Castelo de Sarria
Castelo de Sarria | ||||
---|---|---|---|---|
Tipo | castelo, torre fortificada e monumento ![]() | |||
Parte de | Camiño de Santiago francés na provincia de Lugo ![]() | |||
Localización | ||||
| ||||
Estado | España | |||
Comunidade autónoma | Galicia | |||
Provincia | provincia de Lugo | |||
Concello | Sarria | |||
Parroquia | Farbán | |||
Lugar | Farbán ![]() | |||
Patrimonio cultural | ||||
Elemento da Lista Vermella do Patrimonio | ||||
Data | 1 de novembro de 2013 | |||
Identificador | torre-da-fortaleza | |||
| ||||
Ben de Interese Cultural | ||||
Data | 17 de outubro de 94 | |||
Identificador | RI-51-0008932 | |||
| ||||
Parte dun sitio do Patrimonio da Humanidade | ||||
Data | ? | |||
Identificador | 669-685 | |||
[ Wikidata ] [ C:Commons ] |

O castelo de Sarria, tamén coñecido como Torre dos Batallóns, ou simplemente Torre de Sarria, é unha fortaleza situada nun outeiro da vila de Sarria, nunha posición que lle dá unha visión dominante sobre todo o val do río Miño.
Historia
[editar | editar a fonte]Descoñécese a orixe da construción, tanto a data como quen foi o seu fundador. A mediados do século XII Gutierre Ruiz de Castro adquiriu o señorío de Sarria por medio do seu matrimonio con Elvira Osorio, filla de Suer Yañez de Moura, e posibelmente foi nesas datas cando se construíu a fortificación no lugar ocupado anteriormente por un antigo castro.
A fortificación foi arrasada polos sublevados irmandiños no transcurso da Gran Guerra Irmandiña, por volta de 1467. E construída tras ser sufocada a revolta. Até o século XVII serviu como prisión, e estivo habitada até 1730 polo corrixidor, Xustiza Maior ou Meiriño Maior das cinco pobras do Marquesado de Sarria: A Pobra de Sarria, Santo Estevo da Pobra de Neira de Susao, San Xillao da Pobra e A Pobra de Triacastela.
Após o seu paulatino abandono, en 1860, unha metade foi adquirida polo avogado e político Manuel Pérez Batallón, veciño de Sarria, que procedeu ao reenchido dos profundos foxos defensivos, o seu desescombro, a súa anexión á súa horta e casa, o levantamento dun muro de peche de toda a propiedades, e a reparación da torre coa colocación da escaleira que aínda existe. A parte conservada da fortaleza seguiu pertencendo aos herdeiros de Pérez Batallón ata 2024, cando lle venderon a propiedade a un empresario local.[1]
Pola súa banda, o Concello de Sarria adquiriu a outra metade da fortaleza, procedendo á total explanación do seu terreo e á eliminación de todo resto das defensas e fosos, para a ampliación do campo da feira.
Características
[editar | editar a fonte]Os restos da fortificación que chegaron até a actualidade limítanse a unha torre de defensa, de planta irregular e fronte semicircular, e que formaba parte do castelo, servindo de reforzo dun ángulo onde se xuntaban dous dos seus lados.
A torre conserva as ameas e unha altura duns catorce metros, tendo un eixo de 6-7 metros.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Javier Rivera (2 de agosto de 2024). "La Torre dos Batallón pasa a manos de una empresa de Sarria". El Progreso (en castelán).
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]![]() |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Castelo de Sarria |
Bibliografía
[editar | editar a fonte]- BOGA MOSCOSO, R.: Guía dos castelos medievais de Galicia. Ed. Xerais, 2003, pax. 182-183. ISBN 84-9782-035-5