Camelopardalis

Camelopardalis
Nome latino	Camelopardalis
Abreviatura	Cam
Xenitivo	Camelopardalis
Simboloxía	A Xirafa
Ascensión recta	6 h
Declinación	+70°
Área	757 graos cadrados Rango 18°
Número de estrelas (magnitude < 3)	0
Estrela máis brillante	β Cam (magnitude ap. 4.03)
Choiva de meteoros	Ningunha
Constelacións lindeiras	Draco; Ursa Minor; Cepheus; Cassiopeia; Perseus; Auriga; Lynx; Ursa Major;
	Visible en latitudes entre +90° e −10° Mellor visibilidade ás 21:00 (9 p.m.) durante o mes de Febreiro

Este artigo trata sobre unha constelación estelar. Para a especie de animal mamífero do mesmo nome véxase: Xirafa.

Camelopardalis, ou Xirafa,^[1] é unha gran constelación do hemisferio norte celeste moi pouco conspicua, pois as súas estrelas máis brillantes (sete) son tan só de magnitude 5. Está situada entre as constelacións de Auriga e as dúas Osas. O nome de Camelopardalis provén de "camelo-leopardo", nome que lle puxeron os gregos á xirafa, xa que pensaban que tiña a cabeza dun camelo e as manchas dun leopardo.

Foi inserida coma constelación por Petrus Plancius e publicada por Jakob Bartsch no 1624 no seu libro sobre as constelacións.

Estrelas principais[editar | editar a fonte]

α Camelopardalis, distante superxigante azul de magnitude 4,26 que pode estar asociada ó cúmulo NGC 1502.
β Camelopardalis, superxigante amarela de magnitude 4,03, a estrela máis brillante da constelación.
Z Camelopardalis, estrela variable cataclísmica que entra en erupción cada dúas ou tres semanas; o seu brillo oscila entre un máximo de 10,0 e un mínimo de 14,50. É o prototipo dunha subclase de variables dentro das novas ananas.
BD Camelopardalis, estrela do raro tipo espectral S e variable irregular onde o seu brillo oscila entre magnitude 5,04 e 5,17.
BE Camelopardalis, xigante vermella brillante e variable irregular cun brillo que flutúa entre magnitude 4,35 e 4,48.
CS Camelopardalis, estrela binaria a uns 4300 anos luz e variable Alfa Cygni. De brillo variable entre magnitude 4,19 e 4,23 é a segunda estrela máis brillante da constelación aínda que carece de denominación de Bayer.
VZ Camelopardalis, xigante vermella e variable irregular; o seu brillo oscila entre magnitude 4,8 e 4,96.
Stein 2051 (GJ 169.1), estrela binaria formada por unha anana vermella e unha anana branca a 18 anos luz da Terra.

Obxectos Notables do espazo profundo[editar | editar a fonte]

NGC 2403. AR: 07h 36m 54.0s Dec: +65°36'00" (Época 2000). É unha das galaxias espirais máis próximas á Vía Láctea excluíndo ás do Grupo Local.
NGC 1502. AR: 04h 07m 42.0s Dec: +62°20'00" (Época 2000). Cúmulo aberto entre α Camelopardalis e β Camelopardalis.
NGC 2523. AR: 07h 36m 54.0s Dec: +65°36'00" (Época 2000) Galaxia espiral feble, de magnitude 13.
Fervenza de Kemble. Cúmulo de estrelas de oitava magnitude.
NGC 1501. AR: 04h 07m 00.0s Dec: +60°55'00" (Época 2000). Nebulosa planetaria feble cun disco irregular.
IC 3568, nebulosa planetaria de magnitude 10,6 con forma case esférica.

Historia[editar | editar a fonte]

Camelopardalis non posúe mitoloxía asociada ás súas estrelas, tratase pois dunha constelación moderna. A pouca vistosidade da constelación, e que estea preto da constelación de Lynx, levou os gregos a considerar esta área do firmamento coma bacía, e deste xeito véndoa coma un deserto.

Porén, coma deserto, xunto con outras propiedades no Zodíaco no signo de Xémini (p.e. a Vía Láctea, e as constelacións Xémini , Orión, Auriga, e Canis Major), poderían se-la orixe do mito do gando (ou rabaño) de Geryon, que forma parte das Doce Tarefas de Herakles.

Visualización Gráfica[editar | editar a fonte]

As estrelas da constelación Camelopardalis poden ser conectadas dun xeito máis completo, no cal amosa graficamente unha xirafa.

O corpo da xirafa consiste nun cuadrángulo de estrelas α Cam, β Cam, BE Cam, e γ Cam: α Cam e β Cam son de cuarta magnitude.

As estrelas HD 42818 (HR 2209) e M Cam forma a cabeza da xirafa, e as estrelas M Cam e α Cam forman o longo pescozo da xirafa.

As estrelas β Cam e 7 Cam forman a perna de diante, e as estrelas variables BE Cam e CS Cam forman a perna traseira da xirafa.

Notas[editar | editar a fonte]

↑ Cambados Márquez, Xoaquín Evaristo. "Algunhas notas referentes ó nome galego estándar das constelacións" (PDF). Consultado o 12 de outubro de 2016.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]

[1] Cambados Márquez, Xoaquín Evaristo. "Algunhas notas referentes ó nome galego estándar das constelacións" (PDF). Consultado o 12 de outubro de 2016.

[1]