Ícaro

Dédalo co seu fillo nun cadro, de 1776, de Pyotr Ivanovich Sokolov.

Ícaro é un personaxe da mitoloxía grega, fillo de Dédalo.

Relato

Co fin de encerrar ao Minotauro, Minos, rei da Illa de Creta, pediulle ao enxeñoso ateniense Dédalo, inventor da machada e da serra, que construíra un labirinto do que non fora posible saír.

Máis tarde faille construír tamén unha torre cunha cela no alto e, sentíndose traizoado, en castigo por colaborar con Pasífae e con Ariadna nos seus plans, Minos pecha na cela ao seu propio construtor, Dédalo, e ó seu fillo Ícaro.

Cunhas ás fabricadas con plumas de paxaros e a cera dunhas candeas, Dédalo e Ícaro logran saír da cela, mais, a pesar das advertencias do seu pai, Ícaro abeirarse demasiado ó sol o que provoca que a cera se derreta e o rapaz se precipite ao mar e morra. Porén, o pai logra concluír a fuxida e chegar primeiro a Cumas e logo a Sicilia.

Véxase tamén

Bibliografía

• MIRAND, Félix (1965), Mitología General, Editorial Labor S.A., Barcelona (en castelán).

Ligazóns externas

• Cattedra di Iconografia e Iconologia del Dipartimento di Storia dell'Arte della Facoltà di Scienze Umanistiche dell'Università di ROMA "La Sapienza" (en italiano).