Gran Premio de Italia de 1976

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Italia Gran Premio de Italia de 1976
Detalles da carreira
Carreira 13 de 16 no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1976.
Trazado do circuíto de Monza.
Trazado do circuíto de Monza.
Data 12 de setembro 1976
Nome oficial XLVII Gran Premio d'Italia
Localización Circuíto de Monza, Monza,Italia
Percorrido Percorrido permanente de carreira
5´793 km
Distancia 52 voltas, 301´24 km
Pole position
Piloto Francia Jacques Laffite Ligier-Matra
Tempo 1:41.35[1]
Volta rápida
Piloto Ronnie Peterson March-Ford
Tempo 1:41.3 na volta 50[2]
Podio
Primeiro Ronnie Peterson March-Ford
Segundo Suíza Clay Regazzoni Ferrari
Terceiro Francia Jacques Laffite Ligier-Matra

O Gran Premio de Italia de 1976 foi unha carreira de Fórmula 1 celebrada no Autodromo Nazionale Monza o 12 de setembro de 1976. Foi a décimo terceira proba da tempada de 1976, o 45º Gran Premio de Italia e o 42º que se celebrou en Monza. A carreira celebrouse sobre 52 voltas ao circuíto de cinco quilómetros para unha distancia total de carreira de 301 quilómetros.

Ronnie Peterson gañou cun March. Foi a última vitoria do equipo na Fórmula Un, e a súa única vitoria co equipo. O piloto de Ferrari Clay Regazzoni terminou a carreira en segunda posición e o gañador da pole Jacques Laffite completou o podio para Ligier.

A carreira viu o regreso do líder do Campionato do Mundo Niki Lauda á competición logo do seu grave accidente no Gran Premio de Alemaña de 1976, terminou esta carreira en cuarta posición.

Informe da carreira[editar | editar a fonte]

Antecedentes[editar | editar a fonte]

Monza modificárase desde o ano anterior, e o circuíto presentaba 2 chicanes consecutivas de esquerda a dereita, creando a Variante Retefilo engadida antes da Curva Grande, e unha chicane de esquerda-dereita engadida antes da primeira curva Lesmo.

Eliminatorias[editar | editar a fonte]

A sesión de clasificación do venres foi en mollado, así que a sesión en seco do sábado proporcionou unha pista cos seus mellores momentos. Logo desta sesión, Brett Lunger, Arturo Merzario e o moi lento Otto Stuppacher lograron clasificarse. John Watson clasificouse en oitava posición, con James Hunt décimo noveno e Jochen Mass, pero os seus tempos foron anulados máis tarde debido ás irregularidades dos combustibles. Isto significou que os seus tempos do venres foron os válidos para as súas posicións na grella. Como resultado, estes tres pilotos foron os tres máis lentos e considerarase que non se clasificaron, o que permitiu a Lunger, Merzario e Stuppacher estar na grella.

Stuppacher xa abandonara o circuíto e voado de volta a súa casa en Austria, polo que non podía ocupar o seu lugar na grella. Polo que Hunt entrou de novo nos 26 cualificados. Merzario retirouse e entrou Mass, e máis tarde Guy Edwards tamén decidiu retirarse co fin de permitir correr a Watson.

Clasificación[editar | editar a fonte]

Cualificación[editar | editar a fonte]

Pos Piloto Construtor Volta diferenza
1 26 Francia Jacques Laffite Ligier-Matra 1:41.35
2 3 Unión Sudafricana Jody Scheckter Tyrrell-Ford 1:41.38 + 0.03
3 8 Carlos Pace Brabham-Alfa Romeo 1:41.53 + 0.18
4 4 Francia Patrick Depailler Tyrrell-Ford 1:42.06 + 0.71
5 1 Austria Niki Lauda Ferrari 1.42.09 + 0.74
6 34 Alemaña Hans Joachim Stuck March-Ford 1:42.18 + 0.83
7 35 Carlos Reutemann Ferrari 1:42.38 + 1.03
8 10 Ronnie Peterson March-Ford 1:42.64 + 1.29
9 2 Suíza Clay Regazzoni Ferrari 1:42.96 + 1.61
10 22 Bélxica Jacky Ickx Ensign-Ford 1:43.29 + 1.94
11 7 Alemaña Rolf Stommelen Brabham-Alfa Romeo 1:43.29 + 1.94
12 6 Gunnar Nilsson Lotus-Ford 1:43.30 + 1.95
13 40 Australia Larry Perkins Boro-Ford 1:43.32 + 1.97
14 5 Mario Andretti Lotus-Ford 1:43.34 + 1.99
15 16 Tom Pryce Shadow-Ford 1:43.63 + 2.28
16 9 Italia Vittorio Brambilla March-Ford 1:43.94 + 2.59
17 17 Francia Jean-Pierre Jarier Shadow-Ford 1:44.05 + 2.70
18 19 Australia Alan Jones Surtees-Ford 1:44.41 + 3.06
19 24 Austria Harald Ertl Hesketh-Ford 1:44.56 + 3.21
20 30 Emerson Fittipaldi Fittipaldi-Ford 1:44.57 + 3.22
21 37 Italia Alessandro Pesenti-Rossi Tyrrell-Ford 1:44.62 + 3.27
22 38 Francia Henri Pescarolo Surtees-Ford 1:45.12 + 3.77
23 25 Guy Edwards Hesketh-Ford 1:45.79 + 4.44
24 18 Brett Lunger Surtees-Ford 1:46.48 + 5.13
25 20 Italia Arturo Merzario Wolf-Williams-Ford 1:47.31 + 5.96
26 39 Austria Otto Stuppacher Tyrrell-Ford 1:55.22 + 13.87
27 11 James Hunt McLaren-Ford 2:08.76 + 27.41
28 12 Alemaña Jochen Mass McLaren-Ford 2:11.06 + 29.71
29 28 John Watson Penske-Ford 2:13.95 + 32.60

