Brett Lunger

Brett Lunger
	;
Biografía
Nacemento	14 de novembro de 1945 (78 anos); Wilmington, Estados Unidos de América
Educación	Holderness School (en)
Actividade
Ocupación	piloto de Fórmula Un
Deporte	automobilismo

Robert Brett Lunger, nado o 14 de novembro de 1945 en Wilmington, Delaware, é un expiloto dos Estados Unidos. Lunger foi educado na escola de Wilmington, na Holderness School, e na Universidade de Princeton. Abandonou Princeton logo de tres anos para alistarse para o servizo en Vietnam. Destacou nas ciencias políticas.^[1] Nese momento preparaba unha tese sobre a política dos Estados Unidos no Sueste Asiático. O Incidente do Golfo de Tonkín refutou a maior parte da súa tese.^[2] Ao regresar de Vietnam como tenente retirado dos marines, comezou a súa carreira como piloto de competición, que realizou principalmente en automóbiles privados, finaciados pola fortuna familiar (Lunger era un descendente da familia DuPont). Tamén é coñecido por axudar a rescatar a Niki Lauda do seu Ferrari en chamas no ciruíto de Nürburgring en 1976.

Lunger non se cíou nunha familia entusiasta dos autos. Criárono para gozar do béisbol, do hockey, e do balompé. Interesouse polas carreiras de automóbiles cando un amigo levouno a unha carreira en 1965. En 1966 foi o "neno rico" das Can-Am series. Entre 1972 e 1973 enfrontouse na Fórmula 2 europea, a pilotos do talle de Emerson Fittipaldi, Ronnie Peterson e Jean-Pierre Jarier. O seu mellor final foi un 4º lugar en Mantorp Park en Suecia, no equipo Space Racing, no seu March-Ford BDA 722. O coche que tiña nese momento non lle permitía facelo mellor. Nun só fin de semana en Rouen, Francia, Lunger rebentou tres motores Ford BDA.

Casou con Jo, a filla de Sir Leonard Crossland, expresidente de Ford en Gran Bretaña e executivo de Lotus en 1975. Lunger usou a casa de campo inglesa da súa esposa como base para negociar cos equipos da Fórmula 1 en 1975.^[3]

Andaina nas carreiras

Participou en 43 Grandes Premios do Campionato do Mundo de Fórmula Un, debutou o 17 de agosto de 1975, sen lograr ningún punto de campionato durante as súas catro tempadas na Fórmula Un.

A carreira na Fórmula Un de Lunger comezou xunto a James Hunt no equipo de Hesketh Racing en 1975, seguido por unha tempada con Surtees en 1976. O Gran Premio do Reino Unido de 1976 foi probablemente a mellor carreira do seu paso polos GP, clasificado na metade da grella, avanzou pola pista para desafiar ao seu compañeiro de equipo Alan Jones, e a volta rápida de Lunger foi mellorada só por 5 pilotos. Para 1977, comezou a tempada cun vello March 761 de Bob Sparshott e participou baixo o nome do seu patrocinador, Chesterfield Racing, pero cambiou a un McLaren M23 logo de tres carreiras. En 1978, permaneceu co McLaren M23 e tamén intentouno co McLaren M261 M26, pero agora co equipo de carreiras de Sparshott, BS Fabrications. Logo dunha única carreira con Ensign ao final da tempada, Lunger pasouse a carreiras de autos deportivos.

Lunger é quizais máis coñecido por ser un dos pilotos, xunto con Guy Edwards, Arturo Merzario e Harald Ertl que salvou a Niki Lauda do seu coche en chamas durante o Gran Premio de Alemaña de 1976. Lunger describiu o accidente de Lauda que ocorreu na 2ª volta. Saíu a unha velocidade de entre 210 km/h e 230 km/h. "Aparentemente estrelouse ao saír, pasou por un par de ringleiras de valas, subiu un muro de terra relativamente empinado e volveu ao centro da pista, co Ferrari, en chamas. Lunger dixo que Edwards foi capaz de esquivar o coche de Lauda, pero Lunger non puido evitar o choque co Ferrari. Fixo contacto porque "estaba na trazada e non puiden pasar polos restos". Ertl seguiuno, chocando co Ferrari e golpeándoo contra o Surtees de Lunger. Os extintores de Lunger foron disparados pola colisión foi unha fortuna e aforrou tempo no rescate. Lunger saíu do seu Surtees que estaba enredado co Ferrari. Os seus extintores amortiguaran un pouco o lume. Os traballadores chegaron e mantiveron o lume abaixo, botando espuma no Ferrari. Isto permitiu a Lunger e Merzario achegarse ao lume, aínda que non puideron liberar a Lauda ao principio. Lauda estaba consciente, loitando por liberarse pola súa conta. Novamente o lume avivouse e mantivo aos homes afastados ao lado do coche. Lunger saltou encima do Ferrari e agarrou a Lauda polos ombreiros. Merzario desabrochou os cintos de seguridade e Lunger e Lauda caeron do coche cando unha parte da cabina rompeuse. Cando Lauda e Lunger saíron, os comisarios rociáronos de escuma. Quedaron uns segundos na herba. O combustible ardente ía cara a eles así que Lunger e Lauda camiñaron 6 ou 8 pasos lonxe do lume.^[4]

