Illas Sisargas

Illas Sisargas
Illas Sisargas.
Illas Sisargas Localización no mapa provincial.
Situación
País	Galicia
Provincia	A Coruña
Arquipélago	Illas Sisargas
Mar	Atlántico
Coordenadas	43°21′33.111″N 8°50′30.345″O
Xeografía
Superficie	0,8 km²
Longura máxima	1,6 km
Largura máxima	1,1 km
Perímetro	5,4 km
Punto máis alto	92 msnm, Sisarga Grande
Distancia a terra	0,75 km
Demografía
Capital	Malpica de Bergantiños
Poboación	0
Densidade	0 hab./km²

As illas Sisargas son un arquipélago galego situado no océano Atlántico en fronte a Malpica de Bergantiños en plena Costa da Morte. O arquipélago está formado pola illa Sisarga Grande -a maior das tres, que acolle un faro e un pequeno embarcadoiro-, a illa Sisarga Chica -a máis próxima á costa- e a illa Malante, situada entre as dúas. As illas pertencen ó concello de Malpica.

Xeografía

Illas Sisargas, Malpica de Bergantiños.

Están situadas preto da costa, con 750 m de distancia entre a illa Sisarga Chica e o cabo de Santo Hadrián. Están a 3 km da vila de Malpica e a uns 35 km ao oeste da cidade da Coruña. O grupo disponse a xeito dun L invertido e xiradoː a illa Sisarga Grande é a máis occidental e setentrional, Malante ocupa a posición central e angular, e a illa Sisarga Chica -tamén denominada Atalaxeiro- ten a posición meridional. Unhas doutras sepáranse por estreitas canles de mar (Canal de Estádiga entre as dúas primeiras; Canal de Esteirón, entre a Malante e a Chica). A máxima elevación pertence á Sisarga Grande con 92 m sobre o nivel do mar.

Fauna

A importancia das Illas Sisargas está nas súas colonias de gaivota escura (Larus fuscus), garrucho (Rissa tridactyla), paíño europeo (Hydrobates pelagicus) e arao dos cons (Uria aalge), aves escasas en Galiza e na Península Ibérica e que teñen aquí unha das súas maiores colonias. Ademais existe unha importante poboación de corvo mariño cristado (Phalacrocorax aristotelis), andurón real (Tachymarptis melba), gaivota patiamarela (Larus cachinnans) e choia biquivermella (Pyrrhocorax pyrrhocorax).

Toponimia

O padre Sarmiento, que as denomina Cisargas, propuxo a hipótese de que o nome das Sisargas estaba referido a Xulio César, quen cara ao ano 60 a. C., chegou á Gallaecia, e someteu a súa parte Norte, aparecendo entre os ártabros, aos que, segundo as crónicas romanas, aterrorizaría coas súas naves, polo que se someterían decontado aos romanos. Esta hipótese supón que o seu nome latino sería *insulas Caesaricas, en acusativo plural, desvelando o estadio lingüístico actual a influencia seseante.

En relación con isto, Rodríguez Bordallo e Ríos Graña sosteñen que aquí estivo localizado un dos grupos das Aras Sestianas, en concreto os citados por Tolomeo como "Sestíou bomoí": "tres altares de Sestíos".

Con todo, o máis coherente e aceptado hoxe en día, é que proveñan dunha raíz hidronímica indoeuropea *eis- 'fluír', en grao cero *is-, dunha forma *Illas Isargas (de *Insulas Isáricas)^{[Cómpre referencia]}. O S- non sería máis que a deglutinación do -s final de Illas. Da mesma produtiva raíz veñen tamén o nome do río Ézaro (de *Ísarus) e moitos outros hidrónimos galegos e europeos.

Galería de imaxes

• 

  Santo Hadrián e as Illas Sisargas

• 

  Illas Sisargas

• 
• 

  Faro

• 
• 

  Mapa de principios do século XVIII da canle entre as illas e a costa

Véxase tamén

Bibliografía

• Otero Pedrayo, Ramón, Guía de Galicia. Galaxia. Vigo. 1954.
• Rodríguez Bordallo, Ramón e Ríos Graña, Ana María, El simbolismo, la localización y el número de las Aras Sestianas, in Actas del II Coloquio Galaico-Minhoto. I volumen. Xunta de Galicia. Santiago. 1984
• Sarmiento, Martín, Onomástico etimológico de la Lengua Gallega, 1757. Edic. de J. L. Pensado Tomé, vol.I. Salamanca. 1998.

Outros artigos

• Parque nacional das Illas Atlánticas
• Faro das Illas Sisargas