^[82]		Posición cronolóxica incerta, aquí dada segundo Ryholt^[82]	1770–1760 a.C.
'Ammu Ahotepre^[82]		Posición cronolóxica incerta, aquí dada segundo Ryholt^[82]	1760–1745 a.C.
Sheshi^[83]		Posición cronolóxica, duración do reinado e extensión do goberno incerta, aquí dada segundo Ryholt.^[82] Alternativamente, podería ser un faraón precoz de Hicsos, un gobernante de Hicsos da segunda parte da XV Dinastía ou un vasalo dos Hicsos.	1745–1705 a.C.
Nehesy		Curto reinado, quizais fillo de Sheshi^[82]	Arredor do 1705
Khakherewre	—	—	Descoñécese
Nebefawre	—	—	Arredor do 1704 a.C.
Sehebre	—	Posiblemente identificable con Wazad ou Sheneh^[75]	Arredor do 1704 ao 1699 a.C.
Merdjefare		Posiblemente identificable con Wazad ou Sheneh^[75]	Arredor do 1699 a.C.
Sewadjkare III	—	—	Descoñécese
Nebdjefare	—	—	1694 a.C.
Webenre	—	—	Descoñécese
—	—	—	Descoñécese
Djefare?	—	—	Descoñécese
Webenre	—	—	Arredor do 1690 a.C.
Nebsenre^[82]		Testemuñado por un tarro que leva o seu prenomen	Polo menos 5 meses de reinado, nalgún momento entre 1690 a.C. e 1649 a.C.
Sekheperenre^[82]		Testemuñado por un único selo de escaravello	2 meses, nalgún momento entre o 1690 a.C. e o 1649 a.C.
Anati Djedkare^[82]	—	Testemuñado pola Lista real de Turín	Descoñécese
Bebnum^[82]	—	Só se coñece pola Lista real de Turín	Nalgún momento entre o 1690 a.C e o 1649 a.C.
'Apepi^[82]	—	Posiblemente testemuñado como fillo dun faraón por 5 selos escaravellos	c. 1650 a.C.

A posición e identidade dos seguintes faraóns é incerta:

Nome	Comentarios	Datas
Nuya^[75]	Testemuñado por un selo escaravello	Descoñécese
Wazad^[75]	Pode identificarse con Sehebre ou Merdjefare	Arredor do 1700 a.C. ?
Sheneh^[75]	Pode identificarse con Sehebre ou Merdjefare	Descoñécese
Shenshek^[75]	Testemuñado por un selo escaravello	Descoñécese
Khamure^[75]	—	Descoñéces
Yakareb^[75]	—	Descoñécese
Yaqub-Har^[83]	Pode pertencer á XIV dinastía, a XV dinastía ou ser vasalo dos Hicsos. Posiblemente o faraón mencionado no Xénese 41.	Séculos XVII a.C.–XVi a.C.

A Lista real de Turín fornece nomes adicionais, ningún deles comprobado máis alá da lista.

Décimo quinta dinastía[editar | editar a fonte]

Artigo principal: XV dinastía exipcia.

A XV dinastía xurdiu de entre os Hicsos chegados do Crecente fértil para establecer un goberno de curta duración sobre gran parte da rexión do Nilo e gobernou a partir de 1674 a.C. ata 1535 a.C.

Nome	Imaxe	Comentarioss	Datas
Semqen		Posición cronolóxica incerta.	1649 a.C. – descoñécese
'Aper-'Anat		Posición cronolóxica incerta.	Descoñécese
Sakir-Har	—	—	Descoñécese
Khyan		Cúspide do poder dos Hicsos, conquistou Tebas cara ao final do seu reinado	30–40 anos
Apepi		—	40 anos ou máis
Khamudi		—	1555–1544 a.C.

Dinastía de Abidos[editar | editar a fonte]

Artigo principal: Dinastía de Abidos.

O segundo período intermedio pode incluír unha dinastía independente reinante sobre Abidos a partir de c. 1650 a.C. ata o 1600 a.C.^[84]^[85]^[86] Catro faraóns testemuñados poden atribuirse á dinastía de Abidos, móstranse aquí sen ter en conta a súa orde (descoñecida) cronolóxica:

Nome	Comentarioss	Datas
Sekhemraneferkhau Wepwawetemsaf	Pode pertencer a finais da XVI Dinastía^[87]	Incerto
Sekhemrekhutawy Pantjeny	Pode pertencer a finais da XVI dinastía^[87]	Incerto
Menkhaure Snaaib	Pode pertencer a finais da XIII Dinastía.^[88]^[89]^[90]	Incerto
Woseribre Senebkay	Tumba descuberta en 2014. Quizais identificable con Woser [...] re do canon de Turín.	Arredor do 1650 a.C.

Décimo sexta dinastía[editar | editar a fonte]

Artigo principal: XVI dinastía exipcia.

A XVI dinastía foi unha dinastía nativa de Tebas xurdida do colapso da XIII dinastía baseada en Memphis c. 1650 a.C. e finalmente conquistada pola XV dinastía de Hicsos c. 1580 a.C. A XVI dinastía só dominou sobre o Alto Exipto.

Nome	Imaxe	Comentarioss	Datas
—	—	O nome do primeiro faraón perdeuse na lista real de Turín, e non se pode recuperar	Descoécese
Sekhemresementawy Djehuti	100px	–	3 anos
Sekhemreseusertawy Sobekhotep VIII		–	16 anos
Sekhemresankhtawy Neferhotep III		–	1 ano
Seankhenre Mentuhotepi		Pode ser un rei da XVII Dinastía^[89]	1 ano
Sewadjenre Nebiryraw I		–	26 anos
Neferkare(?) Nebiryraw II		–	Arredor 1600 a.C.
Semenre		–	Arredor do 1600 a.C.
Seuserenre Bebiankh		–	12 anos
Djedhotepre Dedumose I		Pode ser un rei da XIII Dinastía^[89]	Arredor do 1588-1582 a.C.
Djedneferre Dedumose II		–	Arredor do 1588-1582 a.C.
Djedankhre Montemsaf		–	Arredor do 1590 a.C.
Merankhre Mentuhotep VI		–	Reinado curto, arredor 1585 a.C.
Seneferibre Senusret IV		–	Descoñécese
Sekhemre Shedwast	—	Pode ser o mesmo que Sekhemre Shedtawy Sobekemsaf II	Descoñécese

A XVI Dinastía tamén pode ter comprendido os reinados dos faraóns Sneferankhre Pepi III^[91] e Nebmaatre. A súa posición cronolóxica é incerta.^[88]^[89]

Décimo sétima dinastía[editar | editar a fonte]

Artigo principal: XVII dinastía exipcia.

A XVII dinastía baseouse no Alto Exipto e gobernou entre 1650 e 1550 a.C.:

Nome	Comentarios	Datas
Sekhemrewahkhaw Rahotep	—	Arredor do 1620 a.C.
Sekhemre Wadjkhaw Sobekemsaf I	—	Polo menos 7 anos
Sekhemre Shedtawy Sobekemsaf II	A súa tumba foi roubada e queimada durante o reinado de Ramesses IX.	Descoñécese, arredor do 1573 a.C.
Sekhemre-Wepmaat Intef V	—	Posiblemente arredor do 1573-1571 a.C.
Nubkheperre Intef VI	Reinou máis de 3 anos	Ao redor de 1571 ata mediados da década de 1560 a.C.
Sekhemre-Heruhirmaat Intef VII	—	Finais da década de 1560 a.C.
Senakhtenre Ahmose	—	Arredor do 1558 a.C.
Seqenenre Tao	Morreu na batalla contra os Hicsos.	1558–1554 a.C.
Wadjkheperre Kamose	—	1554–1549 a.C.

Os inicios da XVII Dinastía tamén puido incluír o reinado do faraón Nebmaatre, cuxa posición cronolóxica é incerta.^[75]

Novo reino[editar | editar a fonte]

Artigo principal: Imperio Novo de Exipto.

O Novo Reino (1550–1077 BC) é o período que abrangue a XVIII, a XIX e a XX dinastía exipcia, do século XVI a.C. ao XI a.C., entre o Segundo Período Intermedio e o Terceiro Período Intermedio.

A través do dominio militar no estranxeiro, o Novo Reino viu a maior extensión territorial de Exipto. Expandíase moi lonxe cara a Nubia no sur e ocupou amplos territorios no Próximo Oriente. Os exércitos exipcios loitaron cos exércitos hititas ploo control da actual Siria.

Tres dos faraóns máis coñecidos do Novo Reino son Akhenatón, tamén coñecido como Amenhotep IV, cuxo culto en exclusiva a Atón adoita interpretarse como a primeira forma de monoteísmo, Tutankhamon coñecido polo descubrimento da súa tumba case intacta, e Ramesses II que intentou recuperar os territorios das modernas Israel / Palestina, Líbano e Siria que foran conquistados pola XVIII Dinastía. A súa reconquista provocou a Batalla de Qadesh, onde liderou os exércitos exipcios contra o exército do rei hitita Muwatalli II.

Décimo oitava dinastía[editar | editar a fonte]

Artigo principal: XVIII dinastía de Exipto.