Rexistro de carreiras

Carreiras sobresaíntes

Tempada	Series	Posición	Equipo	Coche
1971	L&M 5000 Continental Championship^[5]	3º	Competition Research & Development	Lola-Chevrolet T192
1972	L&M 5000 Continental Championship^[6]	3º	Hogan Racing	Lola-Chevrolet T300
	European Championship for Formula 2 Drivers^[7]	24º	Peter Bloome Racing Space Racing	March-Ford BDA 722
1973	SCCA L&M Championship^[8]	7º	Hogan Racing	Lola-Chevrolet T330
	Rothmans F5000 Championship^[9]^[10]	7º	Hogan Racing Sid Taylor Racing	Lola-Chevrolet T330 Trojan-Chevrolet T101
	European Championship for Formula 2 Drivers^[11]	32º	Space Racing	Chevron -Ford BDA B25
1974	SCCA/USAC Formula 5000 Championship^[12]	5º	All American Racers	Eagle-Chevrolet 73A
1975	CASC Player’s Challenge Series^[13]	22º	Alan MacCall Racing	TUI-Ford BDA BH2
1976	SCCA/USAC Formula 5000 Championship^[14]	11º	Hogan Racing	Lola-Chevrolet T332
1978	Aurora AFX F1 Championship^[15]	21º	BS Fabrications	McLaren-Cosworth M23

Resultados completos na Fórmula Un

(Chave) As carreiras en letra grosa indican pole position; as carreiras en cursiva indican volta rápida.

Ano	Equipo	Chasis	Motor	1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	13	14	15	16	17	Pos.	Puntos
1975	Hesketh Racing	Hesketh 308	Ford Cosworth DFV 3.0 V8	ARX	BRA	RSA	ESP	MON	BEL	SWE	NED	FRA	GBR	ALE	AUT 13	ITA 10	USA Ret				NC	0
1976	Team Surtees	Surtees TS19	Ford Cosworth DFV 3.0 V8	BRA	RSA 11	USW NSC	ESP NSC	BEL Ret	MON	SWE 15	FRA 16	GBR Ret	ALE Ret	AUT 10	NED	ITA 14	CAN 15	USA 11	XPN		NC	0
1977	Chesterfield Racing	March 761	Ford Cosworth DFV 3.0 V8	ARX	BRA	RSA 14	USW Ret	ESP 10	MON												NC	0
1977	Chesterfield Racing	McLaren M23B	Ford Cosworth DFV 3.0 V8							BEL NTS	SWE 11	FRA NSC	GBR 13	ALE Ret	AUT 10	NED 9	ITA Ret	USA 10	CAN 11	XPN	NC	0
1978	Liggett Group / B & S Fabrications	McLaren M23B	Ford Cosworth DFV 3.0 V8	ARX 13	BRA Ret	RSA 11	USW NSC														NC	0
	Liggett Group / B & S Fabrications	McLaren M26						MON NSCP	BEL 7	ESP NSC	SWE NSC	FRA Ret	GBR 8	ALE NSCP	AUT 8	NED Ret	ITA Ret
	Team Tissot Ensign	Ensign N177																USA 13	CAN

Resultados completos no Campionato de Europa de Fórmula 2

(key) (carreiras en grisa indican pole position, carreiras en itálica indican *volta rápida)

Ano	Equipo	Chasis	Motor	1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	13	14	15	16	17	Pos.	Pts
1972	Peter Bloore Racing	March 722	Ford BDA	MAL 10																	24º	3
1972	Space Racing	March 722	Ford BDA		THR NTS	HOC Ret	PAU	CRY NSC	HOC Ret	ROU NSC	ÖST NSC	IMO NSC	MAN 4	PER	SAL	ALB	HOC DNQ				24º	3
1973	Space Racing	Chevron B25	Ford BDA	MAL	HOC	THR	NÜR	PAU	KIN	NIV	HOC	ROU 7†	MNZ Ret	MAN	KAR 9	PER	SAL	NOR	ALB	VAL Ret	32º	1

† Lunger anotou máis puntos dos que correspondíanlle pola súa posición final, xa que os pilotos que terminaron por diante non podían puntuar.

