Monte Faro
| ||||
| Tipo | montaña Zona de especial conservación espazo natural protexido Zonas de especial protección dos valores naturais  | |||
|---|---|---|---|---|
| Localización | ||||
| Continente | Europa | |||
| División administrativa | Chantada, España, Rodeiro, España e Carballedo, España | |||
| ||||
| Cordilleira | Dorsal galega | |||
| Características | ||||
| Altitude | 1.181 m | |||
| Superficie | 2.999,36423 ha | |||
| World Database on Protected Areas | ||||
| Identificador | 348938 | |||
| Área protexida da rede Natura 2000 | ||||
| Identificador | ES1120008 | |||
| Historia | ||||
| Data de creación ou fundación | decembro de 2004 | |||
O monte Faro, ou Monte do Faro, é, con 1187 metros, o pico máis alto da serra do Faro e un espazo natural declarado zona especial de conservación (ZEC). O monte marca o límite de separación natural entre os concellos de Chantada e Rodeiro e dende el poden divisarse as catro provincias galegas.[1]
Flora e fauna
[editar | editar a fonte]Flora
[editar | editar a fonte]No espazo hai zonas con queirogais secos e vexetación de trebeiras e brañas como gramías de ciclo anual. Os prados están en solos calcáreos, de arxilas ou turbosos. Os bosques son polo xeral de Alnus glutinosa e Fraxinus excelsior e carballeiras de Quercus robur e Quercus pyrenaica.[1]
Fauna
[editar | editar a fonte]As especies en risco presentes no espazo natural son o invertebrado Lucanus cervus, o anfibio Discoglossus galganoi, os réptiles Chioglossa lusitanica e Lacerta schreiberi, e os mamíferos Barbastella barbastellus, Lutra lutra, Myotis myotis, Rhinolophus ferrumequinum, Rhinolophus hipposideros.[1]
Patrimonio
[editar | editar a fonte]Etnografía
[editar | editar a fonte]Romarías
[editar | editar a fonte]
Preto da cima nunha especie de chaira atópase o santuario da Nosa Señora do Faro. Hai dúas Romarías do Faro, a primeira celébrase o día 15 de agosto e, a segunda e principal, o 8 de setembro. Consérvanse dúas imaxes da Virxe do Faro, unha permanece sempre no santuario e a outra na igrexa de Requeixo. Segundo os veciños esta segunda virxe que ten o manto de Inmaculada de cor branca é "filla" da primeira. Esta sobe en procesión o día 7 a visitar a "nai" e o día 9 volve a baixar.
Ata o santuario achéganse veciños de toda a comarca movidos pola fe na Virxe de Faro. Os romeiros que se ofrecen soben de xeonllos por unha pendente chamada costa das cruces para pedirlle favores a Nosa Señora do Faro considerada unha das máis milagreiras[2]. Tamén a tradición leva os devotos a non marchar sen levar ou beber auga da fonte milagreira.
Galería de imaxes
[editar | editar a fonte]-
Ermida de Nosa Señora do Faro en Chantada. -
Altar fóra da ermida de Nosa Señora do Faro en Chantada. -
Cruceiro. -
Parque eólico no Monte Faro. -
Vista da comarca de Chantada desde o Monte Faro.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Consellería de Medio Ambiente e Ordenación do Territorio, Xunta de Galicia (eds.). "Monte Faro".
- ↑ Faro de Vigo, eds. (9 de setembro de 2010). "A costa da devoción".
