Gran Premio dos Países Baixos de 1977

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Países Baixos Gran Premio de Países Baixos de 1977
Detalles da carreira
Carreira 13 de 17 no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1977.
Trazado do circuíto de Zandvoort
Trazado do circuíto de Zandvoort
Data 28 de agosto de 1977
Nome oficial XXVI Grote Prijs van Nederland
Localización Circuíto Zandvoort
Zandvoort, Países Baixos
Percorrido Percorrido permanente de carreira
4´226 km
Distancia 75 voltas, 316´950 km
ClimaSeco
Pole position
Piloto Mario Andretti Lotus-Ford
Tempo 1:18.65
Volta rápida
Piloto Austria Niki Lauda Ferrari
Tempo 1:19.99 na volta 72
Podio
Primeiro Austria Niki Lauda Ferrari
Segundo Francia Jacques Laffite Ligier-Matra
Terceiro Unión Sudafricana Jody Scheckter Wolf-Ford

O Gran Premio dos Países Baixos de 1977 foi unha carreira de automobilismo de Fórmula Un, celebrada o 28 de agosto de 1977 no circuíto de Zandvoort. Foi a décimo terceira carreira da tempada de Fórmula Un de 1977. Foi o 26º Gran Premio dos Países Baixos.

Resumo da carreira[editar | editar a fonte]

Na cualificación, Mario Andretti logrou a súa quinta pole da tempada por diante de Jacques Laffite, e James Hunt terceiro. Ao principio, Hunt pasou a ambos para liderar a carreira, pero antes do final da primeira volta, Andretti intentou adiantalo, pero a agresiva defensa da Hunt obrigoulle a levantar o pé, e Laffite aproveitou para conseguir o segundo posto. Cinco voltas máis tarde, Andretti conseguiu volver pasar a Laffite e atacou a Hunt de novo, quen volveu defenderse agresivamente pero esta vez Andretti non levantou o pé e chocou. Hunt saíuse da pista, mentres que Andretti trompeou e incorporouse no cuarto lugar.

Isto deixou a Laffite liderando por diante dos Ferraris de Niki Lauda e Carlos Reutemann. Este último tiña unha forte batalla con Andretti para terceira praza, intercambiando lugares en repetidas ocasións, ata que o motor do piloto do Lotus estalou. Pouco despois, Lauda pasou Laffite para tomar o liderado, e distanciouse o suficiente para gañar comodamente. Laffite terminou segundo. Logo da retirada de Andretti, Reutemann quedou terceiro ata que o segundo Lotus de Gunnar Nilsson atacouno, os dous chocaron Nilsson quedou fora e Reutemann reincorporouse na parte posterior da carreira. Isto deixou a Patrick Tambay no Ensign terceiro, pero quedou sen combustible na última volta, deixándolle así o terceiro lugar para Scheckter.

Isto significou que Lauda logrou unha vantaxe de 21 puntos sobre Scheckter a falta de catro carreiras para rematar o campionato.

Clasificación[editar | editar a fonte]

Pos Piloto Construtor Voltas Tempo/Retirada Grella Puntos
1 11 Austria Niki Lauda Ferrari 75 1:41:45.93 4 9
2 26 Francia Jacques Laffite Ligier-Matra 75 +1.89 segs 2 6
3 20 Unión Sudafricana Jody Scheckter Wolf-Ford 74 + 1 volta 15 4
4 28 Emerson Fittipaldi Fittipaldi-Ford 74 + 1 volta 17 3
5 23 Francia Patrick Tambay Ensign-Ford 73 Sen combustible 12 2
6 12 Carlos Reutemann Ferrari 73 + 2 voltas 6 1
7 8 Alemaña Hans Joachim Stuck Brabham-Alfa Romeo 73 + 2 voltas 19
8 35 Austria Hans Binder Penske-Ford 73 + 2 voltas 18
9 30 Brett Lunger McLaren-Ford 73 + 2 voltas 20
10 10 Unión Sudafricana Ian Scheckter March-Ford 73 + 2 voltas 25
11 9 Alex Ribeiro March-Ford 72 + 3 voltas 24
12 19 Italia Vittorio Brambilla Surtees-Ford 67 Accidente 22
13 16 Italia Riccardo Patrese Shadow-Ford 67 Motor 16
DSC 38 Brian Henton Boro-Ford 52 Descualificado 23
Ret 15 Francia Jean-Pierre Jabouille Renault 39 Suspensión 10
Ret 6 Gunnar Nilsson Lotus-Ford 34 Accidente 5
Ret 17 Australia Alan Jones Shadow-Ford 32 Motor 13
Ret 4 Francia Patrick Depailler Tyrrell-Ford 31 Motor 11
Ret 3 Ronnie Peterson Tyrrell-Ford 18 Encendido 7
Ret 22 Suíza Clay Regazzoni Ensign-Ford 17 Acelerador 9
Ret 5 Mario Andretti Lotus-Ford 14 Motor 1
Ret 24 Rupert Keegan Hesketh-Ford 8 Accidente 26
Ret 1 James Hunt McLaren-Ford 5 Colisión 3
Ret 34 Francia Jean-Pierre Jarier Penske-Ford 4 Encendido 21
Ret 7 John Watson Brabham-Alfa Romeo 2 Fuga aceite 8
Ret 2 Alemaña Jochen Mass McLaren-Ford 0 Accidente 14
NSC 27 Bélxica Patrick Nève March-Ford
NSC 37 Italia Arturo Merzario March-Ford
NSC 18 Australia Vern Schuppan Surtees-Ford
NSC 39 Ian Ashley Hesketh-Ford
NSC 33 Países Baixos Boy Hayje March-Ford
NSC 25 Héctor Rebaque Hesketh-Ford
NSC 29 Bélxica Teddy Pilette BRM
NSC 32 Países Baixos Michael Bleekemolen March-Ford

Posicións logo da carreira[editar | editar a fonte]

  • Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación. Só os 8 mellores resultados das primeiras 9 roldas e os 7 mellores resultados das últimas 8 roldas contan para o campionato. Os números sen paréntese son os puntos do campionato, os números entre paréntese son o total de puntos anotados.


Carreira anterior:
Gran Premio de Austria de 1977
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA
Temporada 1977
Carreira seguinte:
Gran Premio de Italia de 1977
Carreira anterior:
Gran Premio dos Países Baixos de 1976
Gran Premio dos Países Baixos Carreira seguinte:
Gran Premio dos Países Baixos de 1978
  • Brian Henton foi descualificado despois de ser empuxado para arrincar logo de trampear.[1]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. "Dutch GP, 1977 Race Report - GP Encyclopedia - F1 History on". Grandprix.com. Consultado o 2012-06-14. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]