Baró de Viver

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:Xeografía políticaBaró de Viver
Imaxe

Nomeado en referencia aQ124262229 Traducir e Darius Rumeu i Freixa (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
Localización
Editar o valor em Wikidata Mapa
 41°26′52″N 2°12′03″L / 41.4479, 2.2007Coordenadas: 41°26′52″N 2°12′03″L / 41.4479, 2.2007
EstadoEspaña
Comunidade autónomaCataluña
Provinciaprovincia de Barcelona
Ámbito funcional territorialÁmbito metropolitano de Barcelona
ComarcaBarcelonès
ConcelloBarcelona
DistritoSant Andreu Editar o valor em Wikidata
Poboación
Poboación2.653 (2021) Editar o valor em Wikidata (11.534,78 hab./km²)
Xeografía
Superficie0,23 km² Editar o valor em Wikidata

Baró de Viver é un dos sete barrios que compoñen o distrito barcelonés de Sant Andreu. Ten unha superficie de 0,22 km² e unha poboación de 2 393 habitantes (2010).

Historia[editar | editar a fonte]

Foi construído nuns terreos que o Padroádego de Vivenda de Barcelona, a través do Fomento da Vivenda Popular, comprou á marquesa de Castellvell en 1928, na marxe dereita do río Besòs, en terreos que aínda pertencían a Santa Coloma de Gramenet. O barrio levou o nome de Baró de Viver debido a Darius Rumeu i Freixa, segundo barón de Viver e Alcalde de Barcelona entre 1924 e 1930, durante a ditadura de Miguel Primo de Rivera. A Segunda República Española cambiou o nome polo de Pi i Margall, pero o réxime de Franco devolveu o antigo nome de Baró de Viver.

En 1941, o Concello de Barcelona quédase co patrimonio; do cal faise cargo o Instituto Municipal da Vivenda, despois Padroado Municipal da Vivenda, que construíu 334 fogares unifamiliares entre o río Besòs, os talleres de Renfe e o polígono industrial do Besòs. Pasou a formar parte da cidade de Barcelona, xunto co barrio veciño de Bon Pastor.

En 1958 e 1959 produciuse unha última onda de poboación inmigrante, que construíron os novos bloques, e en 1985 lévase a cabo unha reforma do barrio a raíz da aprobación do PERI. O illamento radical do barrio rompeuse coa construción das dúas roldas periféricas (Ronda de Dalt e Ronda Litoral) que o rodean, o soterramento das liñas de alta tensión que que ían polas marxes do Besòs e a súa transformación nun parque, así como a construción dunha estación de Metro.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]