Carreira[editar | editar a fonte]

Pos Piloto Construtor Voltas Tempo/Retirada Grella Puntos
1 10 Ronnie Peterson March-Ford 52 1:30:35.6 8 9
2 2 Suíza Clay Regazzoni Ferrari 52 + 2.3 9 6
3 26 Francia Jacques Laffite Ligier-Matra 52 + 3.0 1 4
4 1 Austria Niki Lauda Ferrari 52 + 19.4 5 3
5 3 Unión Sudafricana Jody Scheckter Tyrrell-Ford 52 + 19.5 2 2
6 4 Francia Patrick Depailler Tyrrell-Ford 52 + 35.7 4 1
7 9 Italia Vittorio Brambilla March-Ford 52 + 43.9 16
8 16 Tom Pryce Shadow-Ford 52 + 52.9 15
9 35 Carlos Reutemann Ferrari 52 + 57.5 7
10 22 Bélxica Jacky Ickx Ensign-Ford 52 + 1:12.4 10
11 28 John Watson Penske-Ford 52 + 1:42.2 26
12 19 Australia Alan Jones Surtees-Ford 51 + 1 volta 18
13 6 Gunnar Nilsson Lotus-Ford 51 + 1 volta 12
14 18 Brett Lunger Surtees-Ford 50 + 2 voltas 24
15 30 Emerson Fittipaldi Fittipaldi-Ford 50 + 2 voltas 20
16 24 Austria Harald Ertl Hesketh-Ford 49 Palier 19
17 38 Francia Henri Pescarolo Surtees-Ford 49 + 3 voltas 22
18 37 Italia Alessandro Pesenti-Rossi Tyrrell-Ford 49 + 3 voltas 21
19 17 Francia Jean-Pierre Jarier Shadow-Ford 47 + 5 voltas 17
Ret 7 Alemaña Rolf Stommelen Brabham-Alfa Romeo 41 Sistema combustible 11
Ret 34 Alemaña Hans Joachim Stuck March-Ford 23 Accidente 6
Ret 5 Mario Andretti Lotus-Ford 23 Accidente 14
Ret 11 James Hunt McLaren-Ford 11 Trompo 24
Ret 40 Australia Larry Perkins Boro-Ford 8 Motor 13
Ret 8 Carlos Pace Brabham-Alfa Romeo 4 Motor 3
Ret 12 Alemaña Jochen Mass McLaren-Ford 2 Encendido 25
NTS 25 Guy Edwards Hesketh-Ford Retirado
NTS 20 Italia Arturo Merzario Wolf-Williams-Ford Retirado  
NTS 39 Austria Otto Stuppacher Tyrrell-Ford Non presentado

Posicións logo da carreira[editar | editar a fonte]

  • Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación. Só os 6 mellores resultados das primeiras 7 roldas e os 6 mellores resultados das últimas 7 roldas contan para o campionato. Os números sen paréntese son os puntos do campionato, os números entre paréntese son o total de puntos anotados. Os puntos non reflicten os resultados finais do Gran Premio do Reino Unido de 1976 porque foi recorrido.


Carreira anterior:
Gran Premio dos Países Baixos de 1976
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA
Temporada 1976
Carreira seguinte:
Gran Premio do Canadá de 1976
Carreira anterior:
Gran Premio de Italia de 1975
Gran Premio de Italia Carreira seguinte:
Gran Premio de Italia de 1977

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Lang, Mike (1983). Grand Prix! Vol 3. Haynes Publishing Group. p. 145. ISBN 0-85429-380-9. 
  2. Lang, Mike (1983). Grand Prix! Vol 3. Haynes Publishing Group. p. 147. ISBN 0-85429-380-9. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]

A menos que se indique o contrario, todos os resultados da carreira tómanse de "The Official Formula 1 website". Consultado o 2007-06-16.