Serras setentrionais de Galicia

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Amencer na serra do Xistral.

As serras setentrionais de Galiza son un conxunto de montañas que separan os terreos litorais do mar Cantábrico da Terra Chá e que conectan coa dorsal galega aproximadamente pola serra da Carba.

Características[editar | editar a fonte]

As serras setentrionais galegas non conforman un macizo ben definido polo que non sempre é cuestión pacífica cantas e cales poden ser incluídas na listaxe. Cabe entender que serras como a da Faladoira ou a da Cadeira son en realidade zonas de transición cara aos sistemas montañosos nos que tradicionalmente se veñen incluíndo: a Dorsal no caso da primeira e as serras orientais no da segunda.

Xeograficamente, as serras setentrionais caracterízanse por contaren cos mananciais dos ríos da vertente cantábrica galega (quitando o Eo) e mais do Eume, que desauga no Atlántico pasando por unha zona baixa entre o cordal de Bustelo ao norte e o Serrón do Lobo ao sur.

Dende o punto de vista xeolóxico, estas serras están conformadas por materiais variados como xistos, granitos, gneis, ollos de sapo, lousas, calcarias e cuarcitas.

As serras setentrionais máis notábeis son a serra do Xistral, a serra da Carba, os montes de Buio e mais a serra da Toxiza, que son superficies achandadas erguidas pola acción da tectónica de placas. Outras formacións montañosas menores son o Monte Guriscado, os Montes dos Cabaleiros ou a serra da Gañidoira.

Os seus altos teñen unha nubosidades elevada, factor que favorece o desenvolvemento de turbeiras.


Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]