Heracleópolis Magna

Heracleópolis Magna

Μεγάλη Ἡρακλέους πόλις (el)
Localización
29°05′08″N 30°56′04″L
Estado	Exipto
Gobernación	Beni Suef (pt)
Capital de	X dinastía exipcia Ehnasia (en)
Poboación
Poboación	40.001 (2006)
Xeografía
Altitude	30 m-32 m
Identificador descritivo
Fuso horario	UTC+02:00

Heracleópolis Magna (en grego antigo, Megálē Herakléous pólis) ou Heracleopolis (Ἡρακλεόπολις, Herakleópolis) é o nome romano da capital do XX nomo do antigo Alto Exipto. O sitio sitúase aproximadamente a 15 km (9,3 mi) ao oeste da moderna cidade de Beni Suef, na gobernación de Beni Suef de Exipto.

Nomo

No Exipto Antigo, Heracleópolis Magna era coñecida, en demótico, como nn nswt Fillo do Faraón (aparecendo como hnn nswt ou hwt nn nswt). Posteriormente isto converteuse en copto: Ϩⲛⲏⲥ or ϩⲛⲉⲥ (tomouno prestado no seu inicio o Árabe exipcio Ahnās). O sitio coñécese agora como Ihnasiyyah Umm al-Kimam "Ihnasiyyah, nai dos fragmentos" e como Ihnasiyyah al-Madinah "a cidade de Ihnasiyyah".

O nome grego significaba "Cidade de Heracles", engadíndose o epíteto "grande" para distinguila doutras vilas con ese nome. A forma grega fíxose máis común durante o Reino tolemaico, que chegou ao poder despois da morte de Alexandre o Grande. O Imperio Romano usou unha forma latinizada do nome grego.

Algúns exiptólogos e eruditos bíblicos conectan a cidade bíblica de Hanes (hebreo: חָנֵס ) mencionada en Isaías 30:4 con Heracleópolis Magna.

Cronoloxía de ocupacións importantes

Período dinástico precoz

Non se coñece a data dos primeiros asentamentos no sitio de Heracleópolis, pero unha entrada na Pedra de Palermo sobre a visita do rei Den ao lago sagrado de Herishef en Nenj-neswt, o nome antigo da cidade, suxire que xa existía a mediados da Primeira Dinastía, c. 2970 a.C.

Primeiro período intermedio (2181–2055 a.C.)

Vista parcial do baixorelevo desde o muro norte dunha capela funeraria que contén as tumbas do gobernador de distrito Neferkhau- (Nfr-khaU) e unha muller chamada Sat-Bahetep (probablemente a súa muller) - (Sa-t, Ba-htp) , datada entre a IX e a XI dinastía de Exipto. Amosa un ritual funerario para a comida de Sat-Baheteps ka (entre 2160 e 1990 a.C.).

Heracleópolis chegou a fama e alcanzou o seu apoxeo de poder durante o Primeiro período intermedio, entre 2181 a.c. e o 2055 a.C. Finalmente despois do colapso do Antigo Reino, Exipto dividiuse en Alto e Baixo Exipto. Heracleópolis converteuse na cidade principal do Baixo Exipto e puido exercer o seu control sobre gran parte da rexión. Heracleopolis exerceu un control tan grande sobre o Baixo Exipto durante este tempo que exiptólogos e arqueólogos exipcios fan referencia ás veces ao período entre a IX e as X dinastías (2160-2025 a.C.) como período Heracleopolitano. Durante este período, Heracleópolis atopouse a miúdo en conflito coa capital de facto do Alto Exipto, a antiga Tebas.

Reino Medio (2055 a.C. - 1650 a.C.)

Entre a última parte do primeiro período intermedio e o comezo do Reino medio, a cidade converteuse no centro relixioso do culto a Herishaf e construíuse o templo de Herishaf. Heracleópolis Magna e a súa dinastía foron derrotados por Mentuhotep II no c. 2055–2004 a.C., que iniciou o período do Reino Medio.

Terceiro período intermedio (1069 a.C. – 747 a.C.)

Na época do Terceiro período intermedio (1069–747 a.C.), Heracleópolis volveu a ter importancia. Houbo moitas renovacións e novas construcións do templo e centros mortuarios que existiron na cidade, e volveuse a converter nun importante centro relixioso e político.

Exipto tolemaico (322 a.C. - 30 a.C.)

Durante o Reino tolemaico (332-30 a.C.), Heracleópolis era aínda un importante centro relixioso e cultural en Exipto. Os gobernantes gregos deste período, no intento de atopar conexións e comparacións entre os seus propios deuses e os deuses da terra que agora gobernaban, asociaron a Harishef con Heracles no interpretatio graeca, de aí o nome a miúdo usado polos estudosos modernos para Heracleópolis.

Exipto romano (30 a.C.-390 d.C.)

O sitio de Heracleópolis estivo ocupado ata a época romana. Preto á necrópole de Sedmet el-Gebel, atopáronse casas que datan deste período, o que implica por si mesmo unha ocupación continua da área.

