Corona Borealis

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Corona borealis
Corona borealis
Nome latino Corona Borealis
Abreviatura CrB
Xenitivo Coronae Borealis
Simboloxía A Coroa do Norte
Ascensión recta 16 h
Declinación +30°
Área 179 graos cadrados

Rango 73º

Número de estrelas

(magnitude < 3)

1
Estrela máis brillante (α CrB) (Alphecca ou Gemma)

(magnitude ap. 2,2)

Choiva de meteoros

Ningunha

Constelacións

lindeiras

Visible en latitudes entre +90° e −50°

Mellor visibilidade ás 21:00 (9 p.m.) durante o mes de xullo

Corona Borealis ou Coroa Boreal[1] é unha pequena constelación boreal. As súas principais estrelas forman un arco semicircular. Esta é unha das 88 constelacións modernas, e foi tamén unha das 48 constelacións listadas por Tolomeo, quen referiu á constelación coma Coroa. A palabra Borealis foi engadida despois, en contraste coa Corona Australis, a Coroa Austral.

Non ten estrelas de primeira magnitude. A súa estrela máis brillante, α CrB (Alphecca, tamén coñecida coma Gemma) ten unha magnitude de 2,2 (lixeiramente variable) e é considerada membro difuso da asociación estelar da Ursa Major. A constelación contén moitas estrelas variables interesantes: dúas das máis coñecidas son R Coronae Borealis e T Coronae Borealis.

Estrelas[editar | editar a fonte]

Estrelas principais[editar | editar a fonte]

Outras estrelas con designación de Bayer[editar | editar a fonte]

Outras estrelas notables[editar | editar a fonte]

Obxectos Notables do espazo profundo[editar | editar a fonte]

Corona Borealis non contén obxectos do espazo profundo brillantes. Abell 2065 é un cúmulo de galaxias que contén cerca de 400 membros, o máis brillante deles é de magnitude 16.

Mitoloxía[editar | editar a fonte]

Corona Borealis e Bootes.

Na mitoloxía grega a coroa pertence a Ariadna, filla do rei de Minos. Ariadna non quería acepta-la proposta de matrimonio de Dioniso, que tiña forma mortal, pois non quería casar cun humano despois de ser abandonada por Teseo. Para probar que era un deus, Dionisio quitouse a coroa e lanzouna ó ceo. Ariadna, compracida, casou con el e tornou inmortal.

Outra lenda di que Dionisio agasallou a Ariadna unha coroa coma presente de vodas. Cando ela morreu, o deus lanzou a coroa ó ceo onde ficou coma constelación. Posteriormente Ariadna foi divinizada por Zeus.

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Cambados Márquez, Xoaquín Evaristo. "Algunhas notas referentes ó nome galego estándar das constelacións" (PDF). Consultado o 12 de outubro de 2016. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]