Saltar ao contido

Óscar Gilsanz

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:BiografíaÓscar Gilsanz
Nome orixinalÓscar Manuel Gilsanz González
Biografía
Nacemento4 de xaneiro de 1973 Editar o valor en Wikidata (51 anos)
Betanzos, España Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónfutbolista, adestrador de fútbol Editar o valor en Wikidata
Deportefútbol Editar o valor en Wikidata

Óscar Manuel Gilsanz González, nado en Betanzos o 4 de xaneiro de 1973, é un adestrador de fútbol galego que dende 2024 dirixe o Deportivo da Coruña, da Segunda División.

Traxectoria

[editar | editar a fonte]

Naceu en Betanzos no seo da familia fundadora da empresa de autocares Gilsanz.[1] Vencellado futbolisticamente durante décadas ao Betanzos, criouse na canteira do club, e debutou co primeiro equipo en 1991.[2] Militou no club brigantino durante as seguintes 14 tempadas, 10 delas como capitán, exceptuando cinco meses que pasou no CD Bullense de Murcia.[3] Xogou preto de 500 partidos coa camiseta vermella, viviu un ascenso a Terceira División e disputou dúas fases de ascenso á Segunda División B.[4] Retirouse en 2005, despois de militar durante unha campaña no Sporting Sada.[2]

Traballou como adestrador na canteira do Betanzos durante dúas décadas, comezando xa con 14 anos, e adestrou a todas as categorías do club, dende os benxamíns ata os xuvenís.[5][3] En 2007 adestrou durante uns meses o Laracha, en Preferente, ata que foi cesado e substituído por Carlos Brizzola.[6] En 2008 regresou ao Betanzos e colleu as rendas do primeiro equipo, ao que ascendeu na tempada 2010/11 á Terceira División. Con todo, poucos meses despois do ascenso presentou a súa dimisión, alegando inxerencias do presidente Ramiro Rilo no seu traballo.[7] Á súa renuncia sumáronse as do seu axudante, o preparador de porteiros, o delegado e o capitán do equipo, José Luis Poncela.[8]

Na tempada 2014/15 foi contratado como novo adestrador do Racing Villalbés, da Terceira División, ao que dirixiu durante catro tempadas. Con Diego Villares como principal referencia no campo, o equipo chairego obtivo un noveno posto, dous quintos e finalmente na tempada 2017/18, o terceiro lugar da táboa, o mellor resultado da historia do club. Disputou a promoción de ascenso á Segunda División B e eliminou ao Atlético Pulpileño na primeira rolda, pero caeu na segunda diante do Atlético Levante.[9][10]

Para a tempada 2018/19 incorporouse á estrutura do Deportivo da Coruña, que lle deu o mando do Laracha, equipo da Terceira División que durante esa tempada foi o segundo filial do club coruñés. Con todo, o descenso do Fabril a Terceira, supuxo tamén o descenso automático do Laracha á Preferente Galicia.

Na tempada 2020/21 foi elixido para adestrar o Deportivo da Coruña Xuvenil, labor que compaxinou co seu traballo na empresa familiar de autobuses.[1] Cun cadro de xogadores entre os que se atopaban Trilli, Dani Barcia, Guille Bueno, Brais Val, Mella ou Noel, o equipo de Gilsanz proclamouse campión do seu grupo da División de Honra e a continuación conquistou a Copa de Campións, tras derrotar sucesivamente a Las Palmas, Real Madrid e FC Barcelona.[11]

En xullo de 2021 colleu as rendas do Fabril, na Terceira División.[12] Na súa primeira campaña á fronte do filial deportivista apostou pola xuventude e por varios dos mozos cos que se proclamara campión xuvenil o ano anterior.[13] O equipo quedou quinto e disputou a fase de ascenso a Segunda División RFEF, caendo por 1-0 diante do Ourense CF. Recolleu finalmente os froitos na tempada 2022/23, proclamándose campión do Grupo 1 de Terceira, e obtendo así o ascenso de xeito directo.[13] Na seguinte campaña conseguiu o obxectivo da permanencia, rematando na novena posición da táboa.[14]