A XVIII dinastía gobernou a partir do c. 1550 a 1292 a.C.:

Nome	Comentarios	Datas
Nebpehtire Ahmose I, Ahmosis I	Irmán e sucesor de Kamose, conquistou o norte de Exipto aos Hicsos.	Arredor do 1550–1525 a.C.. O rango de datos do radiocarbono para o inicio do seu reinado é entre o 1570 e o 1544 a.C., o punto medio dos cales foi o 1557 a.C.^[92]
Djeserkare Amenhotep I	Fillo de Ahmose I.	1541–1520 a.C.
Aakheperkare Thutmose I	Pai descoñecido, aínda que posiblemente Amenhotep I. A súa nai é coñecida por Senseneb. Ampliou a extensión territorial de Exipto durante o seu reinado.	1520–1492 a.C.
Aakheperenre Thutmose II	Fillo de Thutmose I. Nieto de Amenhotep I a través da súa nai, Mutnofret.	1492–1479 a.C.
Maatkare Hatshepsut	A segunda rexedora feminina de Exipto. Puido gobernar xunto co seu sobriño Thutmose III durante a parte inicial do seu reinado. Famosa pola súa expedición a Punt documentada no seu famoso Templo Mortuario en Deir el-Bahari. Construíu moitos templos e monumentos. Gobernou durante o auxe do poder de Exipto. Foi a filla de Thutmose I e a Gran Esposa do seu irmán Thutmose II.	1479–1458 a.C.
Menkheperre Thutmose III	Fillo de Thutmose II. Puido gobernar xunto con Hatshepsut, a súa tía e madrastra durante a primeira parte do seu reinado. Famoso pola súa expansión territorial a Levante e Nubia. Baixo o seu reinado, o Imperio Exipcio Antigo estaba na súa maior extensión. Gobernado durante a auxe do poder de Exipto. Antes do fin do seu reinado, borrou o nome e imaxes de Hatshepsut de templos e monumentos.	1458–1425 a.C.
Aakheperrure Amenhotep II	Fillo de Thutmose III. Gobernado durante o auxe do poder de Exipto.	1425–1400 a.C.
Menkheperure Thutmose IV	Famoso pola súa estela do soño. Fillo de Amenhotep II. Gobernou durante o auxe do poder de Exipto.	1400–1390 a.C.
Nebmaatre Amenhotep III O Rei Magnífico	Pai de Akhenatón e avó de Tutankhamon. Gobernou Exipto no apoxeo do seu poder. Construíu moitos templos e monumentos, incluído o seu enorme Templo Mortuario. Foi o fillo de Thutmose IV.	1390–1352 a.C.
Neferkheperure-waenre Amenhotep IV/Akhenatón	Fundador do período Amarna no que cambiou a relixión do estado, desde a politeísta relixión do antigo Exipto ata o monoteísta atonismo, centrado en torno ao adoración do Atón, unha imaxe do disco solar. Trasladou a capital a Amarna. Foi o segundo fillo de Amenhotep III. Cambiou o nome de Amenhotep (Amón está satisfeito) por Akhenatón (Eficaz para Atón) para reflectir o seu cambio de relixión.	1352–1336 a.C.
Ankhkheperure Smenkhkare	Gobernou conxuntamente con Akhenatón durante os últimos anos do seu reinado. Non se sabe se Smenkhare gobernou por dereito propio. A identidade e mesmo o xénero de Smenkhare é incerto. Algúns suxiren que puido ser o fillo de Akhenatón, posiblemente a mesma persoa que Tutankhamon. Outros especulan que Smenkhare puido ser Nefertiti ou Meritaten. Puido ser sucedido por un faraón feminino chamada Neferneferuaten.	1335–1334 a.C.
Ankhkheperure-mery-Neferkheperure/Neferneferuaten	Un faraón feminino, posiblemente a mesma gobernante que Smenkhkare. A evidencia arqueolóxica refírese a unha muller que reinaba como faraón cara ao final do período Amarna. É probable que fose Nefertiti.	1334-1332 a.C.
Nebkheperure Tutankhaten/Tutankhamon	Normalmente creíase que era o fillo de Akhenatón, moi probablemente restablecese a antiga relixión politeísta exipcia. O seu cambio de nome de Tutankhatón a Tutankhamon reflicte o cambio na relixión desde o monoteísta atonismo, ata a relixión clásica, da cal Amón é a deidade principal. Crese que chegou ao trono con oito ou nove anos e que morreu ao redor dos dezaoito ou dezanove anos, dándolle o alcume de "O rei neno". Tutankhamon foi un gobernante débil que sufría múltiples problemas de saúde. Con todo, fíxose famoso por ser enterrado nunha tumba decorativa destinada a outra persoa chamada KV62.	1332–1324 a.C.
Kheperkheperure Ay (II)	Foi gran visir de Tutankhamon e importante oficial durante os reinados de Akhenatón e Smenkhkare. Posiblemente o irmán de Tiye, a Gran Esposa de Amenhotep III, e tamén posiblemente pai de Nefertiti, Gran Esposa de Akhenatón. Crese que naceu na nobreza, pero non na realeza. Sucedeu a Tutankhamon debido a falta de herdeiro.	1324–1320 a.C.
Djeserkheperure-setpenre Horemheb	Naceu plebeo. Foi xeneral durante o período Amarna. Borrou as imaxes dos faraóns de Amarna e destruíu e vandalizou edificios e monumentos asociados a eles. Sucedeu a Ay a pesar de que Nakhtmin era o herdeiro previsto.	1320–1292 a.C.

Décimo novena dinastía[editar | editar a fonte]

Artigo principal: XIX dinastía exipcia.

a XIX dinastía gobernou desde o 1292 a.C. ao 1186 a.C. e inclúe a un dos grandes faraóns: Ramsés II o Grande.

Nome	Comentarios	Datas
Menpehtire Ramesses I^[93]	De nacemento non real. Sucedeceu Horemheb pola súa falta de herdeiro.	1292–1290 a.C.
Menmaatre Seti I	Recuperou gran parte do territorio que se perdeu baixo o reinado de Akhenatón.	1290–1279 a.C.
Usermaatre-setpenre Ramesses II o Grande	Continuou expandindo o territorio de Exipto ata chegar a un bloqueo co Imperio hitita na Batalla de Kadesh no 1275 a.C., despois da cal asinouse o famoso tratado de paz exipcio-hitita no 1258 a.C. Tivo un dos reinados exipcios máis lonxevos.	1279–1213 a.C.
Banenre Merenptah^[94]	Décimo terceiro fillo de Ramesses II.	1213–1203 a.C.
Menmire-setpenre Amenmesse	Moi probablemente un usurpador ao trono. Posiblemente gobernou en oposición a Seti II. Fillo suxerido de Merneptah. Most likely an usurper to the throne. Possibly ruled in opposition to Seti II. Suggested son of Merneptah.	1203–1200 a.C.
Userkheperure Seti II^[95]	Fillo de Merneptah. Quizais tivese que superar a competencia con Amenmesse antes de que puidese consolidar a súa reclamación ao trono.	1203–1197 a.C.
Sekhaenre/Akhenre Merenptah Siptah^[96]	Posiblemente fillo de Seti II ou Amenmesse, ascendeu ao trono a idade moi nova.	1197–1191 a.C.
Satre-merenamun Tausret	Probablemente a muller de Seti II. Tamén coñecida como Twosret ou Tawosret.	1191–1190 a.C.

Vixésima dinastía[editar | editar a fonte]

Artigo principal: XX dinastía exipcia.

A XX dinastía gobernou do 1190 a.C. ao 1077 a.C.:

Nome	Comentarios	Datas
Userkhaure Setnakhte	Non está relacionado con Seti II, Siptah ou Tausret. Puido usurpar o trono de Tausret. Non recoñeceu a Siptah ou a Tausret como gobernantes lexítimos. Posiblemente fose membro dunha liña menor da familia real Ramesside. Tamén coñécese como Setnakt.	1190–1186 a.C.
Usermaatre-meryamun Ramesses III	Fillo de Setnakhte. Loitou cos pobos do mar no 1175 a.C.. Posiblemente asasinado (conspiración de Harem).	1186–1155 a.C.
Usermaatre/Heqamaatre-setpenamun Ramesses IV	Fillo de Ramesses III. Durante o seu reinado, Exipto, como potencia, comezou a declinar.	1155–1149 a.C.
Usermaatre-sekheperenre Ramesses V	Fillo de Ramesses IV	1149–1145 a.C.
Nebmaatre-meryamun Ramesses VI	Fillo de Ramesses III. Irmán de Ramesses IV. Tío de Ramesses V.	1145–1137 a.C.
Usermaatre-setpenre-meryamun Ramesses VII	Fillo de Ramesses VI.	1137–1130 a.C.
Usermaatre-akhenamun Ramesses VIII	Un escuro faraón, que reinou só ao redor dun ano. Identificable co príncipe Sethiherkhepeshef II. Fillo de Ramesses III. Irmán de Ramesses IV e Ramesses VI. Tío de Ramesses V e Ramesses VII. É o único faraón da XX dinastía cuxa tumba non se atopou.	1130–1129 a.C.
Neferkare-setpenre Ramesses IX	Probablemente neto de Ramesses III a través de seu pai, Montuherkhopshef. Curmá de Ramesses V e Ramesses VII.	1129–1111 a.C.
Khepermaatre-setpenptah Ramesses X^[97]	Faraón mal documentado, o seu reinado durou entre 3 e 10 anos. As súas orixes son completamente incertas.	1111–1107 a.C.
Menmaatre-setpenptah Ramesses XI^[98]	Posiblemente fillo de Ramesses X. Durante a segunda metade do seu reinado, o gran sacerdote de Amón, Herihor gobernou sobre o sur desde Tebas, limitando o seu poder ao Baixo (norte) Exipto. Foi sucedido no norte por Smendes.	1107–1077 a.C.

Terceiro Período Intermedio[editar | editar a fonte]

Artigo principal: Terceiro Período Intermedio.

O Terceiro Período Intermedio (1077–664 BC) marcou o final do Novo Reino despois do colapso do imperio exipcio. Gobernou un certo número de dinastías de orixe Libia, dando a este período o nome alternativo de período libio.

Vixésimo Primeira Dinastía[editar | editar a fonte]

Artigo principal: XXI dinastía exipcia.

A XXI dinastía tiña a súa sede en Tanis e era un grupo relativamente débil. Teoricamente eran gobernantes de todo Exipto, pero na práctica a súa influencia limitábase ao Baixo Exipto. Gobernaron dende o 1069 a.C. ata o 943 a.C.

