Julio Antonio Elícegui
| Biografía | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nacemento | 5 de decembro de 1910  Castejón, España | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Morte | 31 de agosto de 2001 (90 anos) A Coruña, España | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Datos persoais | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| País de nacionalidade | España | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Actividade | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Ocupación | futbolista | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Período de actividade | 1930 - | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Lingua | Lingua castelá | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Nacionalidade deportiva | España | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Deporte | fútbol | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Posición de xogo | Dianteiro | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Julio Antonio Elícegui Cans, nado en Castejón, Navarra o 5 de decembro de 1910 e finado na Coruña o 31 de agosto de 2001, foi un futbolista español. Xogaba de dianteiro e foi internacional coa selección española.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Iniciouse en equipos como o Ariñ Sport, CD Azkoyen ou SD Beasain, e na tempada 1930–31 fichou polo Real Unión, debutando en Primeira División. No equipo irunés estivo tres campañas, descendendo a Segunda División ao remate da 1931–32.
En 1934 foi contratado polo Atlético de Madrid, club no que permaneceu até a campaña 1939–40, tempada na que acadou o título de Liga e a Copa Eva Duarte.
Na campaña 1940–41 fichou polo Deportivo da Coruña, co que ascendeu a Primeira División esa tempada, sendo á súa vez o primeiro xogodor do equipo que acadou un gol na máxima categoría, o 28 de outubro de 1941. No club galego estivo até a campaña 1942–43. Posteriormente xogou no Gimnàstic de Tarragona.
Selección nacional
[editar | editar a fonte]Foi internacional coa selección española en 4 ocasións, marcando 6 goles. Xogou 4 partidos amigables seguidos nun prazo de tempo relativamente curto entre abril e maio de 1933.
A súa estrea foi no estadio de Balaídos o 2 de abril de 1933, nun amigable de España contra Portugal (3–0), conseguindo dous goles no seu debut. Despois xogou contra Francia, contra Iugoslavia (marcou outro gol) e a súa despedida foi o 13 de maio dese mesmo ano en Madrid, participando na histórica goleada ante Bulgaria (13–0). Este partido é o da maior goleada da historia da selección española e Elícegui marcou 3 tantos.
Puido participar no Mundial de Italia 1934, pero unha inoportuna lesión cando xogaba co Atlético de Madrid privoulle de ir á cita mundialista.
