Casa do Correo Vello
| Casa do Correo Vello | |
|---|---|
 Fachada principal da Casa do Correo Vello | |
| Edificio | |
| Estilo | Gótico tardío |
| Enderezo | Praza Celso García de la Riega, 4 |
| Localización | Pontevedra |
| Coordenadas | 42°26′03″N 8°38′42″O / 42.434083333333, -8.6449444444444Coordenadas: 42°26′03″N 8°38′42″O / 42.434083333333, -8.6449444444444 |
| Propietario | Propiedade privada |
| Uso(s) | Vivenda |
| Construción | |
| Construción | século XVI |
| Dimensións | |
| Plantas | 4 (planta baixa + 3 andares ) |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
A Casa do Correo Vello é unha casa señorial gótica[1] do século XVI[2] situada no casco antigo da cidade de Pontevedra.
Localización[editar | editar a fonte]
A casa atópase na praza de Celso García de la Riega, na parte norte do centro histórico de Pontevedra, moi preto da ponte do Burgo nunha das entradas principais á cidade medieval. Unha das súas fachadas laterais dá á rúa Real e ao camiño portugués de peregrinación a Santiago e á antiga vía romana XIX e a outra fachada á rúa San Nicolás.[3][2]
Historia[editar | editar a fonte]
Esta casa nobre foi construída no século XVI, para dúas familias vascas procedentes de Áraba que se asentaron na cidade de Pontevedra, os Murga e os Ibaizábal. [2]
A casa debe o seu nome á función de Casa do Correo na cidade desde a que se distribuía o correo, con un servizo postal desde 1707. Foi empregada como casa de postas no século XVIII pola súa situación privilexiada próxima á ponte do Burgo e á beira do camiño de Santiago portugués. Á casa estivo vinculado o pai de Frei Martín Sarmiento que foi Correo Maior do Reino en Pontevedra.[4]
Descrición[editar | editar a fonte]
É unha casa gótica[1] do século XVI que ten planta baixa e tres andares. Na súa fachada principal mostra un alfiz[1] característico do século XVI, que percorre a fachada que dá á praza de Celso García de la Riega e bordea a parte superior dun escudo de armas de grandes dimensións coas armas dos Ibaizábal, Villegas, Aldao e Salazar.[2] O escudo está timbrado cun casco con penacho e adornado de lambrequíns, así como unha cabeza de anxo debaixo da punta do escudo.
A porta orixinal de acceso á casa termina nun arco carpanel[1][4] de tres centros cun pequeno escudo na clave. Os dous primeiros pisos teñen portas balconeiras e o terceiro posúe un balcón que ocupa toda a fachada.[2]
Na fachada lateral esquerda, que dá á Rúa Real, hai outro pequeno escudo totalmente cadrado coas armas dos Murga, que eran oriúndos do municipio de Aiara en Áraba e parentes dos Ibaizábal.[2]
Galería[editar | editar a fonte]
-
Fachada principal -
Escudo de armas da fachada principal -
Escudo da fachada da rúa Real
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Nieto González 1980, p. 30.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Fontoira Surís 2009, p. 221.
- ↑ Aganzo 2010, p. 82.
- ↑ 4,0 4,1 Riveiro Tobío 2008, p. 25.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
 |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Casa do Correo Vello  |
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Aganzo, Carlos (2010). Pontevedra. Ciudades con encanto (en castelán). Madrid: El País-Aguilar. p. 82. ISBN 978-8403509344.
- Fontoira Surís, Rafael (2009). Pontevedra monumental. Pontevedra: Deputación de Pontevedra. p. 221. ISBN 978-84-8457-327-2.
- Messía De la Cerda y Pita, Luis F. (1989). Heráldica, escudos de armas labrados en piedra existentes en la zona de Pontevedra (en castelán). Pontevedra: Deputación de Pontevedra. pp. 239–241; 242–245. ISBN 848684522X.
- Nieto González, Remigio (1980). Pontevedra. Guía monumental ilustrada (en castelán). Pontevedra: Asociación de Comerciantes de la calle Manuel Quiroga. p. 30.
- Riveiro Tobío, Elvira (2008). Descubrir Pontevedra (en castelán). Pontevedra: Edicións do Cumio. p. 24-25. ISBN 9788482890852.
Outros artigos[editar | editar a fonte]
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
- Casa do Correo Vello na páxina web colaborativa Patrimonio Galego.