Nome	Comentarioss	Datas
Hedjkheperre-setpenre Nesbanebdjed I (Smendes I)^[99]	Casado con Tentamun, probable filla de Ramesses XI.	1077–1051 a.C.
Neferkare Heqawaset Amenemnisu	Escuro reinado de catro anos.	1051–1047 a.C.
Aakheperre Pasebakhenniut I (Psusennes I)	Fillo de Pinedjem I, un Sumo sacerdote de Amón. Gobernou entre 40 e 51 anos. Famoso pola súa tumba intacta en Tanis. Coñecido como "O faraón de prata" debido ao magnífico cadaleito de prata no que foi enterrado. Un dos gobernantes máis poderosos da dinastía.	1047–1001 a.C.
Usermaatre Amenemope	fillo de Psusennes I.	1001–992 a.C.
Aakheperre Setepenre Osorkon (Osorkon the Elder)	Fillo de Shoshenq A, Gran xefe dos Mashauash (Libia). Tamén coñecido como Osochor.	992–986 a.C.
Netjerikheperre-setpenamun Siamun-meryamun	Orixes descoñecidas. Construíu profusamente. Un dos gobernantes máis poderosos da dinastía.	986–967 a.C.
Titkheperure Pasebakhenniut II (Psusennes II)	Fillo de Pinedjem II, un Sumo sacerdote de Amón.	967–943 a.C.

Sumos sacerdotes de Amón en Tebas[editar | editar a fonte]

Artigo principal: Sumo sacerdote de Amón.

Aínda que oficialmente non eran faraóns, os Sumos Sacerdotes de Amón en Tebas foron os gobernantes de facto do Alto Exipto durante a XXI dinsatía e XXII dinastía, escribindo os seus nomes en cartuchos e sendo enterrados nas tumbas reais.

Nome	Imaxe	Comentarios	Datas
Herihor		Primeiro Sumo sacerdote de Amón en afirmar ser faraón. Gobernou no sur en Tebas, mentres que Ramesses XI gobernaba desde o norte en Pi-Ramesses. Algunhas fontes suxiren que puido ter reinado despois de Piankh.	1080–1074 a.C.
Piankh		Algunhas fontes suxiren que pode ter reinado antes de Herihor.	1074–1070 a.C.
Pinedjem I		Fillo de Piankh. Pai de Psusennes I.	1070–1032 a.C.
Masaharta		Fillo de Pinedjem I.	1054–1045 a.C.
Djedkhonsuefankh	—	Fillo de Pinedjem I.	1046–1045 a.C.
Menkheperre		Fillo de Pinedjem I.	1045–992 a.C.
Nesbanebdjed II (Smendes II)		Fillo de Menkheperre.	992–990 a.C.
Pinedjem II		Fillo de Menkheperre, pai de Psusennes II.	990–976 a.C.
Pasebakhaennuit III (Psusennes III)	—	Posiblemente a mesma persoa que Psusennes II. Tanto el como Pinedjem II considéranse normalmente como os últimos Sumos Sacerdotes de Amón en Tebas que se consideran a si mesmos como unha figura do faraón.	976–943 a.C.

Vixésima segunda dinastía[editar | editar a fonte]

Artigo principal: XXII dinastía exipcia.

Os faraóns da XXII dinastía foron libios, gobernando entre o 943 a.C. e o 728 a. C.:

Nome	Imaxe	Comentarioss	Datas
Hedjkheperre-setepenre Shoshenq I		Fillo de Nimlot A, un irmán de Osorkon o vello e un gran xefe dos Mashauash (Libia). Posiblemente o bíblico Shishaq.	943–922 a.C.
Sekhemkheperre Osorkon I		Fillo de Shoshenq I.	922–887 a.C.
Heqakheperre Shoshenq II		Faraón escuro, posiblemente un usurpador.	887–885 a.C.
Tutkheperre Shoshenq IIb	—	Faraón escuro, posiblemente un usurpador.	880s a.C.
Hedjkheperre Harsiese		Un escuro rebelde en Tebas.	880–860 a.C.
Takelot I		Fillo de Osorkon I.	885–872 a.C.
Usermaatre-setepenamun Osorkon II		fillo de Takelot I.	872–837 a.C.
Usermaatre-setepenre Shoshenq III		—	837–798 a.C.
Shoshenq IV		—	798–785 a.C.
Usermaatre-setepenre Pami		—	785–778 a.C.
Aakheperre Shoshenq V		—	778–740 a.C.
Usermaatre Osorkon IV		—	740–720 a.C.

Vixésima terceira dinastía[editar | editar a fonte]

Artigo principal: XXIII dinastía exipcia.

A XXIII Dinastía foi un grupo local, novamente de orixe Libia, con sed en Herakleópolis e Tebas que gobernaron desde o 837 a.C ata o 735 a.C.:

Nome	Imaxe	Comentarioss	Datas
Hedjkheperre-setpenre Takelot II		Anteriormente pensábase que era un faraón da XXII dinastía, agora é coñecido por ser o fundador da XXIII dinastía.	837–813 a.C.
Usermaatre-setepenamun Pedubast		Un rebelde: apoderouse da Tebas de Takelot II..	826–801 a.C.
Usermaatre-setepenamun Iuput I	—	Co-rexente con Pedubast.	812–811 a.C.
Usermaatre Shoshenq VI	—	Sucesor de Pedubast.	801–795 a.C.
Usermaatre-setepenamun Osorkon III		Fillo de Takelot II, recuperou Tebas e logo proclamouse faraón.	795–767 a.C.
Usermaatre-setpenamun Takelot III		Co-reinado co seu pai Osorkon III durante os primeiros cinco anos do seu reinado.	773–765 a.C.
Usermaatre-setpenamun Rudamun		Fillo máis novo de Osorkon III e irmán de Takelot III.	765–762 a.C.

Rudamun foi sucedido en Tebas por un gobernante local:

Nome	Imaxe	Comentarios	Datas
Menkheperre Ini		Reinou só en Tebas.	762–descoñécese a.C.

Vixésimo cuarta dinastía[editar | editar a fonte]

Artigo principal: XXIV dinastía exipcia.

A XXIV dinastía foi unha dinastía rival de curta duración situada no delta occidental ( Sais, con só dous faraóns gobernando dende o 732 a.C. ata o 720 a C.).

Nome	Imaxe	Comentarios	Datas
Shepsesre Tefnakhte		—	732–725 a.C.
Wahkare Bakenrenef (Bocchoris)		—	725–720 a.C.

Vixésimo quinta dinastía (Período Nubio/Kushite)[editar | editar a fonte]

Artigo principal: XXV dinastía exipcia.

Os nubios invadiron o Baixo Exipto e tomaron o trono de Exipto baixo o reinado de Piye aínda que xa controlaban Tebas e o Alto Exipto nos primeiros anos do reinado de Piye. A conquista de Piye do Baixo Exipto estableceu a XXV dinastía que gobernou ata o 656 a.C.

Nome	Comentarioss	Datas
Usermaatre Piye	Faraón de Nubia; conquistou Exipto no seu 20º ano, reinado completo de polo menos 24 anos, posiblemente máis de 30 anos	744–714 a.C., segundo Frédéric Payraudeau^[100]
Djedkaure Shebitku	Creeuse que foi o sucesor de Shabaka ata os anos 2010.	714–705 a.C., segundo Frédéric Payraudeau^[100]
Neferkare Shabaka	Believed to be Shebitku's predecessor until the 2010s	705–690 BC, according to Frédéric Payraudeau^[100]
Khuinefertemre Taharqa	Norreu no 664 a.C.	690–664 a.C.
Bakare Tantamani	Perdeu o control do Alto Exipto no 656 a.C. cando Psamtik I estendeu a súa autoridade a Tebas nese ano.	664–653 a.C.

Finalmente regresaron a Nubia, onde estableceron un reino en Napata (656-590) e, máis tarde, a Meroë (590 a.C. - 500 d.C.).

Período final[editar | editar a fonte]

Artigo principal: A Baixa Época.

A Baixa Época transcorre entre o 664 a.C. e o 332 a.C., e inclúe períodos de dominio por exipcios nativos e persas.

Dinastía Vixésimo Sexta[editar | editar a fonte]

Artigo principal: XXVI dinastía exipcia.

A XXVI dinastía gobernou entre o 664 a.C. e o 525 a.C.^[101]

Nome	Imaxe	Comentarios	Datas
Tefnakht II		O Stephinates de Manetón. Pode ser un descendente da XXIV dinastía. O pai de Necho I.	685–678 a.C.
Nekauba	—	O Nechepsos de Manetón. A súa existencia e cuestionada.	678–672 a.C.
Menkheperre Nekau I (Necho I)		Foi asasinado por unha forza invasora kushita no 664 a.C. baixo Tantamani. Pai de Psamtik I.	672–664 a.C.

O fillo e sucesor de Necho I, Psamtik I, conseguiu reunificar Exipto e é normalmente considerado como o fundador da Vixésimo Sexta Dinastía.

Nome	Imaxe	Comentarios	Datas
Wahibre Psamtik I (Psammetichus I)		Reunifiou Exipto. Fillo de Necho I pai de Necho II.	664–610 a.C.
Wehemibre Necho II (Necho II)	100px	Moi probablemente é o faraón mencionado en varios libros da Biblia e a morte de Josías. Fillo de Psamtik I e pai de Psamtik II.	610–595 a.C.
Neferibre Psamtik II (Psammetichus II)		Fillo de Necho II e pai de Apries.	595–589 a.C.
Haaibre Wahibre (Apries)		Fuxiu de Exipto despois de que Amasis II (que era un xeneral da época) declarouse faraón despois dunha guerra civil. Fillo de Psamtik II.	589–570 a.C.
Khnemibre Ahmose II (Amasis II)		Foi o último gran gobernante de Exipto antes da conquista persa. Segundo o historiador grego Herodoto, tiña orixe plebea. Pai de Psamtik III.	570–526 a.C.
Ankhkaenre Psamtik III (Psammetichus III)		Fillo de Amasis II. Gobernou durante uns seis meses antes de ser derrotado polos persas na Batalla de Pelusio e posteriormente executado por tentar sublevarse.	526–525 a.C.

Vixésimo Sétima Dinastía (Primeiro período persa)[editar | editar a fonte]

Artigo principal: XXVII dinastía exipcia.

