Lingua guayabero
| Guayabero Jiw | ||
|---|---|---|
| Falado en: | Colombia | |
| Rexións: | Río Guaviare | |
| Total de falantes: | 1 000 (2008)[1] | |
| Familia: | Americana Guahibana Suroeste Guayabero | |
| Códigos de lingua | ||
| ISO 639-1: | --
| |
| ISO 639-2: | --- | |
| ISO 639-3: | guo
| |
| Mapa | ||
| ||
| Status | ||
 | ||
A lingua guayabero é unha lingua indíxena da familia guahibana falada por unhas mil persoas en Colombia. Moitos dos seus falantes son monolingües, con poucos falantes fluídos de castelán.
Fonoloxía[editar | editar a fonte]
O guayabero ten 6 vogais: /a, e, i, ɨ, o, u/.[3]
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ "A lingua guayabero en Ethnologue". Consultado o 17 de abril de 2021.
- ↑ Moseley, Christopher e Nicolas, Alexandre. "Atlas of the world's languages in danger". unesdoc.unesco.org. Consultado o 11 de xullo de 2022.
- ↑ "SAPhon – South American Phonological Inventories". linguistics.berkeley.edu (en inglés). Consultado o 9 de agosto de 2018.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Tobar Ortiz, Nubia 1989. "El nominal en Guayabero"; Lenguas de la Orinoquia: Achagua y Guayabero. Lenguas Aborígenes de Colombia, Descripciones 4. Bogotá: CCELA - Universidad de los Andes.
- Waller, John e Victor Kondo 2012. Una Gramática Pedagógica de Guayabero. SIL Internacional.
| Linguas oficiais | |||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Linguas indíxenas |
| ||||||||||||||||||||||
| Crioulas/outras | |||||||||||||||||||||||
| Linguas de sinais | |||||||||||||||||||||||
(†) Cursiva indica lingua morta | |||||||||||||||||||||||
