Lingua minica

Minica; Mɨnɨka
Falado en:	Colombia e o Perú
Total de falantes:	6 800 (2002)
Familia:	Bora-witoto; Witoto-ocaina; Witoto; Minica-murui; Minica
Escrita:	Alfabeto latino
Códigos de lingua
ISO 639-1:	--
ISO 639-2:	---
ISO 639-3:	hto
Mapa
Status
	; O minica está clasificado como definitivamente en perigo polo Libro Vermello das Linguas Ameazadas da UNESCO

A lingua minica (mɨnɨka) é unha das tres linguas indíxenas da familia witoto. É falada por uns poucos milleiros de persoas no suroeste de Colombia.^[2]

É falada na área superior do río Igara-Paraná, ó longo do río Caquetá e na illa de los Monos, así como no río Caguán preto de San Vicente del Caguán. En Colombia, o 75% deles están alfabetizados e o 85% están alfabetizados en castelán; a maioría dos falantes son bilingües. Existe un dicionario e unhas normas gramaticais.^[2]

Só hai 5 falantes no Perú, onde ten unha consideración de oficial dentro da súa comunidade.^[2]

Notas[editar | editar a fonte]

↑ Moseley, Christopher e Nicolas, Alexandre. "Atlas of the world's languages in danger". unesdoc.unesco.org. Consultado o 11 de xullo de 2022.
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 Ethnologue report for language code:hto

[1] Moseley, Christopher e Nicolas, Alexandre. "Atlas of the world's languages in danger". unesdoc.unesco.org. Consultado o 11 de xullo de 2022.

[ethnologue.com-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 Ethnologue report for language code:hto

[1]

[2]