Exipto foi conquistado polo Imperio Persa no 525 a.C. e constituíu unha satrapía como parte deste imperio ata o 404 a.C. Os Xás aqueménidas foron recoñecidos como faraóns nesta época, formando a XXVII Dinastía:

Nome	Imaxe	Comentarios	Datas
Cambyses (Cambyses II)		Derrotado por Psamtik III na Batalla de Pelusium no 525 a.C.	525–521 a.C.
Smerdis (Bardiya)	—	Fillo de Ciro o Grande.	522–521 a.C,
Petubastis III^[102]		Un rebelde exipcio nativo no Delta do Nilo.	522/21–520 a.C.
Darío I o Grande		Ascendeu ao trono derrocando a Gaumata^[103]	521–486 a.C.
Psammetichus IV^[102]	—	Un probable líder rebelde exipcio nativo. Data exacta incerta.	Posiblemente no 480 a.C.
Xerxes I o Grande		Asasinado por Artabano de Persia.	486–465 a.C.
Artabano o hircaniano	—	—	465–464 a.C.
Artaxerxes I Man dura		Morreu no 424 a.C.	464–424 a.C.
Xerxes II	—	Un demandate.	424–423 a.C.
Sogdianus	—	Un demandant.	424–423 a.C.
Darío II		Morreu no 404 a.C.	424–404 a.C.

Vixésimo Oitava Dinastía[editar | editar a fonte]

Artigo principal: XXVIII dinastía exipcia.

A vixésimo oitava dinastía durou só 6 anos, desde o 404 a.c. ata o 398 a.C., cun só faraón:

Nome	Imaxe	Comentarios	Datas
Amyrtaeus		Descendente dos faraóns saítas da vixésimo sexta dinastía, liderou unha exitosa revolta contra os persas.	404–398 a.C.

Vixésimo novena dinastía[editar | editar a fonte]

Artigo principal: XXIX dinastía exipcia.

A XXIX dinastía gobernou desde o 398 a.C. ao 380 a.C.:

Nome	Imaxe	Comentarios	Datas
Baenre Nefaarud I		Tamén coñecido como Neferitas. Derrotou a Amyrtaeus en batalla aberta e executouno.	399–393 a.C.
Khenemmaatre Hakor (Achoris)		Fillo de Nefaarud I.	Arredor do 392 a.C.–arredor do 391 a.C.
Psammuthes		Posiblemente destronou a Hakor durante un ano.	Arredor do 391 a.C.
Hakor (restaurado)		Retomou o trono de Psammuthes.	Arredor do 390 a.C.– arredor do 379 a.C.
Nefaarud II	—	Foi deposto e probablemente asasinado por Nectanebo I despois de gobernar só 4 meses. Fillo de Hakor.	Arredor do 379 a.C.

Trixésima dinastía[editar | editar a fonte]

Artigo principal: XXX dinastía exipcia.

A XXX dinastía gobernou desde o ano 380 a.C. ata que Exipto volveu a estar baixo o dominio persa no 343 a.C.:

Nome	Comentarios	Datas
Kheperkare Nekhtnebef (Nectanebo I)	Tamén coñecido como Nekhtnebef. Deposto e probablemente asasinado por Nefaarud II, comezando a última dinastía de exipcios nativos. Pai de Teos.	379–361 a.C.
Irimaatenre Djedher (Teos)	Co-rexente co seu pai Nectanebo I desde o 365 a.C. Foi derrocado por Nectanebo II coa axuda de Agesilaus II de Esparta.	361–359 a.C.
Senedjemibre Nakhthorhebyt (Nectanebo II)	Último gobernante nativo do antigo Exipto^[104] recoñecido por Manetón.	359–342 a.C.

Trixésima primeira dinastía (Segundo período persa)[editar | editar a fonte]

Artigo principal: XXXI dinastía exipcia.

Exipto volveu a estar baixo o control dos persas aqueménidas. Despois da práctica de Manetón, os gobernantes persas do 343 a.C. ao 332 a.C. son designados ocasionalmente como a XXXI dinastía:

Nome	Comentarios	Datas
Artaxerxes III	Exipto quedou baixo o dominio persa por segunda vez.	343-338 a.C.
Artaxerxes IV Arses	Só reinou no Baixo Exipto.	338-336 a.C.
Khababash	O faraón rebelde que liderou unha invasión en Nubia.	338-335 a.C.
Darío III	O Alto Exipto volveu ao control persa no 335 a.c. O Imperio Persa foi conquistado por Alexandre o grande no 332 a.C.	336-332 a.C.

Período helenístico[editar | editar a fonte]

Artigo principal: Período helenístico.

Dinastía Arxéada[editar | editar a fonte]

Artigo principal: Dinastía Arxéada.

Os gregos macedonios baixo Alexandre o grande marcaron o inicio do período helenístico coa conquista de Persia e Exipto. Os Arxéeadas gobernaron entre o 332 a.C. e o 309 a.C.:

Nome	Comentarios	Datas
Setepenre-meryamun Alexander III (Alexandre o grande)	Macedonia conquistou Persia e Exipto.	332-323 a.C.
Filipo III Arrhidaeus	Medio irmán de Alexandre o Grande, parvo.	323-317 a.C.
Haaibre Alexandre IV	Fillo de Alexandre III o Grande e Roxana.	317-309 a.C.

Dinastía ptolemaica[editar | editar a fonte]

Artigo principal: Período helenístico.

O segundo período helenístico, o tolemaico, gobernou Exipto desde o 305 a.C. ata que Exipto pasou a ser unha provincia de Roma antiga no 30 a.C (sempre que se sobrepoñen dúas datas, isto significa que houbo unha rexencia). O membro máis famoso desta dinastía foi Cleopatra VII, na época moderna coñecida simplemente como Cleopatra, que foi sucesivamente a consorte de Xulio César e, despois da morte de César, de Marco Antonio tendo fillos con ambos.

Cleopatra esforzouse por crear unha unión dinástica e política entre Exipto e Roma, pero o asasinato de César e a derrota de Marco Antonio frustrou os seus plans.^{[Cómpre referencia]}

Caesarion (Ptolomeo XV Philopator Philometor César) foi o último rei da Dinastía tolemaica de Exipto, e reinou xunto coa súa nai Cleopatra VII de Exipto, desde o 2 de setembro do 47 a.C. Era o fillo maior de Cleopatra VII, e posiblemente o único fillo de Xulio César, de quen foi nomeado. Entre a suposta morte de Cleopatra, o 12 de agosto do 30 a.C., ata a súa suposta morte o 23 de agosto do 30 a.C., foi nominalmente o único faraón. É tradición que foi perseguido por orden de Octavio Augusto, que se convertería no emperador romano Augusto, pero non existe evidencia histórica.^{[Cómpre referencia]}

Nome	Imaxe	Comentarioss	Datas
Setepenre-meryamun Tolomeo I Sóter		Abdicou no 285 a.C. morreu no 283 a.C.	305–285 a.C.
Berenice I		Esposa de Tolomeo I	Descoñécese–285 a.C.
Weserkare-meryamun Tolomeo II Filadelfo		Reinou durante 39 anos^[105]	288–246 a.C.
Arsínoe I		Esposa de Tolomeo II	284/281–arredor 274 a.C.
Arsínoe II		Esposa de Tolomeo II	277–270 a.C.
Tolomeo III Euergetes		Reinou durante 24 anos^[106]	246–222 a.C.
Berenice II		Esposa de Tolomeo III. Foi asasinada.	244/243–222 a.C.
Tolomeo IV Filopátor		Morreu en circunstancias pouco claras, posiblemente por incendio no palacio ou asasinado.	222–204 a.C.
Arsinoe III		Esposa de Tolomeo IV. Foi asasinada.	220–204 a.C.
Hugronaphor	—	Faraón revolucionario no sur	205–199 a.C.
Ankhmakis	—	Faraón revolucionario no sur	199–185 a.C.
Tolomeo V Epifanio		Alto Exipto na revolta 207-186 a.C.	204–180 a.C.
Cleopatra I Sira		Esposa de Tolomeo V, correxente con Tolomeo VI durante a súa minoría de idade.	193–176 a.C.
Tolomeo VI Filometor		Faleceu no ano 145 a.C.	180–164 a.C.
Cleopatra II		Esposa de Tolomeo VI	175–164 a.C.
Tolomeo VIII Euergetes II		Proclamado rei polos alexandrinos no 170 a.C, gobernou conxuntamente con Tolomeo VI Filometor e Cleopatra II desde o 169 ata o 164 a.C. Faleceu no 116 a.C.	171–163 a.C.
Tolomeo VI Filometor		Exipto baixo o control de Tolomeo VIII 164 a.C.-163 a.C., Tolomeo VI restaurado no 163 a.C.	163–145 a.C.
Cleopatra II		Casada con Tolomeo VIII, liderou a revolta contra el no 131 a.C. e converteuse na única gobernante de Exipto.	163–127 a.C.
Tolomeo VII Neos Filopátor		Proclamado co-gobernante polo seu pai, máis tarde gobernou baixo a rexencia da súa nai Cleopatra II	145–144 a.C.
Tolomeo VIII Euergetes II		Restaurado	145–131 a.C.
Cleopatra III		Segunda esposa de Tolomeo VIII. Foi asasinada polo seu propio fillo Tolomeo X.	142–131 a.C.
Tolomeo MeNfit	—	Proclamado rei por Cleopatra II, logo asasinado por Tolomeo VIII	131 A.C.
Harsiesi	—	Faraón revolucionario no sur	131–130 A.C.
Tolomeo VIII Euergetes II		Restaurado	127–116 a.C.
Cleopatra III		Restaurado con Tolomeo VIII, posterior co-rexencia con Tolomeo IX e X.	127–107 a.C.
Cleopatra II		Reconciliouse con Ptolomeo VIII, gobernou con Cleopatra III e con Tolomeo ata o 116 a.C...	124–116 a.C.
Tolomeo IX Soter II		Faleceu no 80 a.C.	116–110 a.C.
Cleopatra IV		Casada brevemente con Tolomeo IX, pero foi expulsada por Cleopatra III. Máis tarde asasinada.	116–115 a.C.
Tolomeo X Alexander I		Faleceu no 88 a.C.	110–109 a.C.
Berenice III		Obrigada a casarse con Tolomeo XI, asasinada polas súas ordes 19 días despois	81–80 a.C.
Tolomeo XI Alexander II	—	Fillo novo de Tolomeo X Alexandre, instalado por Sila, gobernou durante 80 días antes de ser linchado pola plebe por matar a Berenice III	80 a.C.
Tolomeo XII Neos Dionisos (Auletes)		Fillo de Tolomeo IX, faleceu no 51 a.C.	80–58 a.C.
Cleopatra V Trifena	—	Esposa de Tolomeo XII, madre de Berenice IV	79–68 a.C.
Cleopatra VI	—	Filla de Tolomeo XII	58–57 a.C.
Berenice IV	—	Filla de Tolomeo XII, obrigada a casar con Seleucus Kybiosaktes, pero esganouno. Gobernou conxuntamente con Cleopatra VI ata o 57 a.C.	58–55 a.C.
Tolomeo XII Neos Dionisos		Restaurado, reinou brevemente coa súa filla Cleopatra VII antes da súa morte	55–51 a.C.
Cleopatra VII		Gobernou xunto co seu pai Tolomeo XII, o seu irmán Tolomeo XIII, o seu irmán-marido Tolomeo XIV, e o seu fillo Tolemeo XV, no uso moderno, o uso de Cleopatra sen número ordinario refírese normalmente a Cleopatra VII. Suicidouse.	51–30 a.C.
Tolomeo XIII		Irmán de Cleopatra VII	51–47 a.C.
Arsinoe IV		En oposición a Cleopatra VII	48–47 a.C.
Tolomeo XIV		Irmán menor de Cleopatra VII e Tolomeo XIII	47–44 a.C.
Tolomeo XV		Fillo pequeno de Cleopatra VII, tiña 3 anos cando se proclamou co-gobernante con Cleopatra. Último gobernante coñecido do antigo Exipto cando Roma tomou posesión.	44–30 a.C.

