La Prosperitat

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:Xeografía políticaLa Prosperitat
Imaxe

Localización
Editar o valor em Wikidata Mapa
 41°26′34″N 2°10′54″L / 41.4427, 2.1817Coordenadas: 41°26′34″N 2°10′54″L / 41.4427, 2.1817
EstadoEspaña
Comunidade autónomaCataluña
Provinciaprovincia de Barcelona
Ámbito funcional territorialÁmbito metropolitano de Barcelona
ComarcaBarcelonès
ConcelloBarcelona
Distritos (pt) TraducirNou Barris Editar o valor em Wikidata
Poboación
Poboación26.868 (2021) Editar o valor em Wikidata (45.156,3 hab./km²)
Xeografía
Superficie59,5 ha Editar o valor em Wikidata

La Prosperitat (en galego: A Prosperidade) é un dos trece barrios que forman o distrito de Nou Barris da cidade de Barcelona. Está delimitado polas rúas Via Júlia, Via Favència, Avenida Meridiana e Paseo Valldaura. Ten unha superficie dunhas 59 hectáreas.

Historia[editar | editar a fonte]

O territorio foi ocupado ata a primeira guerra mundial por campos de cultivo, algunhas masías e torres da burguesía de Sant Andreu. Afectado polas ondas migratorias das décadas de 1920 e 1940, foi iniciado, neste sector, un tipo de poboamento barraquista e anárquico. A formulación do plan parcial de ordenación urbana (1957) desencadeou un importante proceso de crecemento deste sector, coa edificación de casas de pisos e bloques, que non foi acompañada da dotación dos equipamentos urbanos previstos neste plan.

O barrio foi bautizado co mesmo nome da cooperativa que houbo durante a década de 1930 na parte máis meridional de Nou Barris. Prosperitat estaba situado sobre a vía do tren que despois sería a Avenida Meridiana. A cooperativa limitaba co antigo mas de Can Dragó e só había un pequeno conxunto de casas. Dentro do proxecto de expansión de construción de vivendas na cidade motivada polo importante aumento de poboación e promocionado polo propietario da masía, construíronse varias casas ata a chegada da guerra civil e algunhas aínda perduran.

A praza Ángel Pestaña, no barrio.

A partir de 1957 o Plan Comarcal permite elaborar plans parciais para desenvolver o crecemento do barrio. En pouco máis de 15 anos o barrio sufriu unha profunda transformación coa chegada dos inmigrantes procedentes do resto de España e da construción especulativa que provocou a desaparición dos soares.

RENFE levantou barracas de madeira preto do mas de Can Dragó, onde vivían os seus ferroviarios nunhas condicións pésimas. En 1973 aínda perduraban. Na década de 1960 un construtor chamado Llobet levantou un conxunto de pisos no Pla de Santa Engràcia e vendeunos dúas ou tres veces. Cando foi descuberto paralizouse a construción, os compradores quedaron sen casa e foron ocupadas por xitanos que as converteron en barracas, ata que a Asociación de Propietarios e Contribuíntes de Les Roquetes pediu a intervención das autoridades. En 1983 foron a vivir a pisos entre as avenidas Meridiana e Rio de Janeiro.

Nas décadas de 1990 e 2000 realizáronse novas obras e proxectos para mellorar o urbanismo e os equipamentos do barrio.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]