Notas

↑ Lunger's Sputtering Career Revives According To Plan, New York Times, 11 de abril de 1976, p. 164.
↑ Brett Lunger Story: From Rich Kid To Formula 5000 Driver, New York Times, 20 de xaneiro de 1974, p. 213.
↑ Lunger Qualifies for Glen Race As Lauda Gains Pole Position, New York Times, 5 de outubro de 1975, p. 226.
↑ Ferrari 'Boycott' Is Ending In Dutch Grand Prix Today, New York Times, 29 de agosto de 1976, p. 151.
↑ "Copia arquivada" (PDF). Arquivado dende o orixinal (PDF) o 04 de marzo de 2016. Consultado o 15 de xaneiro de 2017.
↑ "Copia arquivada" (PDF). Arquivado dende o orixinal (PDF) o 22 de marzo de 2016. Consultado o 15 de xaneiro de 2017.
↑ "Formula 2 1972 - Final Tables". Formula2.net. Arquivado dende o orixinal o 02 de febreiro de 2017. Consultado o 2014-05-21.
↑ "Copia arquivada" (PDF). Arquivado dende o orixinal (PDF) o 06 de agosto de 2022. Consultado o 15 de xaneiro de 2017.
↑ "European Formula 5000 races « Formula 5000 «". Oldracingcars.com. Consultado o 2014-05-21.
↑ "Formula 5000 Great Britain 1973 standings | Driver Database". Driverdb.com. Consultado o 2014-05-21.
↑ "Formula 2 1973 - Championship Tables". Formula2.net. Consultado o 2014-05-21.
↑ "Copia arquivada" (PDF). Arquivado dende o orixinal (PDF) o 22 de marzo de 2016. Consultado o 15 de xaneiro de 2017.
↑ "Formula Atlantic Canada 1975 standings | Driver Database". Driverdb.com. Consultado o 2014-05-21.
↑ "Formula 5000 - SCCA 1976 standings | Driver Database". Driverdb.com. Consultado o 2014-05-21.
↑ "British F1 Series 1978 standings | Driver Database". Driverdb.com. Consultado o 2014-05-21.

Véxase tamén

Ligazóns externas

[political-1] Lunger's Sputtering Career Revives According To Plan, New York Times, 11 de abril de 1976, p. 164.

[schools-2] Brett Lunger Story: From Rich Kid To Formula 5000 Driver, New York Times, 20 de xaneiro de 1974, p. 213.

[Lauda-3] Lunger Qualifies for Glen Race As Lauda Gains Pole Position, New York Times, 5 de outubro de 1975, p. 226.

[4] Ferrari 'Boycott' Is Ending In Dutch Grand Prix Today, New York Times, 29 de agosto de 1976, p. 151.

[5] "Copia arquivada" (PDF). Arquivado dende o orixinal (PDF) o 04 de marzo de 2016. Consultado o 15 de xaneiro de 2017.

[6] "Copia arquivada" (PDF). Arquivado dende o orixinal (PDF) o 22 de marzo de 2016. Consultado o 15 de xaneiro de 2017.

[7] "Formula 2 1972 - Final Tables". Formula2.net. Arquivado dende o orixinal o 02 de febreiro de 2017. Consultado o 2014-05-21.

[8] "Copia arquivada" (PDF). Arquivado dende o orixinal (PDF) o 06 de agosto de 2022. Consultado o 15 de xaneiro de 2017.

[9] "European Formula 5000 races « Formula 5000 «". Oldracingcars.com. Consultado o 2014-05-21.

[10] "Formula 5000 Great Britain 1973 standings | Driver Database". Driverdb.com. Consultado o 2014-05-21.

[11] "Formula 2 1973 - Championship Tables". Formula2.net. Consultado o 2014-05-21.

[12] "Copia arquivada" (PDF). Arquivado dende o orixinal (PDF) o 22 de marzo de 2016. Consultado o 15 de xaneiro de 2017.

[13] "Formula Atlantic Canada 1975 standings | Driver Database". Driverdb.com. Consultado o 2014-05-21.

[14] "Formula 5000 - SCCA 1976 standings | Driver Database". Driverdb.com. Consultado o 2014-05-21.

[15] "British F1 Series 1978 standings | Driver Database". Driverdb.com. Consultado o 2014-05-21.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]