Roma[editar | editar a fonte]

Artigo principal: Faraóns romanos.

Relevo exipcio que representa ao emperador romano Traxano (á dereita, reinou no 98–117 d.C.) en estilo faraónico completo.

Cleopatra VII tivo relacións co ditador romano Xulio César e co xeneral romano Marco Antonio, pero non foi ata despois do seu suicidio (despois de que Marco Antonio fose derrotado por Augusto, que máis tarde sería o emperador Augusto César, que Exipto se converteu nunha provincia da República romana no 30 a.C. Os posteriores emperadores romanos recibiron o título de faraón, aínda que exclusivamente en Exipto.

O último emperador romano en recibir o título de faraón foi Maximino Daia (reinado 311-313 d.C.).^[2]^[107]

Notas[editar | editar a fonte]

Referencias

↑ ^1,0 ^1,1 Clayton 1995, p. 217. "Although paying lip-service to the old ideas and religion, in varying degrees, pharaonic Egypt had in effect died with the last native pharaoh, Nectanebo II in 343 BC"
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 von Beckerath, Jürgen (1999). Handbuch der ägyptischen Königsnamen. Verlag Philipp von Zabern. pp. 266–267. ISBN 978-3422008328.
↑ "Digital Egypt for Universities". www.ucl.ac.uk. Consultado o 2019-02-12.
↑ Toby A. H. Wilkinson: Royal Annals Of Ancient Egypt. Routledge, London 2012, ISBN 1-136-60247-X, p. 50.
↑ Toby A. H. Wilkinson: Royal Annals Of Ancient Egypt. Routledge, London 2012, ISBN 1-136-60247-X, p. 61.
↑ Thomas Schneider: Lexikon der Pharaonen. Albatros, Düsseldorf 2002, ISBN 3-491-96053-3, p. 259.
↑ Thomas Schneider: Lexikon der Pharaonen. Albatros, Düsseldorf 2002, ISBN 3-491-96053-3, p. 139.
↑ Thomas Schneider: Lexikon der Pharaonen. Albatros, Düsseldorf 2002, ISBN 3-491-96053-3, p. 199.
↑ Thomas Schneider: Lexikon der Pharaonen. Albatros, Düsseldorf 2002, ISBN 3-491-96053-3, p. 138.
↑ Thomas Schneider: Lexikon der Pharaonen. Albatros, Düsseldorf 2002, ISBN 3-491-96053-3, p. 181.
↑ Thomas Schneider: Lexikon der Pharaonen. Albatros, Düsseldorf 2002, ISBN 3-491-96053-3, p. 311.
↑ ^12,0 ^12,1 Thomas Schneider: Lexikon der Pharaonen. Albatros, Düsseldorf 2002, ISBN 3-491-96053-3, p. 137.
↑ Felde, Rolf: Gottheiten, Pharaonen und Beamte im alten Ägypten, Norderstedt 2017, S. 125.
↑ Barry Kemp (a1), Andrew Boyce and James Harrell, The Colossi from the Early Shrine at Coptos in Egypt, in: Cambridge Archaeological Journal Volume 10, Issue 2 de abril de 2000, 233
↑ Barry Kemp (a1), Andrew Boyce and James Harrell, The Colossi from the Early Shrine at Coptos in Egypt, in: Cambridge Archaeological Journal Volume 10, Issue 2 de abril de 2000, 233
↑ zur Altägyptischen Kultur, Band 37
↑ Barry Kemp (a1), Andrew Boyce and James Harrell, The Colossi from the Early Shrine at Coptos in Egypt, in: Cambridge Archaeological Journal Volume 10, Issue 2 de abril de 2000, 233
↑ Ludwig David Morenz: Bild-Buchstaben und symbolische Zeichen. Die Herausbildung der Schrift der hohen Kultur Altägyptens (= Orbis Biblicus et Orientalis 205). Fribourg 2004, ISBN 3-7278-1486-1, p. 91.
↑ ^19,0 ^19,1 Zur Aktualität von Jan Assmann: Einleitung in sein Werk
↑ Barry Kemp (a1), Andrew Boyce and James Harrell, The Colossi from the Early Shrine at Coptos in Egypt, in: Cambridge Archaeological Journal Volume 10, Issue 2 de abril de 2000, 233
↑ [1]
↑ [2]
↑ Barry Kemp (a1), Andrew Boyce and James Harrell, The Colossi from the Early Shrine at Coptos in Egypt, in: Cambridge Archaeological Journal Volume 10, Issue 2 de abril de 2000, 233
↑ Barry Kemp (a1), Andrew Boyce and James Harrell, The Colossi from the Early Shrine at Coptos in Egypt, in: Cambridge Archaeological Journal Volume 10, Issue 2 de abril de 2000, 233
↑ Barry Kemp (a1), Andrew Boyce and James Harrell, The Colossi from the Early Shrine at Coptos in Egypt, in: Cambridge Archaeological Journal Volume 10, Issue 2 de abril de 2000, 233
↑ P. Tallet, D. Laisnay: Iry-Hor et Narmer au Sud-Sinaï (Ouadi 'Ameyra), un complément à la chronologie des expéditios minière égyptiene. In: Bulletin de L'Institute Français D'Archéologie Orientale (BIFAO) 112. Ausgabe 2012, S. 381–395.
↑ Günter Dreyer: Horus Krokodil, ein Gegenkönig der Dynastie 0. In: Renee Friedman and Barbara Adams (Hrsg.): The Followers of Horus, Studies dedicated to Michael Allen Hoffman, 1949–1990 (= Egyptian Studies Association Publication, vol. 2). Oxbow Publications, Bloomington (IN) 1992, ISBN 0-946897-44-1, p. 259–263.
↑ Jürgen von Beckerath: Handbuch der ägyptischen Königsnamen (= Münchner ägyptologische Studien, vol. 49. von Zabern, Mainz 1999, ISBN 3-8053-2591-6, p. 36–37.
↑ Toby Wilkinson: Early Dynastic Egypt: Strategy, Society and Security. Routeledge, Londres 1999, ISBN 0-415-18633-1, p. 38, 56 & 57.
↑ Wolfgang Helck: Untersuchungen zur Thinitenzeit (= Ägyptologische Abhandlungen (ÄA), Vol. 45). Harrassowitz, Wiesbaden 1987, ISBN 3-447-02677-4, p. 124.
↑ ^31,0 ^31,1 ^31,2 Wolfgang Helck: Untersuchungen zur Thinitenzeit (Agyptologische Abhandlungen), ISBN 3-447-02677-4, O. Harrassowitz (1987), p. 124
↑ William Matthew Flinders Petrie: The Royal Tombs of the Earliest Dynasties. Cambridge University Press, New York 2013 (reprint of 1901), ISBN 1-108-06612-7, p. 49.
↑ Nicolas-Christophe Grimal: A History of Ancient Egypt. Blackwell, Oxford UK/ Cambridge USA 1992, ISBN 978-0-631-19396-8, p. 53.
↑ Wilkinson (1999) pp. 83–84
↑ Dietrich Wildung: Die Rolle ägyptischer Könige im Bewußtsein ihrer Nachwelt. Teil I. Posthume Quellen über die Könige der ersten vier Dynastien. In: Münchener Ägyptologische Studien, vol. 17. Deutscher Kunstverlag, Munich/Berlin 1969, p. 31–33.
↑ Wilkinson (1999) p. 79
↑ Wilkinson (1999) pp. 87–88
↑ Pascal Vernus, Jean Yoyotte, The Book of the Pharaohs, Cornell University Press 2003, p.27
↑ Jürgen von Beckerath: Handbuch der ägyptischen Königsnamen. Deutscher Kunstverlag, München/Berlin 1984, ISBN 3-422-00832-2, page 171.
↑ Toby A.H. Wilkinson: Early Dynastic Egypt. Routledge, London/New York 2002, ISBN 1-134-66420-6, p. 75–76.
↑ Jürgen von Beckerath: Handbuch der ägyptischen Königsnamen. 2. verbesserte und erweiterte Auflage. von Zabern, Mainz 1999, S. 44–45.
↑ Thomas Schneider: Lexikon der Pharaonen. Albatros, Düsseldorf 2002, ISBN 3-491-96053-3, page 175.
↑ [3] King Khasekhem
↑ [4] King Khasekhemwy
↑ Wilkinson, Toby (1999). Early Dynastic Egypt. Routledge. pp. 83 & 95. ISBN 0-415-18633-1.
↑ Wilkinson, Toby. Royal Annals of Ancient Egypt. pp. 79 & 258.
↑ "Pharaohs - Timeline Index". www.timelineindex.com. Consultado o 2020-03-23.
↑ Clayton (1994) p.32
↑ Lehner, Mark (1997). Geheimnis der Pyramiden (en alemán). Düsseldorf: Econ. pp. 94–96. ISBN 3-572-01039-X.
↑ Clayton (1994) p.42
↑ Thomas Schneider: Lexikon der Pharaonen. Albatros, Düsseldorf 2002, ISBN 3-491-96053-3, S. 278–279.
↑ Miroslav Verner (2000): Who was Shepseskara, and when did he reign?, in: Miroslav Bárta, Jaromír Krejčí (editors): Abusir and Saqqara in the Year 2000, Academy of Sciences of the Czech Republic, Oriental Institute, Prague, ISBN 80-85425-39-4, p. 581–602, available online Arquivado 01 de febreiro de 2011 en Wayback Machine..
↑ Dodson & Hilton (2004) p.73
↑ Ryholt & Bardrum (2000) pp.87–100.
↑ Jürgen von Beckerath: Handbuch der ägyptischen Königsnamen, Münchner ägyptologische Studien, Heft 49, Mainz : P. von Zabern, 1999, ISBN 3-8053-2591-6, available online Arquivado 22 de decembro de 2015 en Wayback Machine.
↑ Kim Ryholt: "The Late Old Kingdom in the Turin King-list and the Identity of Nitocris", Zeitschrift für ägyptische, 127, 2000, p. 99
