Hefesto

Hefesto
Tipo	divindade grega
Venerado por	relixión da Grecia Antiga e mitoloxía grega
Patrón de	volcán, lume e forxa
Parte de	Deuses olímpicos
Semellante a Vulcano Adranus (en) Kotar (mitologia) (pt) Ptah
Obra
Presente na obra Prometeo encadeado Ilíada
Biografía
Sexo	home
Actividade
Ocupación	ferreiro
Familia
Nai	Hera
Pai	Zeus e Talus (en)
Cónxuxe	Afrodita e Aglaia (pt)
Parella	Aetna (en) , Anticleia (en) , Atenea, Cabeiro (en) e Xea
Irmá/n	Ares
Fillo/a	Eufeme (pt) , Euténia (pt) , Eucleia (pt) , Filofrósine (pt) , Palici (en) , Periphetes (en) , Broteas (en) , Cadmilus (en) , Erictónio de Atenas (pt) , Ardalus (en) , Cercyon of Eleusis (en) , Radamantis, Talía, Aethiops (en) , Pylios (en) , Eurymedon (en) , Palemon (pt) , Olenus (en) e Alcon (en)
Descrito pola fonte
Descrito pola fonte  Real'nyj slovar' klassicheskih drevnostej po Ljubkeru  The Nuttall Encyclopædia  Metropolitan Museum of Art Tagging Vocabulary  Grande Enciclopedia Soviética (1926—1947)  Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron  Pequeno Dicionario Enciclopédico de Brockhaus e Efron  Encyclopædia Britannica
[ Wikidata ]

Hefesto na forxa por Guillaume Coustou (fillo), Louvre.

Na mitoloxía grega, Hefesto (en grego Ἥφαιστος Hêphaistos, quizais de φαίνω phainô, ‘brillar’) é o deus do lume e da forxa, así como dos ferreiros, os artesáns, os escultores, os metais e a metalurxia. Era louvado en tódolos centros industriais e manufactureiros de Grecia, especialmente en Atenas. O seu equivalente na mitoloxía romana era Vulcano.

Hefesto era feo e tolleito. Mesmo o mito di que, ó nacer, Hera -súa nai- viuno tan feo que o tirou do Monte Olimpo e deixouno eivado. Tanto é así, que camiñaba coa axuda dunha vara e, nalgunhas vasillas pintadas, os seus pés aparecen do revés. Na arte, é representado coxo, suorento, coa barba desaliñada e o peito descuberto, inclinado sobre a súa bigornia, a miúdo traballando na súa forxa.

A aparencia física de Hefesto indica arsenicose, é dicir, envelenamento crónico por arsénico que provoca coxeira e cancro de pel. O arsénico engadíase ó bronce para endurecelo e a moitos dos ferreiros da Idade de Bronce padeceron esta enfermidade.