Troita arco da vella

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Troita arco da vella
Estado de conservación
Pouco preocupante (LC)
Pouco preocupante
Clasificación científica
Reino: Animalia
Filo: Chordata
Clase: Actinopterygii
Orde: Salmoniformes
Familia: Salmonidae
Subfamilia: Salmoninae
Xénero: Oncorhynchus
Especie: O. mykiss
Nome binomial
Oncorhynchus mykiss
Walbaum, 1792
Subespecies

Ver texto

Sinonimia

Onchorynchus mykiss (Walbaum, 1792)
Salmo mykiss (Walbaum, 1792)
Salmo penshinensis (Pallas, 1814)

Exemplar de grande idade no zoo de Oregón.

A troita arco da vella (Oncorhynchus mykiss) é un peixe eurihalino de auga doce e de mar da familia dos salmónidos, distribuído de forma nativa polo norte do océano Pacífico, dende o Xapón pasando polo mar de Bering até Península de Baixa California, en México, aínda que de forma artificial foi introducida polo ser humano en medio mundo.[1]

Anatomía[editar | editar a fonte]

A lonxitude máxima descrita foi dun exemplar que medía 120 cm, aínda que o normal é unha lonxitude máxima de 60 cm.[2] Ten de 3 a 4 espiñas na aleta dorsal, do mesmo xeito que na anal, co corpo alongado, cilíndrico nos individuos novos e comprimido lateralmente nos de moita idade.[1] Os machos reprodutores non presentan cambios na morfoloxía da cabeza nin resto do corpo tan rechamantes como os doutras especies do mesmo xénero; variando moito a coloración da pel co hábitat e o tamaño; os que residen en ríos de forma permanente son máis escuros, semellantes aos anádromos en idade reprodutiva, mentres que os que residen en lagos son de coloración máis clara.[1]

Hábitat e bioloxía[editar | editar a fonte]

É un peixe de augas subtropicais a frías e anádromo,[3] que vive no mar preto do fondo nun rango de profundidades entre 0 e 200 metros, remontando os ríos para desovar.[4]

Os alevíns máis pequenos son bentopeláxicos, mentres que os xuvenís de máis idade vólvense totalmente peláxicos.[5] O hábitat natural das especies é a auga doce duns 12 °C no verán, posiblemente orixinaria de Kamchatka, non estando claro se a aparición da anadromía é unha adaptación xenética ou simplemente un comportamento oportunista, o que se parece claro é que calquera poboación desta especie é quen de emigrar ao mar en calquera intre que o necesiten, sendo capaces de adaptarse a todo tipo de augas.[6] Sobrevive mellor en lagos cá nas correntes de ríos.[7]

En canto á dieta, os adultos son xeralistas, alimentándose de invertebrados e peixes de escaso tamaño,[8] mentres que os alevíns aliméntanse de zooplancto[9]

Os anádromos adoitan vivir uns 11 anos, remontando os ríos por primeira vez a reproducirse no terceiro ano de vida, polo que adoitan reproducirse unhas 8 veces na vida; os non anádromos adoitan vivir un máximo de 6 anos, reproducíndose por tanto 3 veces na vida.[10]

Importancia para o ser humano[editar | editar a fonte]

Artigo principal: Acuicultura de salmónidos.

É unha especie moi pescada e criada na acuicultura cunha importancia comercial grande, véndese fresca, conxelada, afumada, en salgadura ou enlatada, cociñándose en multitude de maneiras, moi aprezada na gastronomía.[11]

Tamén é moi usada en pesca deportiva, posto que a especie foi introducida en multitude de cursos de auga con este fin.[11] De feito, considéraselle unha especie invasora que está a crear un problema ecolóxico nalgunhas das zonas nas que se introduciu.[12]

Subespecies[editar | editar a fonte]

Aínda que se producen numerosos cambios nas subespecies, poderiamos considerar válidas as seguintes:

  • Oncorhynchus mykiss gairdnerii (Richardson, 1836)
  • Oncorhynchus mykiss gilberti (Jordan, 1894)
  • Oncorhynchus mykiss irideus (Gibbons, 1955)
  • Oncorhynchus mykiss mykiss (Walbaum, 1792)
  • Oncorhynchus mykiss nelsoni (Evermann, 1908)
  • Oncorhynchus mykiss stonei (Jordan, 1894)
  • Oncorhynchus mykiss whitei (Evermann, 1906)

Notas[editar | editar a fonte]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Gall, G.A.E. e P.A. Crandell, 1992. "The rainbow trout". Aquaculture 100:1-10.
  2. ↑ Bristow, P., 1992. "The illustrated encyclopedia of fishes". Chancellor Press, Londres.
  3. ↑ Riede, K.,2004. "Global register of migratory species - from global to rexional scales. Final Report of the R&D-Projekt 808 05 081". Federal Agency for Nature Conservation, Bonn, Alemaña. 329 p.
  4. ↑ Fedorov, V.V., I.A. Chereshnev, M.V. Nazarkin, A.V. Shestakov e V.V. Volobuev, 2003. "Catalog of marine and freswater fishes of the northern part of the Sexa of Okhotsk". Vladivostok: Dalnauka, 2003. 204 p.
  5. ↑ Mundy, B.C., 2005. "Checklist of the fishes of the Hawaiian Archipelago". Bishop Museum Bulletins in Zoology. Bishop Mus. Bull. Zool. (6):1-704.
  6. ↑ Kailola, P.J., M.J. Williams, P.C. Stewart, R.E. Reichelt, A. McNee e C. Grieve, 1993. "Australian fisheries resources". Bureau of Resource Sciences, Canberra, Australia. 422 p.
  7. ↑ McDowall, R.M. e R.D.J. Tilzey, 1980. "Family Salmonidae, salmons, trouts and chars". p. 72-78. En R.M. McDowall (ed.) Freshwater fishes of south-eastern Australia. A.H. & A.W. Reed Pty. Ltd. Sydney, Australia.
  8. ↑ Catálogo SIAC
  9. ↑ Cadwallader, P.L. e G.N. Backhouse, 1983. "A guide to the freshwater fish of Vitoria". Government Printers. Melbourne, Australia. 249 p.
  10. ↑ Riva-Rossi, C., M.A. Pascual, J.A. Babaluk, M. Garcia-Asorey e N.M. Halden, 2007. "Intra-population variation in anadromy and reproductive life span in rainbow trout introduced in the Santa Cruz River, Arxentina". J. Fish. Biol. 70:1780-1797.
  11. ↑ 11,0 11,1 Frimodt, C., 1995. "Multilingual illustrated guide to the world's commercial coldwater fish". Fishing News Books, Osney Mead, Oxford, Inglaterra. 215 p.
  12. ↑ Rincón, Reyes (18-3-2016). "La carpa común, la trucha arcoíris y el alga wakame ya son especies invasoras". El País (en castelán). Consultado o 27-4-2016. 

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]

Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Troita_arco_da_vella&oldid=6054700»