↑ Gustave Jéquier, Maṣlaḥat al-Āthār (1993): Les pyramides des reines Neit et Apouit (en francés), Cairo: Institut français d'archéologie orientale, OCLC 195690029, see plate 5.
↑ Percy Newberry (1943): Queen Nitocris of the Sixth Dynasty, in: The Journal of Egyptian Archeology, vol. 29, pp=51–54
↑ Gae Callender: Queen Neit-ikrety/Nitokris, in: Miroslav Barta, Filip Coppens, Jaromic Krecji (editors): Abusir and Saqqara in the year 2010/1, Prague: Czech Institute of Egyptology, Faculty of Arts, Charles University, 2011, ISBN 978-80-7308-384-7, see pp. 249–250
↑ ^60,0 ^60,1 Turin Kinglist, Columns IV,18 to V,10, Ancient Egypt dot org. Accessed 10 February 2010.
↑ Margaret Bunson: Encyclopedia of Ancient Egypt, Infobase Publishing, 2009, ISBN 978-1-4381-0997-8, available online, see p. 181 Arquivado 08 de agosto de 2014 en Wayback Machine.
↑ Labib Habachi: King Nebhepetre Menthuhotep: his monuments, place in history, deification and unusual representations in form of gods, in: Annales du Service des Antiquités de l'Égypte 19 (1963), pp. 16–52
↑ Wolfram Grajetzki (2006) pp. 23–25
↑ Wolfram Grajetzki (2006) pp. 25–26
↑ ^65,0 ^65,1 ^65,2 Wolfram Grajetzki (2006) pp. 27–28
↑ [5] Amenemhat I
↑ Wolfram Grajetzki (2006) pp. 28–35
↑ Murnane (1977) p.2
↑ Murnane (1977) p.7
↑ Murnane (1977) p.9
↑ Josef Wegner, The Nature and Chronology of the Senwosret III–Amenemhat III Regnal Succession: Some Considerations based on new evidence from the Mortuary Temple of Senwosret III at Abydos, JNES 55, Vol.4, (1996), pp.251
↑ Wolfram Grajetzki (2006) pp. 56–61
↑ "Amenemhat IV Maakherure (1807/06-1798/97 BC)". Digital Egypt for Universities.
↑ Grajetzki (2006) pp. 61–63
↑ ^75,00 ^75,01 ^75,02 ^75,03 ^75,04 ^75,05 ^75,06 ^75,07 ^75,08 ^75,09 ^75,10 ^75,11 ^75,12 ^75,13 ^75,14 ^75,15 ^75,16 ^75,17 ^75,18 ^75,19 ^75,20 ^75,21 ^75,22 ^75,23 ^75,24 ^75,25 ^75,26 ^75,27 ^75,28 ^75,29 ^75,30 ^75,31 ^75,32 ^75,33 ^75,34 ^75,35 ^75,36 ^75,37 ^75,38 ^75,39 ^75,40 K.S.B. Ryholt, The Political Situation in Egypt during the Second Intermediate Period, c.1800–1550 BC, Carsten Niebuhr Institute Publications, vol. 20. Copenhagen: Museum Tusculanum Press, 1997
↑ "Nerikare". Wikipedia (en inglés). 2018-11-02. Consultado o 2019-10-06.
↑ "Amenemhet VI". Wikipedia (en inglés). 2019-09-21. Consultado o 2019-10-06.
↑ "Semenkare Nebnuni". Wikipedia (en inglés). 2019-08-14. Consultado o 2019-10-06.
↑ ^79,0 ^79,1 Thomas Schneider: Lexikon der Pharaonen, Albatros, Düsseldorf 2002, ISBN 3-491-96053-3
↑ "Sehetepibre". Wikipedia (en inglés). 2018-11-02. Consultado o 2019-10-06.
↑ Thomas Schneider: Lexikon der Pharaonen, Albatros, 2002
↑ ^82,00 ^82,01 ^82,02 ^82,03 ^82,04 ^82,05 ^82,06 ^82,07 ^82,08 ^82,09 ^82,10 ^82,11 ^82,12 ^82,13 K.S.B. Ryholt: The Political Situation in Egypt during the Second Intermediate Period, c.1800–1550 BC, Carsten Niebuhr Institute Publications, vol. 20. Copenhagen: Museum Tusculanum Press, 1997
↑ ^83,0 ^83,1 Kings of the 2nd Intermediate Period
↑ Detlef Franke: Zur Chronologie des Mittleren Reiches. Teil II: Die sogenannte Zweite Zwischenzeit Altägyptens, In Orientalia 57 (1988), p. 259
↑ Ryholt, K.S.B. (1997). The Political Situation in Egypt During the Second Intermediate Period, C. 1800–1550 B.C. Museum Tusculanum Press. p. 164. ISBN 978-87-7289-421-8.
↑ "Giant Sarcophagus Leads Penn Museum Team in Egypt To the Tomb of a Previously Unknown Pharaoh". Penn Museum. xaneiro 2014. Consultado o 16 de xaneiro de 2014.
↑ ^87,0 ^87,1 Marcel Marée: A sculpture workshop at Abydos from the late Sixteenth or early Seventeenth Dynasty, in: Marcel Marée (editor): The Second Intermediate period (Thirteenth-Seventeenth Dynasties), Current Research, Future Prospects, Leuven, Paris, Walpole, MA. 2010 ISBN 978-90-429-2228-0. p. 247, 268
↑ ^88,0 ^88,1 Jürgen von Beckerath: Untersuchungen zur politischen Geschichte der Zweiten Zwischenzeit in Ägypten, Glückstadt, 1964
↑ ^89,0 ^89,1 ^89,2 ^89,3 Jürgen von Beckerath: Chronologie des pharaonischen Ägyptens, Münchner Ägyptologische Studien 46. Mainz am Rhein, 1997
↑ Jürgen von Beckerath: Handbuch der ägyptischen Königsnamen, Münchner ägyptologische Studien 49, Mainz 1999.
↑ Wolfgang Helck, Eberhard Otto, Wolfhart Westendorf, Stele – Zypresse: Volume 6 of Lexikon der Ägyptologie, Otto Harrassowitz Verlag, 1986, Page 1383
↑ Christopher Bronk Ramsey et al., Radiocarbon-Based Chronology for Dynastic Egypt, Science 18 de xuño de 2010: Vol. 328. no. 5985, pp. 1554–1557.
↑ "Ramesses I Menpehtire". Digital Egypt. University College London. 2001. Consultado o 2007-09-29.
↑ "King Merenptah". Digital Egypt. University College London. 2001. Consultado o 2007-09-29.
↑ "Sety II". Digital Egypt. University College London. 2001. Consultado o 2007-10-27.
↑ "Siptah Sekhaenre/Akhenre". Digital Egypt. University College London. 2001. Consultado o 2007-10-27.
↑ Grimal (1992) p.291
↑ "Ramesses XI Menmaatre-setpenptah". Consultado o 2007-10-28.
↑ Cerny p.645
↑ ^100,0 ^100,1 ^100,2 F. Payraudeau, Retour sur la succession Shabaqo-Shabataqo, Nehet 1, 2014, p. 115-127
↑ "Late Period Kings". Consultado o 2007-10-27.
↑ ^102,0 ^102,1 Placed in this dynasty only for chronological reasons, as he was not related to the Achaemenids.
↑ "Darius the Great". Wikipedia (en inglés). 2019-09-25. Consultado o 2019-10-06.
↑ "Nakhthorhebyt". Digital Egypt for Universities. Consultado o March 1, 2011.
↑ "Ptolemy II Philadelphus". Wikipedia (en inglés). 2019-10-02. Consultado o 2019-10-06.
↑ "Ptolemy III Euergetes". Wikipedia (en inglés). 2019-10-04. Consultado o 2019-10-06.
↑ Vernus, Pascal; Yoyotte, Jean (2003). The Book of the Pharaohs (en inglés). Cornell University Press. pp. 238–256. ISBN 9780801440502. maximinus pharaoh.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Historia de Exipto

Outras lecturas[editar | editar a fonte]

J. H. Breasted, History of Egypt from the Earliest Time to the Persian Conquest, 1909
J. Cerny, 'Egypt from the Death of Ramesses III to the End of the Twenty-First Dynasty' in The Middle East and the Aegean Region c.1380–1000 BC, Cambridge University Press, ISBN 0-521-08691-4
Clayton, Peter A. (1995). Chronicle of the Pharaohs: The Reign-by-Reign Record of the Rulers and Dynasties of Ancient Egypt. The Chronicles Series (Reprinted ed.). London: Thames and Hudson. ISBN 978-0-500-05074-3.
Dodson, Aidan and Hilton, Dyan. The Complete Royal Families of Ancient Egypt. Thames & Hudson. 2004. ISBN 0-500-05128-3
Sir Alan Gardiner Egyptian Grammar: Being an Introduction to the Study of Hieroglyphs, Third Edition, Revised. London: Oxford University Press, 1964. Excursus A, pp. 71–76.
Nicolas Grimal, A History of Ancient Egypt, (Blackwell Books: 1992)
Murnane, William J. Ancient Egyptian Coregencies, Studies in Ancient Oriental Civilization. No. 40. The Oriental Institute of the University of Chicago, 1977
Michael Rice, Who's Who in Ancient Egypt, Routledge 1999
Ryholt, Kim & Steven Bardrum. 2000. "The Late Old Kingdom in the Turin King-list and the Identity of Nitocris." Zeitschrift für ägyptische Sprache und Altertumskunde 127
Shaw, Garry. The Pharaoh, Life at Court and on Campaign, Thames and Hudson, 2012.
Toby A. H. Wilkinson, Early Dynastic Egypt, Routledge 1999, ISBN 0-415-18633-1
Verner, Miroslav,The Pyramids – Their Archaeology and History, Atlantic Books, 2001, ISBN 1-84354-171-8
Egypt, History & Civilisation By Dr. R Ventura. Published by Osiris, PO Box 107 Cairo.

