Lingua wirö

Lingua wirö
Outros nomes:	Maco
Falado en:	Colombia e Venezuela
Total de falantes:	2 500 (2002)
Familia:	Piaroa-salibana; Piaroa; Lingua wirö
Escrita:	Alfabeto latino
Códigos de lingua
ISO 639-1:	--
ISO 639-2:	---
ISO 639-3:	wpc
Mapa
Status
	; O wirö está clasificado como en perigo crítico polo Libro Vermello das Linguas Ameazadas da UNESCO

A lingua wirö (tamén coñecida como itoto, wotuja, jojod ou maco) é unha lingua indíxena de Colombia e Venezuela. Ata que foi documentada en 2015, só se sabía dela unha lista de 38 palabras recolectada ca. 1900, aínda que xa daquela foi clasificada como estreitamente relacionada coa lingua piaroa. Os falantes das dúas linguas enténdese entre eles, aínda que non de maneira confialbe, e considéranas linguas distintas.

Loukotka (1968) rexistrou o seu uso na rexión dos ríos Ventuari e Cunucunuma.^[3]

Notas[editar | editar a fonte]

↑ "A lingua wirö en Ethnologue". Consultado o 17 de abril de 2021.
↑ Moseley, Christopher e Nicolas, Alexandre. "Atlas of the world's languages in danger". unesdoc.unesco.org. Consultado o 11 de xullo de 2022.
↑ Loukotka, Čestmír (1968). Classification of South American Indian languages. Os Ánxeles: UCLA Latin American Center.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

Rosés Labrada, Jorge E. (2015). The Mako language: Vitality, Grammar and Classification. Londres: University of Western Ontario. (Doctoral dissertation). Electronic Thesis and Dissertation Repository, 2851.

[Ethonologue-1] "A lingua wirö en Ethnologue". Consultado o 17 de abril de 2021.

[2] Moseley, Christopher e Nicolas, Alexandre. "Atlas of the world's languages in danger". unesdoc.unesco.org. Consultado o 11 de xullo de 2022.

[Loukotka-3] Loukotka, Čestmír (1968). Classification of South American Indian languages. Os Ánxeles: UCLA Latin American Center.

[1]

[2]

[3]