Illas Virxes Británicas
 | Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde setembro de 2016.) |
British Virgin Islands (en)  | |||||
| |||||
| Himno | God Save the King | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Lema | «Vigilate» «Be Vigilant» | ||||
| Localización | |||||
| |||||
| Estado | Reino Unido | ||||
| Designación para unha entitade territorial administrativa dun país particular | territorio Británico de Ultramar | ||||
| Capital | Road Town | ||||
| Poboación | |||||
| Poboación | 39.369 (2023) (260,72 hab./km²) | ||||
| Lingua oficial | lingua inglesa | ||||
| Xeografía | |||||
| Parte de | |||||
| Superficie | 151 km² | ||||
| Comparte fronteira con | |||||
| Datos históricos | |||||
| Precedido por | |||||
| Organización política | |||||
• Primeiro-ministro das Ilhas Virgens Britânica (pt)  | Andrew Fahie (en) (2019–) | ||||
| Órgano lexislativo | House of Assembly of the British Virgin Islands (en) , (Escano: 15) | ||||
| Membro de | |||||
| Moeda | dólar estadounidense | ||||
| Identificador descritivo | |||||
| Fuso horario | |||||
| Dominio de primeiro nivel | .vg | ||||
| Prefixo telefónico | +1284 | ||||
| Teléfono de emerxencia | 999 | ||||
| Código de país | VG | ||||
| ISO 3166-2 | VG | ||||
| Páxina web | bvi.gov.vg | ||||
.svg&lang=gl)
As Illas Virxes Británicas (IVB)[1] oficialmente simplemente as Illas Virxes[2] son un Territorio Británico de Ultramar do Reino Unido no Caribe, que corresponde á metade oriental das Illas Virxes (as maiores son Tórtola, Virgin Gorda e Anegada). Ten fronteira marítima ao oeste coas Illas Virxes Americanas. Ao leste a Pasaxe Anegada sepáraas doutro territorio británico, Anguila. A súa capital é Road Town. As illas forman xeograficamente parte do arquipélago das Illas Virxes e están situadas nas Illas de Sotavento das Antillas Menores e parte das Indias Occidentais.
As Illas Virxes Británicas consisten nas illas principais de Tórtola, Virgin Gorda, Anegada e Jost Van Dyke, xunto con máis de 50 illas máis pequenas e caios.[3] Aproximadamente 16 das illas están habitadas.[4] A capital, Road Town, atópase en Tórtola, a illa máis grande, que ten uns 20 km. de longo e 5 km. de ancho. As illas tiñan unha poboación de 28.054 habitantes no censo de 2010, dos cales 23.491 vivían en Tórtola,[5] as estimacións actuais sitúan a poboación en 35.802 (xullo de 2018).[4]
Os insulares son cidadáns dos Territorios Británicos de Ultramar e, desde 2002, tamén son Cidadáns británicos.
Etimoloxía[editar | editar a fonte]
As illas foron chamadas "Santa Úrsula e as Once Mil Vírgenes" por Cristovo Colón en 1493 pola lenda de Santa Úrsula e das 11.000 virxes.[6][7] O nome foi acurtado a "Illas Virxes".[8]
O nome oficial do territorio segue sendo simplemente as "Illas Virxes", pero adoita empregarse o prefixo "británico", que o distingue do veciño territorio estadounidense que cambiou o nome das "Indias Occidentais Danesas" a "Illas Virxes Estadounidenses" en 1917. Non obstante, os historiadores locais discuten isto, e sinalan unha variedade de publicacións e rexistros públicos entre o 21 de febreiro de 1857 e o 12 de setembro de 1919, onde o territorio é coñecido como as Illas Virxes británicas.[9] Publicacións do goberno das Illas Virxes Británicas continúa comezando co nome "O territorio das Illas Virxes", e pasaportes do territorio simplemente refírense ás "Illas Virxes", e todas as leis comezan coas palabras "Illas Virxes". Por outra banda, a Comisión Constitucional do territorio expresou a opinión de que "se debería facer todo o esforzo" para fomentar o uso do nome "Illas Virxes".[10] Pero varios organismos públicos e case públicos seguen a usar o nome "Illas Virxes Británicas" ou "IVB", incluíndo BVI Finance, BVI Electricity Corporation, BVI Tourist Board, BVI Athletic Association, BVI Bar Association e outros.
