Lingua pasto

Pasto
Falado en:	Colombia e Ecuador
Extinción:	século XVII
Familia:	Americana  Barbacoano   Setentrional    Awano     Pasto
Códigos de lingua
ISO 639-1:	--
ISO 639-2:	---
Mapa
Status

O pasto é unha lingua indíxena extinta que se falaba até o século XVII en Ecuador e Colombia. A lingua está pouco documentada aínda que existe evidencia ampla de que formaba parte da familia lingüística barbacoana. Os membros do pobo pasto agora falan castelán.

Distribución

O dominio lingüístico do pasto atopábase arredor dos actuais Tulcán e Ipiales (Nariño), xunto á fronteira entre Ecuador e Colombia. Devandito dominio tamén incluiría a parte andina da provincia ecuatoriana de Carchi.

Dialectos

A variedade tamén extinta de Muellamués tería relación co pasto, desta lingua consérvase unha breve lista de vocabulario recompilada durante o século XIX que mostra claras similitudes co awá pit, aínda que é unha lingua diferente e con maior incidencia de préstamos léxicos do quechua. Adelaar opina que o muellamués podería ter sido o último dialecto do pasto en extinguirse.

Evidencia lingüística

Algúns elementos típicos da toponimia do pasto son as terminacións en -quer (Mayasquer ou Altaquer) e en -es (Ipiales, Pupiales e Túquerres).

O termo muellamués piar 'millo' aparece no topónimo Piartal na provincia de Carchi (Ecuador), e a interpretación da terminación -tal é 'rocha'.

Véxase tamén

Bibliografía

• Adelaar, Willem (2004). "2. The Inca Sphere". The Languages of the Andes. Cambridge University Press. pp. 393. ISBN 978-0-521-36275-7.