Gran Premio de Alemaña de 1985

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Alemaña Gran Premio de Alemaña de 1985
Detalles da carreira
Carreira 9 de 16 no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1985.
Trazado do circuíto de Nurburgring.
Trazado do circuíto de Nurburgring.
Data 4 de agosto de 1985
Nome oficial XLIII Grosser Preis von Deutschland
Localización Nürburgring, Nürburg, Alemaña
Percorrido Percorrido permanente de carreira
4´54 km
Distancia 67 voltas, 304´180 km
ClimaSeco
Pole position
Piloto Italia Teo Fabi Toleman-Hart
Tempo 1:17.429
Volta rápida
Piloto Austria Niki Lauda McLaren-TAG
Tempo 1:22.806 na volta 53
Podio
Primeiro Italia Michele Alboreto Ferrari
Segundo Francia Alain Prost McLaren-TAG
Terceiro Francia Jacques Laffite Ligier-Renault
Michele Alboreto gañou a carreira co Ferrari.
Alain Prost rematou segundo, só once segundos detrás.

O Gran Premio de Alemaña de Fórmula 1 de 1985 (oficialmente o Großer Preis von Deutschland) foi unha carreira de Fórmula 1 que se celebrou en Nürburgring o 4 de agosto de 1985. Foi a novena rolda da tempada de 1985.

Resumo da carreira[editar | editar a fonte]

Este foi o primeiro Gran Premio de Alemaña que se celebrou na nova sección da pista GP-Strecke, a cal substituíu a antiga sección Südschleife que non fora utilizada desde 1970. Tamén foi a primeira vez en nove anos que o GP de Alemaña se celebrou en Nürburgring; previamente o GP de Alemaña disputábase no perigoso e moi longo tramo da pista de Nordschleife ata 1976, a carreira na que Niki Lauda tivo un accidente case fatal no seu Ferrari, o que obrigou ao circo da Fórmula Un a usar o máis seguro, máis curto e máis rápido circuíto de Hockenheimring. O GP-Strecke non sería a sede doutro Gran Premio ata que foi sede do Gran Premio de Europa de 1995, e non sería a sede de novo do Gran Premio de Alemaña ata 2009.

Michele Alboreto gañou a carreira, a súa quinta e última vitoria na F1. Este evento foi a primeira ocasión en que foi utilizada unha cámara a bordo nunha carreira, foi montada no Renault de François Hesnault. Ese coche non era elixible para puntuar no campionato, e esta carreira marcou a última vez, que un equipo de F1 participou con tres coches nunha carreira.

Como era o Gran Premio de Alemaña (e o equipo só tiña 1 coche novo construído) o xefe do equipo Tyrrell, Ken Tyrrell deu este coche o Tyrrell 014 con motor Renault a seu piloto alemán Stefan Bellof para a fin de semana no canto do piloto habitual do vehículo Martin Brundle que pilotou o 012 con motor Cosworth.

Sería o último Gran Premio de Fórmula 1 para Manfred Winkelhock. O alemán morreu pouco despois cando chocou co seu Porsche 962C deportivo nos 1000 quilómetros de Mosport no Canadá só unha semana despois do Gran Premio de Alemaña.

Clasificación[editar | editar a fonte]

Cualificación[editar | editar a fonte]

Teo Fabi logrou unha sorpresiva pole position, a primeira da súa carreira, e a única pole para Toleman Motorsport. Este tempo estableceuse durante a sesión de cualificación do venres; durante o sábado choveu e ningún dos pilotos puido mellorar os seus tempos.

