Xogos Olímpicos de 1956
Cidade anfritioa | Melbourne, Australia / Estocolmo, Suecia |
---|---|
Nacións | 72 |
Atletas | 3 314 (2 938 homes, 376 mulleres) |
Eventos | 151 en 17 deportes (23 disciplinas) |
Apertura | 22 de novembro de 1956 |
Clasura | 8 de decembro de 1956 |
Inaugurado por | Filipe de Edimburgo[1] |
Lapa olímpica | Ron Clarke[1] |
Estadio | Melbourne Cricket Ground |
Anterior | Helsinqui 1952 |
Seguinte | Roma 1960 |
Os XVI Xogos Olímpicos de 1956 foron realizados na cidade de Melbourne, en Australia, entre os días 22 de novembro e 8 de decembro, coa participación de 72 estados, representados por 3314 atletas, sendo 376 mulleres.
Por primeira vez unha das modalidades deportivas dos Xogos non foi realizada nin na cidade nin no país anfitrión, xa que a hípica transferiuse a Estocolmo, Suecia, disputándose cinco meses antes de Melbourne polo que se impedía a entrada de cabalos estranxeiros no país.
Infelizmente, a política internacional, extremadamente tensa naqueles días de guerra fría, foi responsable dos primeiros boicots e desistencias dos Xogos Olímpicos. A invasión da Hungría por tropas soviéticas naquel ano causou a desistencia de España, Países Baixos e Suíza. Os exipcios, iraquís e libaneses boicotearon o evento en protesta pola presenza anglo-francesa, intervindo con tropas na cuestión do Canal de Suez.
Curiosidades[editar | editar a fonte]
![]() | As seccións de curiosidades e anécdotas deben ser evitadas. Axude a mellorar este artigo, integrando no corpo do texto as informacións relevantes e verificadas e retirando as superfluas ou impropias. |
- Vladimir Kutz mostra a forza do atletismo soviético ó conquistar o ouro nas probas de 5.000 e 10.000m, fazaña conseguida antes tan só polos fantásticos finlandeses da primeira metade do século e pola “Locomotora Humana”, o checo Emil Zátopek.
- A raíña destes Xogos, para delirio dos anfitrións, foi a australiana Betty Cuthbert, de dezaoito anos, alcumada “Golden Girl” e campioa olímpica nos 100, 200 e 4x100m no atletismo.
- Os alemáns occidentais e orientais participaron xuntos nun equipo mixto, como farían nos próximos dous eventos.
- A nadadora Dawn Frazer brillou nas piscinas liderando o equipo australiano na vitoria do relevo 4x100 e conquistando o ouro nos 100m nado libre.
- En Melbourne, o Comité Olímpico Internacional acolleu a suxestión dun xove carpinteiro chinés que vivía no país, chamado John Wing, e estableceu que o desfile da festa de clausura de alí en diante debería ser feito con todos os atletas mesturados, simbolizando a unión dos pobos.
Modalidades disputadas[editar | editar a fonte]
Cadro de medallas[editar | editar a fonte]
Cadro de Medallas | ![]() | ||||
---|---|---|---|---|---|
Posición | País | ![]() |
![]() |
![]() |
Total |
1 | ![]() |
37 | 29 | 32 | 98 |
2 | ![]() |
32 | 25 | 17 | 74 |
3 | ![]() |
13 | 8 | 14 | 35 |
4 | ![]() |
9 | 10 | 7 | 26 |
5 | ![]() |
8 | 8 | 9 | 25 |
6 | ![]() |
8 | 5 | 6 | 19 |
7 | ![]() |
6 | 13 | 7 | 26 |
8 | ![]() |
6 | 7 | 11 | 24 |
9 | ![]() |
5 | 3 | 5 | 13 |
10 | ![]() |
4 | 10 | 5 | 19 |
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ 1,0 1,1 "Factsheet – Opening Ceremony of the Games of the Olympiad" (PDF) (Nota de prensa). International Olympic Committee. 13 de setembro de 2013. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 14 de agosto de 2016. Consultado o 22 de decembro de 2018.