Castelán canario
| Castelán canario | ||
|---|---|---|
| Outros nomes: | Dialecto canario | |
| Falado en: | Illas Canarias | |
| Total de falantes: | ||
| Familia: | Indoeuropea Itálica Románica Occidental Galoibérica Iberorrománica Ibero-occidental Castelán Castelán canario | |
| Escrita: | Alfabeto latino | |
| Status oficial | ||
| Lingua oficial de: |  Illas Canarias
| |
| Códigos de lingua | ||
| ISO 639-1: | es
| |
| ISO 639-2: | spa | |
| ISO 639-3: | spa
| |
| SIL: | SPN
| |
| Mapa | ||
| ||
| Status | ||
 |
| ||||
| Problemas coa escoita deste ficheiro? Vexa a páxina de axuda. | |||||
O castelán canario ou fala canaria é a modalidade do castelán propia e convencional das illas Canarias, empregada polos arredor de dous millóns de falantes que habitan o devandito arquipélago atlántico. Trátase dunha variedade dialectal encadrada dentro do que se chamou «modalidade atlántica», semellante ás da América castelanfalante, e tamén ás do sur da Península Ibérica, especialmente Andalucía occidental.
A situación xeográfica das Canarias, que converteu ao arquipélago nun histórico lugar de paso e ponte entre culturas, motivou a presenza de termos de orixe inglesa, francés ou árabe, así como de procedencia americana. Tamén os aborixes canarios que poboaron as illas con anterioridade á súa conquista deixaron a súa pegada no vocabulario insular.[1]
O dialecto máis semellante ao canario, dado o vínculo histórico entre ámbalas dúas zonas, é o dialecto caribeño, falado en Cuba, Porto Rico, a República Dominicana e a costa do mar Caribe (Venezuela, o norte de Colombia e Panamá). Ademais, lexicamente, o dialecto canario está amplamente influenciado polo portugués, do que deriva certa parte do seu léxico.[2]
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ «El español hablado en Canarias».
- ↑ "El habla actual en Canarias. Características generales". Gran Enciclopedia Virtual Islas Canarias. Consultado o 18 de xullo de 2020.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Outros artigos
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Lengua Española 1 (páx. 54), varios autores, Ed. Alhambra (ISBN 84-205-17766-6).
- Lengua Española de COU (páx. 32), Simón Valcárcel Martínez, Ed. Tambre, S.L. (ISBN 84-88681-19-4).
- El español de Canarias hoy, varios autores, Ed. Iberoamericana (ISBN 84-88906-54-4).
- Estudios sobre el español de Canarias, Edita: Academia Canaria de la Lengua (ISBN 84-96059-10-3).
- El español de canarias en su dimensión atlántica: aspectos históricos y lingüísticos, Javier Medina López, Ed. Librería Tirant lo Blanch, S.L. (ISBN 84-8002-950-1).
- Tesoro lexicográfico del español de Canarias, varios autores, Edita: Viceconsejería de Cultura y Deportes (ISBN 84-7947-080-1).
- Diccionario de canarismos, varios autores; Edita: Francisco Lemus Editor (ISBN 84-87973-08-6).
- Gran diccionario del habla canaria, Alfonso Oshanahan Roca, Edita: Centro de la Cultura Popular Canaria (ISBN 84-7926-169-2).
- Diccionario histórico-etimológico del habla canaria, Marcial Morera Pérez, Edita: Viceconsejería de Cultura y Deportes (ISBN 84-7947-282-0).
- Lengua y colonia en Canarias, Marcial Morera Pérez, Edita: Globo (ISBN 84-404-6280-8).
- En defensa del habla canaria, Marcial Morera Pérez, Edita: Anroart Ediciones (ISBN 84-96577-34-3).
- Hualde, José Ignacio (2005): The sounds of Spanish, Cambridge University Press, 2005.