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]

Xenealoxía real exipcia Arquivado 07 de abril de 2009 en Wayback Machine.
Manetón e a lista de faraóns Revisión de diferentes listas primarias de reis
Chronology Table - 0 Dynasty&History Period, by Dariusz Sitek Multi-páxinas da lista de faraóns en diferentes listas de faraóns, sen os reis deuses, en xeróglifos exipcios e ingleses
Egyptian Journey 2003: Historia: Listas de faraóns Textos de hipervínculo das listas de faraóns de Manetón, Abidos e Turín, sen os reis-deuses
Exipto dixital para universidades
Lista de todas as mulleres faraoas Arquivado 18 de xaneiro de 2020 en Wayback Machine.

[Clayton_217-1] 1,0 ^1,1 Clayton 1995, p. 217. "Although paying lip-service to the old ideas and religion, in varying degrees, pharaonic Egypt had in effect died with the last native pharaoh, Nectanebo II in 343 BC"

[:1-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 von Beckerath, Jürgen (1999). Handbuch der ägyptischen Königsnamen. Verlag Philipp von Zabern. pp. 266–267. ISBN 978-3422008328.

[3] "Digital Egypt for Universities". www.ucl.ac.uk. Consultado o 2019-02-12.

[4] Toby A. H. Wilkinson: Royal Annals Of Ancient Egypt. Routledge, London 2012, ISBN 1-136-60247-X, p. 50.

[5] Toby A. H. Wilkinson: Royal Annals Of Ancient Egypt. Routledge, London 2012, ISBN 1-136-60247-X, p. 61.

[6] Thomas Schneider: Lexikon der Pharaonen. Albatros, Düsseldorf 2002, ISBN 3-491-96053-3, p. 259.

[7] Thomas Schneider: Lexikon der Pharaonen. Albatros, Düsseldorf 2002, ISBN 3-491-96053-3, p. 139.

[8] Thomas Schneider: Lexikon der Pharaonen. Albatros, Düsseldorf 2002, ISBN 3-491-96053-3, p. 199.

[9] Thomas Schneider: Lexikon der Pharaonen. Albatros, Düsseldorf 2002, ISBN 3-491-96053-3, p. 138.

[10] Thomas Schneider: Lexikon der Pharaonen. Albatros, Düsseldorf 2002, ISBN 3-491-96053-3, p. 181.

[11] Thomas Schneider: Lexikon der Pharaonen. Albatros, Düsseldorf 2002, ISBN 3-491-96053-3, p. 311.

[Thomas_Schneider_2002,_p._137-12] 12,0 ^12,1 Thomas Schneider: Lexikon der Pharaonen. Albatros, Düsseldorf 2002, ISBN 3-491-96053-3, p. 137.

[13] Felde, Rolf: Gottheiten, Pharaonen und Beamte im alten Ägypten, Norderstedt 2017, S. 125.

[14] Barry Kemp (a1), Andrew Boyce and James Harrell, The Colossi from the Early Shrine at Coptos in Egypt, in: Cambridge Archaeological Journal Volume 10, Issue 2 de abril de 2000, 233

[15] Barry Kemp (a1), Andrew Boyce and James Harrell, The Colossi from the Early Shrine at Coptos in Egypt, in: Cambridge Archaeological Journal Volume 10, Issue 2 de abril de 2000, 233

[16] zur Altägyptischen Kultur, Band 37

[17] Barry Kemp (a1), Andrew Boyce and James Harrell, The Colossi from the Early Shrine at Coptos in Egypt, in: Cambridge Archaeological Journal Volume 10, Issue 2 de abril de 2000, 233

[18] Ludwig David Morenz: Bild-Buchstaben und symbolische Zeichen. Die Herausbildung der Schrift der hohen Kultur Altägyptens (= Orbis Biblicus et Orientalis 205). Fribourg 2004, ISBN 3-7278-1486-1, p. 91.

[Jan_Assmann-19] 19,0 ^19,1 Zur Aktualität von Jan Assmann: Einleitung in sein Werk

[20] Barry Kemp (a1), Andrew Boyce and James Harrell, The Colossi from the Early Shrine at Coptos in Egypt, in: Cambridge Archaeological Journal Volume 10, Issue 2 de abril de 2000, 233

[21] [1]

[22] [2]

[23] Barry Kemp (a1), Andrew Boyce and James Harrell, The Colossi from the Early Shrine at Coptos in Egypt, in: Cambridge Archaeological Journal Volume 10, Issue 2 de abril de 2000, 233

[24] Barry Kemp (a1), Andrew Boyce and James Harrell, The Colossi from the Early Shrine at Coptos in Egypt, in: Cambridge Archaeological Journal Volume 10, Issue 2 de abril de 2000, 233

[25] Barry Kemp (a1), Andrew Boyce and James Harrell, The Colossi from the Early Shrine at Coptos in Egypt, in: Cambridge Archaeological Journal Volume 10, Issue 2 de abril de 2000, 233

[26] P. Tallet, D. Laisnay: Iry-Hor et Narmer au Sud-Sinaï (Ouadi 'Ameyra), un complément à la chronologie des expéditios minière égyptiene. In: Bulletin de L'Institute Français D'Archéologie Orientale (BIFAO) 112. Ausgabe 2012, S. 381–395.

[27] Günter Dreyer: Horus Krokodil, ein Gegenkönig der Dynastie 0. In: Renee Friedman and Barbara Adams (Hrsg.): The Followers of Horus, Studies dedicated to Michael Allen Hoffman, 1949–1990 (= Egyptian Studies Association Publication, vol. 2). Oxbow Publications, Bloomington (IN) 1992, ISBN 0-946897-44-1, p. 259–263.

[28] Jürgen von Beckerath: Handbuch der ägyptischen Königsnamen (= Münchner ägyptologische Studien, vol. 49. von Zabern, Mainz 1999, ISBN 3-8053-2591-6, p. 36–37.

[29] Toby Wilkinson: Early Dynastic Egypt: Strategy, Society and Security. Routeledge, Londres 1999, ISBN 0-415-18633-1, p. 38, 56 & 57.

[30] Wolfgang Helck: Untersuchungen zur Thinitenzeit (= Ägyptologische Abhandlungen (ÄA), Vol. 45). Harrassowitz, Wiesbaden 1987, ISBN 3-447-02677-4, p. 124.

[helck-31] 31,0 ^31,1 ^31,2 Wolfgang Helck: Untersuchungen zur Thinitenzeit (Agyptologische Abhandlungen), ISBN 3-447-02677-4, O. Harrassowitz (1987), p. 124

[32] William Matthew Flinders Petrie: The Royal Tombs of the Earliest Dynasties. Cambridge University Press, New York 2013 (reprint of 1901), ISBN 1-108-06612-7, p. 49.

[33] Nicolas-Christophe Grimal: A History of Ancient Egypt. Blackwell, Oxford UK/ Cambridge USA 1992, ISBN 978-0-631-19396-8, p. 53.

[34] Wilkinson (1999) pp. 83–84

[35] Dietrich Wildung: Die Rolle ägyptischer Könige im Bewußtsein ihrer Nachwelt. Teil I. Posthume Quellen über die Könige der ersten vier Dynastien. In: Münchener Ägyptologische Studien, vol. 17. Deutscher Kunstverlag, Munich/Berlin 1969, p. 31–33.

[36] Wilkinson (1999) p. 79

[37] Wilkinson (1999) pp. 87–88

[38] Pascal Vernus, Jean Yoyotte, The Book of the Pharaohs, Cornell University Press 2003, p.27

[39] Jürgen von Beckerath: Handbuch der ägyptischen Königsnamen. Deutscher Kunstverlag, München/Berlin 1984, ISBN 3-422-00832-2, page 171.

[40] Toby A.H. Wilkinson: Early Dynastic Egypt. Routledge, London/New York 2002, ISBN 1-134-66420-6, p. 75–76.

[41] Jürgen von Beckerath: Handbuch der ägyptischen Königsnamen. 2. verbesserte und erweiterte Auflage. von Zabern, Mainz 1999, S. 44–45.

[42] Thomas Schneider: Lexikon der Pharaonen. Albatros, Düsseldorf 2002, ISBN 3-491-96053-3, page 175.

[43] [3] King Khasekhem

[44] [4] King Khasekhemwy

[45] Wilkinson, Toby (1999). Early Dynastic Egypt. Routledge. pp. 83 & 95. ISBN 0-415-18633-1.

[46] Wilkinson, Toby. Royal Annals of Ancient Egypt. pp. 79 & 258.

[47] "Pharaohs - Timeline Index". www.timelineindex.com. Consultado o 2020-03-23.

[48] Clayton (1994) p.32

[49] Lehner, Mark (1997). Geheimnis der Pyramiden (en alemán). Düsseldorf: Econ. pp. 94–96. ISBN 3-572-01039-X.