Pos Piloto Construtor Q1 Q2 Diferenza
1 19 Italia Teo Fabi Toleman-Hart 1:17.429
2 28 Stefan Johansson Ferrari 1:18.616 1:46.919 +1.187
3 2 Francia Alain Prost McLaren-TAG 1:18.725 1:43.088 +1.296
4 6 Finlandia Keke Rosberg Williams-Honda 1:18.781 1:39.547 +1.352
5 12 Ayrton Senna Lotus-Renault 1:18.792 1:36.471 +1.363
6 7 Nelson Piquet Brabham-BMW 1:18.802 1:49.347 +1.373
7 11 Italia Elio de Angelis Lotus-Renault 1:19.120 1:29.714 +1.691
8 27 Italia Michele Alboreto Ferrari 1:19.194 1:41.490 +1.765
9 22 Italia Riccardo Patrese Alfa Romeo 1:19.338 +1.909
10 5 Nigel Mansell Williams-Honda 1:19.475 1:42.050 +2.046
11 8 Suíza Marc Surer Brabham-BMW 1:19.558 1:38.330 +2.129
12 1 Austria Niki Lauda McLaren-TAG 1:19.562 1:44.330 +2.133
13 26 Francia Jacques Laffite Ligier-Renault 1:19.656 +2.227
14 25 Italia Andrea de Cesaris Ligier-Renault 1:19.738 1:39.623 +2.309
15 18 Bélxica Thierry Boutsen Arrows-BMW 1:19.781 1:54.674 +2.352
16 15 Francia Patrick Tambay Renault 1:19.917 1:33.373 +2.488
17 17 Austria Gerhard Berger Arrows-BMW 1:20.666 1:41.131 +3.237
18 23 Eddie Cheever Alfa Romeo 1:21.074 1:32.376 +3.645
19 3 Alemaña Stefan Bellof Tyrrell-Renault 1:21.219 14:04.270 +3.790
20 16 Derek Warwick Renault 1:21.237 1:08.604 +3.808
21 10 Francia Philippe Alliot RAM-Hart 1:22.017 +4.588
22 9 Alemaña Manfred Winkelhock RAM-Hart 1:22.607 1:51.109 +5.178
23 14 Francia François Hesnault Renault 1:23.161 +5.732
24 30 Jonathan Palmer Zakspeed 1:24.217 1:51.833 +6.788
25 24 Países Baixos Huub Rothengatter Osella-Alfa Romeo 1:26.478 +9.049
26 4 Martin Brundle Tyrrell-Ford 1:27.621 1:47.820 +10.192
DNQ 29 Italia Pierluigi Martini Minardi-Motori Moderni 1:40.506 +23.077

Carreira[editar | editar a fonte]

Pos Piloto Construtor Voltas Tempo/Retirada Grella Puntos
1 27 Italia Michele Alboreto Ferrari 67 1:35:31.337 8 9
2 2 Francia Alain Prost McLaren-TAG 67 + 11.661 3 6
3 26 Francia Jacques Laffite Ligier-Renault 67 + 51.154 13 4
4 18 Bélxica Thierry Boutsen Arrows-BMW 67 + 55.279 15 3
5 1 Austria Niki Lauda McLaren-TAG 67 + 1:13.972 12 2
6 5 Nigel Mansell Williams-Honda 67 + 1:16.820 10 1
7 17 Austria Gerhard Berger Arrows-BMW 66 + 1 volta 17
8 3 Alemaña Stefan Bellof Tyrrell-Renault 66 + 1 volta 19
9 28 Stefan Johansson Ferrari 66 + 1 volta 2
10 4 Martin Brundle Tyrrell-Ford 63 + 4 voltas 26
11 29 Italia Pierluigi Martini Minardi-Motori Moderni 62 Motor 27
12 6 Finlandia Keke Rosberg Williams-Honda 61 Freos 4
Ret 23 Eddie Cheever Alfa Romeo 45 Turbo 18
Ret 11 Italia Elio de Angelis Lotus-Renault 40 Motor 7
Ret 24 Países Baixos Huub Rothengatter Osella-Alfa Romeo 32 Caixa de cambios 25
Ret 19 Italia Teo Fabi Toleman-Hart 29 Embrague 1
Ret 12 Ayrton Senna Lotus-Renault 27 Transmisión[1] 5
Ret 16 Derek Warwick Renault 25 Encendido 20
Ret 7 Nelson Piquet Brabham-BMW 23 Turbo 6
Ret 15 Francia Patrick Tambay Renault 19 Trompo 16
Ret 8 Suíza Marc Surer Brabham-BMW 15 Motor 11
Ret 9 Alemaña Manfred Winkelhock RAM-Hart 8 Motor 22
Ret 22 Italia Riccardo Patrese Alfa Romeo 8 Caixa de cambios 9
Ret 14 Francia François Hesnault Renault 8 Embrague 23
Ret 10 Francia Philippe Alliot RAM-Hart 8 Presión aceite 21
Ret 30 Jonathan Palmer Zakspeed 7 Alternador 24
Ret 25 Italia Andrea de Cesaris Ligier-Renault 0 Colisión 14


Posicións logo da carreira[editar | editar a fonte]

  • Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.


Carreira anterior:
Gran Premio do Reino Unido de 1985
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA
Temporada 1985
Carreira seguinte:
Gran Premio de Austria de 1985
Carreira anterior:
Gran Premio de Alemaña de 1984
Gran Premio de Alemaña Carreira seguinte:
Gran Premio de Alemaña de 1986

Notas[editar | editar a fonte]

A menos que se indique o contrario, todos os resultados da carreira tómanse de "The Official Formula 1 website". Consultado o 2007-06-17. 

  1. Anthony, Pritchard (March 2006). Lotus: The Competition Cars. Haynes Publishing. p. 245. ISBN 1-84425-006-7. 

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]