Gran Premio de Mónaco de 1950
| Detalles da carreira2º GP do Mundial de Fórmula 1 | ||
|---|---|---|
| Carreira 2 de 7 no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1950. | ||
 Trazado do circuíto de Mónaco. | ||
| Data | 21 de maio de 1950 | |
| Nome oficial | XI Gran Premio de Mónaco | |
| Localización | Circuíto de Mónaco Monte Carlo, Principado de Mónaco | |
| Percorrido | Circuíto urbano 3´181 km | |
| Distancia | 100 voltas, 318´1 km | |
| Pole position | ||
| Piloto |  Juan Manuel Fangio
|
Alfa Romeo F1 |
| Tempo | 1:50.2 | |
| Volta rápida | ||
| Piloto | Juan Manuel Fangio
|
Alfa Romeo F1 |
| Tempo | 1:51.0 | |
| Podio | ||
| Primeiro | Juan Manuel Fangio
|
Alfa Romeo F1 |
| Segundo |  Alberto Ascari
|
Ferrari |
| Terceiro |  Louis Chiron
|
Maserati |
O Gran Premio de Mónaco de 1950 foi unha carreira de Fórmula Un, celebrada o 21 de maio de 1950 en Mónaco. Esta carreira foi a segunda carreira do Campionato do Mundo de Pilotos de 1950. A carreira, disputada sobre 100 voltas cunha distancia total de 318´1 quilómetros foi gañada por Juan Manuel Fangio do equipo Alfa Romeo logo de saír desde a pole position. Alberto Ascari terminou segundo con Ferrari e Louis Chiron terminou 3º con Maserati.
Informe[editar | editar a fonte]
Logo de dúas sesións de cualificación, o xoves e o sábado, Charles Pozzi, Yves Giraud-Cabantous, Pierre Levegh e Clemente Biondetti non comezaron, a carreira foi dominada por Juan Manuel Fangio, quen anotou a súa primeira vitoria nun Campionato do Mundo, pilotando un Alfa Romeo. A grella de saída consistía en alternar filas de tres e dous, partindo de tres na primeira fila e continuando ata os dous na oitava fila. A carreira viuse embazada por un gran choque en cadea na primeira volta, cando unha onda no porto alagou a pista na esquina de Tabac. Nino Farina que ía segundo, fixo un trompo e estrelouse, Fangio logrou escapar do caos. Os que estaban detrás deles trataron de parar ou evitar a colisión, pero oito pilotos máis (dun total de 19 pilotos) estreláronse e retiráronse. Ningún deles resultou ferido, José Froilán González, que danou o seu Maserati no choque en cadea, continuou correndo en segundo lugar, pero estrelouse durante a segunda volta. O seu coche incendiouse e sufriu queimaduras. A carreira continuou con moitos coches aparcados na esquina de Tabac, case causando outros accidentes.
O Cooper de Harry Schell foi o primeiro coche con motor traseiro en iniciar unha carreira de campionato.
Equipos[editar | editar a fonte]
Clasificación[editar | editar a fonte]
Cualificación[editar | editar a fonte]
| Pos | Nº | Piloto | Construtor | Volta | Dife |
|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 34 | Juan Manuel Fangio
|
Alfa Romeo | 1:50.2 | - |
| 2 | 32 | Giuseppe Farina
|
Alfa Romeo | 1:52.8 | + 2.6 |
| 3 | 2 | José Froilán González
|
Maserati | 1:53.7 | + 3.5 |
| 4 | 14 |  Philippe Étancelin
|
Talbot-Lago-Talbot | 1:54.1 | + 3.9 |
| 5 | 36 | Luigi Fagioli
|
Alfa Romeo | 1:54.2 | + 4.0 |
| 6 | 38 | Luigi Villoresi
|
Ferrari | 1:52.3 | + 2.1 |
| 7 | 40 | Alberto Ascari
|
Ferrari | 1:53.8 | + 3.6 |
| 8 | 48 | Louis Chiron
|
Maserati | 1:56.3 | + 6.1 |
| 9 | 42 | Raymond Sommer
|
Ferrari | 1:56.6 | + 6.4 |
| 10 | 16 | Louis Rosier
|
Talbot-Lago-Talbot | 1:57.7 | + 7.5 |
| 11 | 10 | Robert Manzon
|
Simca-Gordini | 2:00.4 | + 10.2 |
| 12 | 52 |  Toulo de Graffenried
|
Maserati | 2:00.7 | + 10.5 |
| 13 | 12 | Maurice Trintignant
|
Simca-Gordini | 2:01.4 | + 11.2 |
| 14 | 24 |  Cuth Harrison
|
ERA | 2:01.6 | + 11.4 |
| 15 | 50 |  Prince Bira
|
Maserati | 2:02.2 | + 12.0 |
| 16 | 26 | Bob Gerard
|
ERA | 2:03.4 | + 13.2 |
| 17 | 44 | Franco Rol
|
Maserati | 2:04.5 | + 14.3 |
| 18 | 4 | Alfredo Pián
|
Maserati | Sen tempo | - |