[50] Clayton (1994) p.42

[51] Thomas Schneider: Lexikon der Pharaonen. Albatros, Düsseldorf 2002, ISBN 3-491-96053-3, S. 278–279.

[52] Miroslav Verner (2000): Who was Shepseskara, and when did he reign?, in: Miroslav Bárta, Jaromír Krejčí (editors): Abusir and Saqqara in the Year 2000, Academy of Sciences of the Czech Republic, Oriental Institute, Prague, ISBN 80-85425-39-4, p. 581–602, available online Arquivado 01 de febreiro de 2011 en Wayback Machine..

[53] Dodson & Hilton (2004) p.73

[54] Ryholt & Bardrum (2000) pp.87–100.

[beck-55] Jürgen von Beckerath: Handbuch der ägyptischen Königsnamen, Münchner ägyptologische Studien, Heft 49, Mainz : P. von Zabern, 1999, ISBN 3-8053-2591-6, available online Arquivado 22 de decembro de 2015 en Wayback Machine.

[ryholt2000-56] Kim Ryholt: "The Late Old Kingdom in the Turin King-list and the Identity of Nitocris", Zeitschrift für ägyptische, 127, 2000, p. 99

[57] Gustave Jéquier, Maṣlaḥat al-Āthār (1993): Les pyramides des reines Neit et Apouit (en francés), Cairo: Institut français d'archéologie orientale, OCLC 195690029, see plate 5.

[58] Percy Newberry (1943): Queen Nitocris of the Sixth Dynasty, in: The Journal of Egyptian Archeology, vol. 29, pp=51–54

[59] Gae Callender: Queen Neit-ikrety/Nitokris, in: Miroslav Barta, Filip Coppens, Jaromic Krecji (editors): Abusir and Saqqara in the year 2010/1, Prague: Czech Institute of Egyptology, Faculty of Arts, Charles University, 2011, ISBN 978-80-7308-384-7, see pp. 249–250

[Ancient_Egypt_dot_org-60] 60,0 ^60,1 Turin Kinglist, Columns IV,18 to V,10, Ancient Egypt dot org. Accessed 10 February 2010.

[encycloBunson-61] Margaret Bunson: Encyclopedia of Ancient Egypt, Infobase Publishing, 2009, ISBN 978-1-4381-0997-8, available online, see p. 181 Arquivado 08 de agosto de 2014 en Wayback Machine.

[62] Labib Habachi: King Nebhepetre Menthuhotep: his monuments, place in history, deification and unusual representations in form of gods, in: Annales du Service des Antiquités de l'Égypte 19 (1963), pp. 16–52

[63] Wolfram Grajetzki (2006) pp. 23–25

[64] Wolfram Grajetzki (2006) pp. 25–26

[ReferenceB-65] 65,0 ^65,1 ^65,2 Wolfram Grajetzki (2006) pp. 27–28

[66] [5] Amenemhat I

[67] Wolfram Grajetzki (2006) pp. 28–35

[68] Murnane (1977) p.2

[69] Murnane (1977) p.7

[70] Murnane (1977) p.9

[71] Josef Wegner, The Nature and Chronology of the Senwosret III–Amenemhat III Regnal Succession: Some Considerations based on new evidence from the Mortuary Temple of Senwosret III at Abydos, JNES 55, Vol.4, (1996), pp.251

[72] Wolfram Grajetzki (2006) pp. 56–61

[73] "Amenemhat IV Maakherure (1807/06-1798/97 BC)". Digital Egypt for Universities.

[74] Grajetzki (2006) pp. 61–63

[ryholt1997-75] 75,00 ^75,01 ^75,02 ^75,03 ^75,04 ^75,05 ^75,06 ^75,07 ^75,08 ^75,09 ^75,10 ^75,11 ^75,12 ^75,13 ^75,14 ^75,15 ^75,16 ^75,17 ^75,18 ^75,19 ^75,20 ^75,21 ^75,22 ^75,23 ^75,24 ^75,25 ^75,26 ^75,27 ^75,28 ^75,29 ^75,30 ^75,31 ^75,32 ^75,33 ^75,34 ^75,35 ^75,36 ^75,37 ^75,38 ^75,39 ^75,40 K.S.B. Ryholt, The Political Situation in Egypt during the Second Intermediate Period, c.1800–1550 BC, Carsten Niebuhr Institute Publications, vol. 20. Copenhagen: Museum Tusculanum Press, 1997

[76] "Nerikare". Wikipedia (en inglés). 2018-11-02. Consultado o 2019-10-06.

[77] "Amenemhet VI". Wikipedia (en inglés). 2019-09-21. Consultado o 2019-10-06.

[78] "Semenkare Nebnuni". Wikipedia (en inglés). 2019-08-14. Consultado o 2019-10-06.

[Thomas_Schneider_2002-79] 79,0 ^79,1 Thomas Schneider: Lexikon der Pharaonen, Albatros, Düsseldorf 2002, ISBN 3-491-96053-3

[80] "Sehetepibre". Wikipedia (en inglés). 2018-11-02. Consultado o 2019-10-06.

[81] Thomas Schneider: Lexikon der Pharaonen, Albatros, 2002

[ryholt-82] 82,00 ^82,01 ^82,02 ^82,03 ^82,04 ^82,05 ^82,06 ^82,07 ^82,08 ^82,09 ^82,10 ^82,11 ^82,12 ^82,13 K.S.B. Ryholt: The Political Situation in Egypt during the Second Intermediate Period, c.1800–1550 BC, Carsten Niebuhr Institute Publications, vol. 20. Copenhagen: Museum Tusculanum Press, 1997

[digitalegypt.ucl.ac.uk-83] 83,0 ^83,1 Kings of the 2nd Intermediate Period

[84] Detlef Franke: Zur Chronologie des Mittleren Reiches. Teil II: Die sogenannte Zweite Zwischenzeit Altägyptens, In Orientalia 57 (1988), p. 259

[85] Ryholt, K.S.B. (1997). The Political Situation in Egypt During the Second Intermediate Period, C. 1800–1550 B.C. Museum Tusculanum Press. p. 164. ISBN 978-87-7289-421-8.

[86] "Giant Sarcophagus Leads Penn Museum Team in Egypt To the Tomb of a Previously Unknown Pharaoh". Penn Museum. xaneiro 2014. Consultado o 16 de xaneiro de 2014.

[maree-87] 87,0 ^87,1 Marcel Marée: A sculpture workshop at Abydos from the late Sixteenth or early Seventeenth Dynasty, in: Marcel Marée (editor): The Second Intermediate period (Thirteenth-Seventeenth Dynasties), Current Research, Future Prospects, Leuven, Paris, Walpole, MA. 2010 ISBN 978-90-429-2228-0. p. 247, 268

[ReferenceA-88] 88,0 ^88,1 Jürgen von Beckerath: Untersuchungen zur politischen Geschichte der Zweiten Zwischenzeit in Ägypten, Glückstadt, 1964

[beckerath1997-89] 89,0 ^89,1 ^89,2 ^89,3 Jürgen von Beckerath: Chronologie des pharaonischen Ägyptens, Münchner Ägyptologische Studien 46. Mainz am Rhein, 1997

[beckerath-90] Jürgen von Beckerath: Handbuch der ägyptischen Königsnamen, Münchner ägyptologische Studien 49, Mainz 1999.

[91] Wolfgang Helck, Eberhard Otto, Wolfhart Westendorf, Stele – Zypresse: Volume 6 of Lexikon der Ägyptologie, Otto Harrassowitz Verlag, 1986, Page 1383

[92] Christopher Bronk Ramsey et al., Radiocarbon-Based Chronology for Dynastic Egypt, Science 18 de xuño de 2010: Vol. 328. no. 5985, pp. 1554–1557.

[93] "Ramesses I Menpehtire". Digital Egypt. University College London. 2001. Consultado o 2007-09-29.

[94] "King Merenptah". Digital Egypt. University College London. 2001. Consultado o 2007-09-29.

[95] "Sety II". Digital Egypt. University College London. 2001. Consultado o 2007-10-27.

[96] "Siptah Sekhaenre/Akhenre". Digital Egypt. University College London. 2001. Consultado o 2007-10-27.

[97] Grimal (1992) p.291

[98] "Ramesses XI Menmaatre-setpenptah". Consultado o 2007-10-28.

[99] Cerny p.645

[pay-100] 100,0 ^100,1 ^100,2 F. Payraudeau, Retour sur la succession Shabaqo-Shabataqo, Nehet 1, 2014, p. 115-127

[101] "Late Period Kings". Consultado o 2007-10-27.

[Chronological-102] 102,0 ^102,1 Placed in this dynasty only for chronological reasons, as he was not related to the Achaemenids.

[103] "Darius the Great". Wikipedia (en inglés). 2019-09-25. Consultado o 2019-10-06.

[104] "Nakhthorhebyt". Digital Egypt for Universities. Consultado o March 1, 2011.

[105] "Ptolemy II Philadelphus". Wikipedia (en inglés). 2019-10-02. Consultado o 2019-10-06.

[106] "Ptolemy III Euergetes". Wikipedia (en inglés). 2019-10-04. Consultado o 2019-10-06.

[:0-107] Vernus, Pascal; Yoyotte, Jean (2003). The Book of the Pharaohs (en inglés). Cornell University Press. pp. 238–256. ISBN 9780801440502. maximinus pharaoh.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]

[23]

[24]

[25]

[26]

[27]

[28]

[29]

[30]

[31]

[32]

[33]

[34]

[35]

[36]

[37]

[38]

[39]

[40]

[41]

[42]

[43]

[44]

[45]

[46]

[47]

[48]

[49]

[50]

[51]

[52]

[53]

[54]

[55]

[56]

[57]

[58]

[59]

[60]

[61]

[62]

[63]

[64]

[65]

[66]

[67]

[68]

[69]

[70]

[71]

[72]

[73]

[74]

[75]

[76]

[77]

[78]

[79]

[80]

[81]

[82]

[83]

[84]

[85]

[86]

[87]

[88]

[89]

[90]

[91]

[92]

[93]

[94]

[95]

[96]

[97]

[98]

[99]

[100]