Escavacións arqueolóxicas

Imaxe en cerámica shabti (ushabti, shawabti) con roupa de liño da XIX dinastía atopada en Heracleopolis Magna, Exipto. Exposta no Museo Petrie de Arqueoloxía Exipcia, Londres

Sir Flinders Petrie e Edouard Naville

A primeira persoa en realizar unha extensa escavación en Herakleópolis foi o exiptólogo suízo Edouard Naville. Despois de escavar o que cría que era a totalidade do templo de Heryshef, Naville chegou á conclusión de que atopara todo o que Heracleópolis tiña para ofrecer. O seu amigo Sir Flinders Petrie, por outra banda, "... en 1879, sospeitou que a rexión xa despexada era só unha parte do templo" e, polo tanto, Herakleópolis (ou Ehnasya como el a chamaba, un nome que se remonta ata o período de ocupación romana do sitio) quedaba moito por desenterrar.

Petrie descubriu moito que Naville non crera que existise. Completou a escavación do templo de Heryshef e intentou atopar outros restos nunha zona ao redor do templo. Ao facelo, conseguiu descubrir características tan descoñecidas como restos de casas do período romano de ocupación. Tamén identificou outro templo que atribuíu á dinastía XIX, así como as mencionadas adicións ao templo de Heryshef asociadas a Ramsés o Grande. Ademais dos elementos arqueolóxicos, os obxectos atopados por Petrie durante a súa escavación son numerosos e abranguen todo o rango cronolóxico do asentamento. Relacionados especificamente con obxectos atopados desde finais do Primeiro Período Intermedio e principios do Imperio Medio, Petrie descubriu numerosos fragmentos de macetas que asociou coa XI Dinastía. Desde os últimos períodos romanos, Petrie atopou numerosos obxectos asociados a moitos dos lugares mortuorios que desenterrou, incluíndo ferramentas de ferro, cerámica e figuras.

Escavacións recentes

Aínda que non son moi numerosas as escavacións, e están naturalmente ensombrecidas pola de Flinders Petrie e a súa famosa expedición, houbo varias máis recentes que tamén incrementaron o coñecemento do xacemento. Durante a década de 1980, un equipo español realizou escavacións e descubriu obxectos como un altar de libacións e un par de ollos decorados, presuntamente dunha estatua, todo atribuído a un templo datado no terceiro período intermedio.

No 2008, outro equipo español tamén realizou escavacións baixo a dirección de María del Carmen Pérez-Die do Museo Arqueolóxico Nacional de España, en Madrid. Os seus esforzos revelaron unha tumba descoñecida anteriormente con varias portas falsas que datan do Primeiro período intermedio, así como ofrendas funerarias, que non foran vandalizadas. Outros achados inclúen a capela funeraria do alto funcionario Neferjau e a súa esposa Sat-Bahetep, e os restos da tumba de Khety I.

Véxase tamén

Bibliografía

• Bard, Kathryn A. (2008). An Introduction to the Archaeology of Ancient Egypt (en inglés). Malden, Ma: Blackwell Publishing. ISBN 978-1405111485. 
• Brugsch, Heinrich (1879). Dictionnaire géographique de l'ancienne Egypte: contenant par ordre alphabétique la nomenclature comparée des noms propres géographiques qui se rencontrent sur les monuments et dans les papyrus (en alemán). Leipzig: J. C. Heinrichs. 
• Flinders Petrie, W. M. (1905). Roman Ehnasya (Herakleopolis Magna) (PDF) (en inglés). Londres: Offices of the Egypt Exploration Fund. 
• Gauthier, Henri (1927). Dictionnaire des Noms Géographiques Contenus dans les Textes Hiéroglyphiques (Tomo 4) (en francés). O Cairo: Société Royale de Géographie d'Egypte. 
• Orr, James (1915). The International Standard Bible encyclopedia (en inglés). Chicago: The Howard-Severance Company. 
• Schäfer, Heinrich (1902). Ein Bruchstück altägyptischer Annalen, (= Abhandlungen der Königlich Preussischen Akademie der Wissenschaften. Anhang: Abhandlungen nicht zur Akademie gehöriger Gelehrter. Philosophische und historische Abhandlungen. (en alemán). Berlín: Verlag der Königlichen Akademie der Wissenschaften. 
• Shaw, Ian; Nicholson, Paul T. (2008). The Princeton Dictionary of Ancient Egypt (en inglés). Princeton, NJ: Princeton University Press. ISBN 9780691137629. 
• Van De Mieroop, Marc (2011). A History of Ancient Egypt (en inglés) (1ª ed.). Chichester, West Sussex: Wiley-Blackwell. ISBN 978-1-4051-6070-4. 
• Wallis Budge, E. A. (1920). An Egyptian Hieroglyphic Dictionary (en inglés). (2 vols.). Londres: Editor John Murray. 
• Wilkinson, Toby (1999). Early Dynastic Egypt (en inglés). Londres / Nova York: Routledge. ISBN 0-415-18633-1. 

Ligazóns externas

• Herakleopolis en Pleiades (en francés)