Historia[editar | editar a fonte]
As illas estiveron habitadas inicialmente por indíxenas arauacos de Suramérica ao redor do 100 adC. Eles foron os únicos habitantes do arquipélago ata o século XV, cando tiveron que fuxir dos caribes -tribo máis agresiva orixinaria das Antillas Menores- e cuxo nome deu orixe ao mar Caribe.
En 1493, as illas foron vistas e nomeadas por Cristovo Colón durante a súa segunda viaxe ás Américas. O Imperio Español adquiriu as illas a principios do século XVI, utilizándoas principalmente para extraer o cobre de Virgin Gorda. Os holandeses estableceron un asentamento permanente na illa de Tórtola en 1648. En 1672, os ingleses chegaron á rexión e anexionáronse o arquipélago, expulsando á poboación holandesa de Tórtola ese mesmo ano, e a de Anegada e Virgin Gorda en 1680.
Os británicos introduciron a cana de azucre nas illas, que se converteu o principal cultivo, e fonte de ingresos para o comercio exterior. Os escravos foron traídos de África para traballar nas plantacións de cana de azucre. As illas prosperaron economicamente ata o crecemento na colleita de remolacha en Europa e os Estados Unidos, cando a produción de cana de azucre viuse considerablemente reducida.
Ingleses, holandeses, franceses, españois e daneses toman o control do arquipélago durante os seguintes douscentos anos; ao final os neerlandeses son expulsados e o Reino Unido reconquista definitivamente Virgin Gorda e Tórtola.
Ao final do século XVII Inglaterra posuía Tórtola, Virgin Gorda, Anegada e outras illas que conforman actualmente as Illas Virxes Británicas, e Dinamarca tiña o resto das Virxes (Saint John, Saint Thomas e Saint Croix). As Illas Virxes Británicas eran algo máis estratéxicas para os británicos, pero foi plantado cando as condicións económicas eran en particular favorables.
En 1917, os Estados Unidos compraron Saint John, Saint Thomas e Saint Croix aos daneses por dezasete millóns de dólares estadounidenses, renombrándolas por "Illas Virxes dos Estados Unidos" ("United States Virgin Islands"). Posteriormente, os británicos renombrado as illas que eles controlaron como "Illas Virxes Británicas".
As illas foron administradas por diversos organismos como parte da Colonia das Illas de Sotavento e tamén dentro San Cristobo e Nevis, cun administrador que representa o Goberno Británico no arquipélago. O status de colonia separada conseguiuse en 1960 e fixéronse autónomas en 1967. Desde os anos 1960, as illas diversificaron a economía lonxe da agricultura tradicional cara ao turismo e servizos financeiros, facéndose unha das áreas máis ricas do Caribe.
Goberno e Política[editar | editar a fonte]
O poder executivo das Illas Virxes Británicas está compartido entre o Monarca do Reino Unido -actualmente A súa Maxestade a Raíña Isabel II- que é representado por un Gobernador. O Gobernador é designado directamente pola Raíña por consello do Goberno Británico. A Defensa e os Asuntos Exteriores están baixo responsabilidade do Reino Unido da Gran Bretaña.
A Constitución das Illas foi ratificada en 1971. O Xefe de Goberno é o Ministro Xefe, que é elixido en eleccións xerais con outros membros do goberno dirixente así como os membros da oposición. Un Consello Executivo é denominado polo Ministro Xefe e designado polo Gobernador.
O actual Gobernador é David Pearey (desde o 18 de abril de 2006) e o Ministro Xefe é Orlando Smith (desde o 17 de xuño de 2003).
Xeografía[editar | editar a fonte]
As Illas Virxes Británicas comprenden aproximadamente cincuenta pequenas illas caribeñas; ao redor quince están habitadas. Localizadas a uns quilómetros ao leste das Illas Virxes Estadounidenses, o Océano de Atlántico Norte queda ao norte e o mar Caribe ao sur.
As illas máis grandes do arquipélago son Tórtola, Virgin Gorda, Anegada e Jost Van Dyke, xunto con máis de 50 illas máis pequenas e caios.[11] só 16 das illas están habitadas.[12] Road Town, a capital e cidade máis grande, está situada na illa Tórtola. As illas tiñan unha poboación duns 28.000 habitantes no censo de 2010, dos cales aproximadamente 23.500 vivían en Tórtola, as estimacións actuais situaron a poboación en 35.800 (xullo de 2018)[13].