Comezou a tempada 2024/25 á fronte do filial, pero a finais de outubro colleu as rendas do primeiro equipo do Deportivo trala destitución de Imanol Idiakez.[15] Aínda que nun principio se esperaba que ocupase o cargo só de xeito interino mentres non se contrataba outro técnico, a goleada a domicilio sobre o Cartagena por 1-5 no seu primeiro partido propiciou que uns días despois fose confirmado pola directiva do club como o adestrador do equipo ata o final da tempada.[16][17]

Palmarés

[editar | editar a fonte]

Como futbolista

[editar | editar a fonte]
Betanzos

Como adestrador

[editar | editar a fonte]
Betanzos
Deportivo da Coruña Xuvenil
Fabril

Notas

[editar | editar a fonte]
  1. ↑ 1,0 1,1 Miranda, Carlos (26 de xuño de 2021). "“Con estos jugadores no hay que subir las escaleras de cuatro en cuatro”". La Opinión A Coruña (en castelán). Consultado o 30 de maio de 2023. 
  2. ↑ 2,0 2,1 López, Pery (30 de maio de 2023). "Óscar Gilsanz, entrenador por vocación" (en castelán). Consultado o 30 de maio de 2023. 
  3. ↑ 3,0 3,1 "El Betanzos recupera su gloria". La Voz de Galicia (en castelán) (A Coruña ed.). 2 de febreiro de 2011. p. 13. 
  4. ↑ García, Rubén (2 de maio de 2023). "Óscar Gilsanz: "Termino contrato pero me gustaría entrenar en Segunda Federación y al Fabril"". DxT Campeón (en castelán). Consultado o 30 de maio de 2023. 
  5. ↑ Antelo, Iván (25 de abril de 2023). "Óscar Gilsanz, entrenador del Fabril: «El halago es engañoso en el fútbol, la gente te elogia porque ganas»". La Voz de Galicia (en castelán). Consultado o 30 de maio de 2023. 
  6. ↑ "El Laracha negocia con Brizzola para sustituir a Gilsanz". La Voz de Galicia (en castelán) (Carballo ed.). 7 de novembro de 2007. p. 14. 
  7. ↑ "Gilsanz dimite como técnico del Betanzos «por injerencias del presidente»". La Voz de Galicia (en castelán). 20 de outubro de 2011. Consultado o 30 de maio de 2023. 
  8. ↑ "La insólita insurrección del Betanzos". La Voz de Galicia (en castelán). 22 de outubro de 2011. Consultado o 30 de maio de 2023. 
  9. ↑ "Cortell tumba al Villalbés y deja al Levante a un paso del ascenso". As (en castelán). 10 de xuño de 2018. Consultado o 30 de maio de 2023. 
  10. ↑ Penoucos, X. R. (24 de xuño de 2018). "Óscar Gilsanz dice adiós al Vilalbés tras cuatro campañas excelentes". La Voz de Galicia (en castelán). Consultado o 30 de maio de 2023. 
  11. ↑ "Óscar Gilsanz, el técnico campeón: "El talento de este equipo es el gran valor que tiene el Deportivo"". Marca (en castelán). 28 de xuño de 2021. Consultado o 30 de maio de 2023. 
  12. ↑ "Gilsanz es el elegido para el Fabril". Cadena SER (en castelán). 2 de xullo de 2021. Consultado o 30 de maio de 2023. 
  13. ↑ 13,0 13,1 "Óscar Gilsanz continúa extendiendo sus propias fronteras" (en castelán). 25 de abril de 2023. Consultado o 30 de maio de 2023. 
  14. ↑ "Óscar Gilsanz: «Es la temporada de la que más orgulloso estoy con el trabajo realizado»". La Voz de Galicia (en castelán). 7 de maio de 2024. Consultado o 5 de novembro de 2024. 
  15. ↑ "El primer entrenamiento de Óscar Gilsanz: con el balón bajo el brazo para que el ritmo nunca decaiga". La Voz de Galicia (en castelán). 30 de outubro de 2024. Consultado o 5 de novembro de 2024. 
  16. ↑ Regueiro, Zeltia (3 de novembro de 2024). "Óscar Gilsanz, de interino a opción de continuidad". DxT Campeón (en castelán). Consultado o 5 de novembro de 2024. 
  17. ↑ "Óscar Gilsanz, novo adestrador do Dépor até final de temporada". 5 de novembro de 2024. Consultado o 5 de novembro de 2024. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]
Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Óscar_Gilsanz&oldid=6897233»