Gran Premio de Mónaco de 1961
| Detalles da carreira | ||
|---|---|---|
| Carreira 1 de 8 no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1961. | ||
 Trazado do circuíto de Mónaco. | ||
| Data | 8 de abril de 1961 | |
| Nome oficial | XIX Gran Premio de Mónaco | |
| Localización | Circuíto de Mónaco Monte Carlo, Principado de Mónaco | |
| Percorrido | Circuíto urbano 3´145 km | |
| Distancia | 100 voltas, 314´5 km | |
| Clima | Asollado | |
| Pole position | ||
| Piloto |  Stirling Moss
|
Lotus-Climax |
| Tempo | 1.39.1 | |
| Volta rápida | ||
| Piloto |  Richie Ginther
|
Ferrari |
| Tempo | 1.36.3 na volta 84 | |
| Podio | ||
| Primeiro | Stirling Moss
|
Lotus-Climax |
| Segundo | Richie Ginther
|
Ferrari |
| Terceiro | Phil Hill
|
Ferrari |
O Gran Premio de Mónaco de 1961 foi unha carreira de Fórmula Un celebrada o 14 de maio de 1961 no Circuíto de Mónaco en Monte Carlo, Mónaco. Foi a primeira carreira do Campionato do Mundo de pilotos de 1961, e a primeira carreira do Campionato Mundial baixo as novas regulacións de motor de 1,5 litros.[1]
Informe[editar | editar a fonte]
Cualificación[editar | editar a fonte]
As erráticas variacións anuais dos regulamentos de clasificación de Mónaco garantiron un lugar na grella para os equipos de fábrica e anteriores gañadores en 1961.[2] Polo tanto os cinco equipos de fábrica adxudicáronse dúas prazas cada un na grella, mentres que Stirling Moss e Maurice Trintignant os obtiveron por puntos. Isto deixou a nove pilotos pelexando polos catro postos restantes. Quedou un quinto sitio cando Innes Ireland estrelouse durante a última sesión de adestramentos, rompéndose a perna. Moss logrou a pole position diante de Richie Ginther e Jim Clark, con Graham Hill e Phil Hill na segunda fila.
Carreira[editar | editar a fonte]
Ginther adiantou Clark e Moss na primeira curva, pero Clark rapidamente tivo problemas coa bomba de combustible. Ginther caeu ao terceiro posto na volta 14, cando Moss e Bonnier pasaronlle case ao mesmo tempo. No primeiro cuarto de carreira, Moss xa tiña 10 segundos de vantaxe (no pouco potente Lotus 18 - Climax)[3], pero os Ferrari de Hill e logo o de Ginther comezaron a pechar a brecha. A media carreira, Moss lideraba por 8 segundos, que baixaron a 3 segundos na volta 60. Ginther alcanzou o segundo lugar na volta 75 e tratou de pechar a brecha, pero Moss demostrou ser capaz de igualar os seus tempos de volta, a pesar da vantaxe en potencia de cabalos do 156.[4]
Clasificación[editar | editar a fonte]
| Pos | Nº | Piloto | Construtor | Voltas | Tempo/Retirada | Grella | Puntos |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 20 | Stirling Moss
|
Lotus-Climax | 100 | 2:45:50.1 | 1 | 9 |
| 2 | 36 | Richie Ginther
|
Ferrari | 100 | +3.6 segs | 2 | 6 |
| 3 | 38 | Phil Hill
|
Ferrari | 100 | +41.3 segs | 5 | 4 |
| 4 | 40 |  Wolfgang von Trips
|
Ferrari | 98 | Accidente | 6 | 3 |
| 5 | 4 | Dan Gurney
|
Porsche | 98 | +2 voltas | 10 | 2 |
| 6 | 26 |  Bruce McLaren
|
Cooper-Climax | 95 | +5 voltas | 7 | 1 |
| 7 | 42 |  Maurice Trintignant
|
Cooper-Maserati | 95 | +5 voltas | 15 | |
| 8 | 32 | Cliff Allison
|
Lotus-Climax | 93 | +7 voltas | 14 | |
| 9 | 6 | Hans Herrmann
|
Porsche | 91 | +9 voltas | 12 | |
| 10 | 28 | Jim Clark
|
Lotus-Climax | 89 | +11 voltas | 3 | |
| 11 | 22 | John Surtees
|
Cooper-Climax | 68 | Motor | 11 | |
| 12 | 2 |  Jo Bonnier
|
Porsche | 59 | Inxección | 9 | |
| 13 | 16 | Tony Brooks
|
BRM-Climax | 54 | Motor | 8 | |
| Ret | 8 |  Michael May
|
Lotus-Climax | 42 | Tubo aceite | 13 | |
| Ret | 24 |  Jack Brabham
|
Cooper-Climax | 38 | Encendido | 16 | |
| Ret | 18 | Graham Hill
|
BRM-Climax | 11 | Bomba combustible | 4 | |
| NTS | 30 | Innes Ireland
|
Lotus-Climax | Lesións na practica | |||
| NSC | 34 | Henry Taylor
|
Lotus-Climax | ||||
| NSC | 14 | Masten Gregory
|
Cooper-Climax | ||||
| NSC | 10 |  Lucien Bianchi
|
Emeryson-Maserati | ||||
| NSC | 12 | Olivier Gendebien
|
Emeryson-Maserati |
Notas[editar | editar a fonte]
- Pole position: Stirling Moss - 1:39.1
- Volta rápida: Richie Ginther e Stirling Moss – 1:36.3
- Líder por voltas: Richie Ginther 13 voltas (1-13); Stirling Moss 87 voltas (14-100).
- Stirling Moss quitou os paneis laterais do seu obsoleto Lotus 18 para mantelo fresco
Posicións logo da carreira[editar | editar a fonte]
|
|
- Notas: Só están incluídos os cinco primeiros postos da clasificación.
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
 |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Gran Premio de Mónaco de 1961 |
| Carreira anterior: Gran Premio dos Estados Unidos de 1960 |
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA Temporada 1961 |
Carreira seguinte: Gran Premio dos Países Baixos de 1961 |
| Carreira anterior: Gran Premio de Mónaco de 1960 |
Gran Premio de Mónaco | Carreira seguinte: Gran Premio de Mónaco de 1962 |
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ http://www.grandprix.com/gpe/rr095.html 1961 Monaco Grand Prix report from grandprix.com
- ↑ Lang, Mike (1981). Grand Prix! Vol 1. Haynes Publishing Group. p. 180. ISBN 0-85429-276-4.
- ↑ Kettlewell, Mike. "Monaco: Road Racing on the Riviera", in Northey, Tom, editor. World of Automobiles (London: Orbis, 1974), Volume 12, p.1384.
- ↑ Kettlewell, p.1384.