Perséfone
| Perséfone | |
|---|---|
|
Instancia de
| |
|
Venerado por
| |
|
Semellante a
| |
| Obra | |
|
Presente na obra
| |
|
Representado por
| |
| Biografía | |
|
Sexo
| |
| Actividade | |
|
Residencia
| |
|
Lugar de traballo
| |
| Familia | |
|
Nai
| |
|
Pai
| |
|
Cónxuxe
| |
|
Parella
| |
|
Irmá/n
| |
| Fontes e ligazóns | |
|
Descrito pola fonte
| |
| Wikidata C:Commons |
Na mitoloxía grega, Perséfone (do grego Περσεφόνη), tamén chamada Kore; "a doncela"), é a filla de Zeus e a deusa Deméter, e raíña do inframundo. Homero descríbea como a formidable e maxestosa raíña do inframundo, que fai efectivas as maldicións dos homes nas almas dos mortos. Perséfone foi secuestrada por Hades, o deus do inframundo.[1] O mito do seu secuestro amosa a súa función como personificación da vexetación que aparece na primavera e desaparece despois da colleita; polo tanto, tamén se asocia coa primavera e a fertilidade da terra. Existen mitos semellantes no Oriente, nos cultos de deuses como Atis, Adonis e Osiris,[2] e na Creta minoica.
Perséfone, como deusa da vexetación, e a súa nai Deméter eran as figuras centrais dos misterios eleusinos que precederon ós deuses olímpicos, e que prometían ós iniciados unha perspectiva máis alentadora despois da morte. Segundo a tradición órfica, Perséfone é a nai de Dioniso, Iaco ou Zagreo. A orixe da súa adoración é incerta, pero está baseada en cultos moi antigos de comunidades agrarias.
Na mitoloxía romana, é chamada Proserpina, e a súa nai Ceres.
Notas
[editar | editar a fonte]| Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Perséfone |