Jean-Jacques Annaud
![]() | Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde setembro de 2015.) |
Jean-Jacques Annaud | |
---|---|
![]() Foto de 1998. Studio Harcourt, París. | |
Nacemento | 11 de novembro de 1943 (79 anos) |
Lugar | ![]() |
Nacionalidade | Francia |
Educado en | Institut des Hautes Études Cinématographiques, La Fémis e École nationale supérieure Louis-Lumière |
Profesión | produtor de cinema, director de cinema, guionista e actor de cinema |
Na rede | |
http://jjannaud.com/ | |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() | |
[ editar datos en Wikidata ] | |
Jean-Jacques Annaud, nado en Juvisy-sur-Orge (Essonne, Francia) o 1 de outubro de 1943, é un director de cine.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Tras cursar estudos no Institut des hautes études cinématographiques, iniciouse no mundo do cine coa publicidade.
Obtivo o Óscar ó mellor filme en lingua non inglesa en 1976 coa súa primeira longametraxe, La Victoire en chantant. Encargóuselle entón a dirección de O cabezazo, escrita por Francis Veber e interpretada por Patrick Dewaere.
Adicouse a proxectos moi caros e ambiciosos, como La guerre du feu, (1981) e L'Ours (1988) nos que demostra mestría técnica.
A súa consagración comercial acadouna coa adaptación da novela de Umberto Eco O nome da rosa, película que combina acertadamente problemas filosóficos e morais co suspense. Contou cun elenco de luxo: Sean Connery, Christian Slater e F. Murray Abraham. Este éxito permitiulle abordar a superprodución erótica L'Amant (1992), adaptación do libro de Marguerite Duras.
En 2006 rodou unha superprodución europea, Sa Majesté Minor, con exteriores rodados nas oliveiras de Benigembla, e na cala do Poble Nou de Benitatxell, na comarca da Marina Alta da Comunidade Valenciana.
Malia non ser sempre ben tratado pola prensa, Annaud ten fama de perfeccionista e de técnico destacado, encargándose de revisar persoalmente todas e cada unha das etapas de elaboración das películas e mesmo a súa adaptación ó DVD.
Filmografía[editar | editar a fonte]
- La Victoire en chantant, (1976, relanzada en 1977 como Noirs et Blancs en couleurs)
- O cabezazo (1979)
- Na busca do lume (1981)
- O nome da rosa (1986)
- L' Ours (1988)
- L'amant (1992)
- Les Ailes du courage (1995, primeira película de ficción en utilizar o procedemento IMAX)
- Seven Years in Tibet (1997)
- Enemy at the Gates (2001)
- Deux Frères (2004)
- Sa Majesté Minor (2007)