| 19 | 6 |  Johnny Claes
|
Talbot-Lago-Talbot | 2:12.0 | + 21.8 |
| 20 | 8 |  Harry Schell
|
Cooper-JAP | Sen tempo | - |
| 21 | 28 | Peter Whitehead
|
Ferrari | Sen tempo | - |
Carreira[editar | editar a fonte]
| Pos | Nº | Piloto | Construtor | Voltas | Tempo/Retirada | Grella | Puntos |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 34 | Juan Manuel Fangio
|
Alfa Romeo | 100 | 3:13:18.7 | 1 | 9 |
| 2 | 40 | Alberto Ascari
|
Ferrari | 99 | + 1 volta | 7 | 6 |
| 3 | 48 | Louis Chiron
|
Maserati | 98 | + 2 voltas | 8 | 4 |
| 4 | 42 | Raymond Sommer
|
Ferrari | 97 | + 3 voltas | 9 | 3 |
| 5 | 50 | Prince Bira
|
Maserati | 95 | + 5 voltas | 15 | 2 |
| 6 | 26 | Bob Gerard
|
ERA | 94 | + 6 voltas | 16 | |
| 7 | 6 | Johnny Claes
|
Talbot-Lago-Talbot | 94 | + 6 voltas | 19 | |
| Ret | 38 | Luigi Villoresi
|
Ferrari | 63 | Eixo traseiro | 6 | |
| Ret | 14 | Philippe Étancelin
|
Talbot-Lago-Talbot | 38 | Fuga aceite | 4 | |
| Ret | 2 | José Froilán González
|
Maserati | 1 | Accidente | 3 | |
| Ret | 32 | Giuseppe Farina
|
Alfa Romeo | 0 | Accidente | 2 | |
| Ret | 36 | Luigi Fagioli
|
Alfa Romeo | 0 | Accidente | 5 | |
| Ret | 16 | Louis Rosier
|
Talbot-Lago-Talbot | 0 | Accidente | 10 | |
| Ret | 10 | Robert Manzon
|
Simca-Gordini | 0 | Accidente | 11 | |
| Ret | 52 | Toulo de Graffenried
|
Maserati | 0 | Accidente | 12 | |
| Ret | 12 | Maurice Trintignant
|
Simca-Gordini | 0 | Accidente | 13 | |
| Ret | 24 | Cuth Harrison
|
ERA | 0 | Accidente | 14 | |
| Ret | 44 | Franco Rol
|
Maserati | 0 | Accidente | 17 | |
| Ret | 8 | Harry Schell
|
Cooper-JAP | 0 | Colisión | 20 | |
| NTS | 28 | Peter Whitehead
|
Ferrari | Motor | 21 | ||
| NTS | 4 | Alfredo Pián
|
Maserati | Accidente nas prácticas | 18 |
Voltas rápidas en carreira[editar | editar a fonte]
| Pos | Nº | Piloto | Construtor | Tempo | Dife. | Volta | Pts |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 34 | Juan Manuel Fangio
|
Alfa Romeo | 1:51.0 | - | ? | 1 |
| 2 | 14 | Philippe Étancelin
|
Talbot-Lago-Talbot | 1:57.9 | + 6.9 | ? | |
| 3 | 6 | Johnny Claes
|
Talbot-Lago-Talbot | 2:00.2 | + 9.2 | ? |
Notas[editar | editar a fonte]
- As primeiras cinco posicións na grella estaban reservadas para os cinco tempos máis rápidos da primeira sesión de cualificación do xoves. O resto da grella baséase nos tempos da segunda sesión clasificatoria do sábado.
- Pilotos: 25 competidores, 21 cualificados para a carreira, 7 clasificados
- Números: # 30 non asignado.
- Líder: Juan Manuel Fangio (100-100 voltas, a carreira completa)
- Primeira carreira na Fórmula 1 para a Scuderia Ferrari
- Primeiro podio para a Scuderia Ferrari
- Primeiros puntos para a Scuderia Ferrari
- Primeira Grand Chelem na historia da Fórmula Un (pole, volta rápida, gañar e liderar todas as voltas).
Posicións logo da carreira[editar | editar a fonte]
| Pos | Piloto | Puntos |
|---|---|---|
| 1 | Giuseppe Farina
|
9 |
| 2 | Juan Manuel Fangio
|
9 |
| 3 | Luigi Fagioli
|
6 |
| 4 | Alberto Ascari
|
6 |
| 5 | Louis Chiron
|
4 |
- Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación. Só os catro mellores resultados contan para o campionato.
Notas[editar | editar a fonte]
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
 |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Gran Premio de Mónaco de 1950  |
A menos que se indique o contrario, todos os resultados da carreira tómanse de "The Official Formula 1 website". Consultado o 2007-06-05.
| Carreira anterior: Gran Premio do Reino Unido de 1950 |
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA Temporada 1950 |
Carreira seguinte: 500 Millas de Indianápolis de 1950 |
| Carreira anterior: Gran Premio de Mónaco de 1948 |
Gran Premio de Mónaco | Carreira seguinte: Gran Premio de Mónaco de 1952 |