Os habitantes das illas Virxes Británicas son cidadáns británicos dos territorios de ultramar e desde 2002 tamén o son cidadáns británicos. Aínda que o territorio non forma parte da Unión Europea e tampouco está directamente suxeito ao dereito da UE, considéranse aos cidadáns das Illa Virxes Británicas como cidadáns da UE en virtude da súa cidadanía británica.[14]
Ao sur de Tórtola atópanse as pequenas illas chamadas Little Sisters, compostas por.
Economía[editar | editar a fonte]
A economía das Illas Virxes británicas é un dos máis prósperos de calquera dos estados caribeños, cun PBI per cápita de ao redor de 38,500 dólares (2004 est. PBI B.V.I)
As Illas Virxes británicas son sumamente dependentes do turismo, que considera para o 45 % de renda nacional. As illas son un destino popular para cidadáns estadounidenses, con ao redor de 350,000 turistas que a visitan cada ano. Os turistas con frecuencia van ás numerosas praias de area brancas, visitan os Baños da Virxe Gorda, fan submarinismo nos arrecifes de coral que hai preto de Anegada, experimentan as barras coñecidas sobre o Dique de Furgoneta Jost, ou fretan iates para explorar as illas menos accesibles.
Réditos substanciais tamén son xerados polo rexistro de empresas no exterior. Desde 1997, 250.000 novas empresas foron rexistradas.
A economía esta estreitamente unida coa das Illas Virxes estadounidenses máis grandes que hai ao oeste, e a moeda das illas é, desde 1959, o dólar dos Estados Unidos.
Na actualidade dependen en gran medida das súas veciñas inmediatas, as Illas Virxes dos Estados Unidos, coas que comparten o dólar estadounidense como moeda de curso legal. A súa economía é unha das máis prósperas da rexión do Caribe e depende en gran medida do turismo, o cal prové o 45 % dos ingresos nacionais.
Demografía[editar | editar a fonte]
A poboación das Illas é de ao redor de 21.730 habitantes en 2003. A maioría da poboación (o 83 %) é afrocaribeña, descendente dos escravos traídos ás Illas polos Británicos. Outros grupos étnicos maioritarios son os de orixe británica e europeo {datos de 2003}.
Informes de censo de 1999:
- Negros: 83,36 %
- Brancos: 7,28 % (inclúe británico, americano, portugués, e sirio/libanés)
- Mestizos: 5,38 %
- Indios 3,14 %
- Outros 0,84 %
A relixión maioritaria é o cristianismo, do cal o 33 % é Metodista e o 17 % Católico anglicano.
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ "CIA World Factbook- British Virgin Islands". Arquivado dende o orixinal o 07 de abril de 2020. Consultado o 13 de xullo de 2019.
- ↑ According to the Virgin Islands Constitution Order, 2007, the territory's official name is simply 'Virgin Islands'.
- ↑ "Encyclopedia Britannica - BVI". Consultado o 13 de xullo de 2019.
- ↑ 4,0 4,1 "CIA World Factbook- British Virgin Islands". Consultado o 13 de xullo de 2019.
- ↑ The BVI Beacon "Portrait of a population: 2010 Census published" p. 4, 20 de novembro de 2014
- ↑ "CIA World Factbook- British Virgin Islands". Arquivado dende o orixinal o 07 de abril de 2020. Consultado o 13 de xullo de 2019.
- ↑ "Encyclopedia Britannica - BVI". Consultado o 13 de xullo de 2019.
- ↑ "CIA World Factbook- British Virgin Islands". Arquivado dende o orixinal o 07 de abril de 2020. Consultado o 13 de xullo de 2019.
- ↑ Moll, Peter (15 de decembro de 2016). "Victorian news mined for VI history". BVI Beacon.
- ↑ "About the Territory". Government of the Virgin Islands. Consultado o 31 de marzo de 2015.
- ↑ "Encyclopedia Britannica - BVI". Consultado o 13 de xullo de 2019.
- ↑ "CIA World Factbook- British Virgin Islands". Arquivado dende o orixinal o 07 de abril de 2020. Consultado o 13 de xullo de 2019.
- ↑ "CIA World Factbook- British Virgin Islands". Arquivado dende o orixinal o 07 de abril de 2020. Consultado o 13 de xullo de 2019.
- ↑ Although under Council Regulation No. 1932/2006[Ligazón morta] BOTCs "sen dereito de estancia no Reino Unido" clasificáronse como nacionais non comunitarios, a concesión da cidadanía británica en 2002 significa que a maioría dos BOT adquiriron o dereito de residencia no Reino Unido xunto coa cidadanía británica e polo tanto non son considerados polo A UE como nacionais de países terceiros.
