Oganesson

Oganesson
	[[Ficheiro:\|200px]]
; 118	Og
	Og
	-
	Ténnesso ← Oganesson → Ununennio
	Táboa periódica dos elementos
	[[Ficheiro:{{{espectro}}}\|300px\|center]]
	Liñas espectrais do Oganesson
Información xeral
Nome, símbolo, número	Oganesson, Og, 118
Serie química	Gases nobres
Grupo, período, bloque	18, 7, p
Densidade	(predición) 13,65 kg/m3
Dureza	{{{dureza}}}
Aparencia	Descoñecida;
N° CAS	54144-19-3
N° EINECS
Propiedades atómicas
Masa atómica	(294) u
Raio medio	pm
Raio atómico (calc)	(predición) 152 pm
Raio covalente	(extrapolación) 230 pm
Raio de van der Waals	pm
Configuración electrónica	[Rn] 5f14 6d10 7s2 7p6 (predita)
Electróns por nivel de enerxía	(predición) 2, 8, 18, 32, 32, 18, 8
Estado(s) de oxidación	0, +2, +4
Óxido
Estrutura cristalina
Propiedades físicas
Estado ordinario	Descoñecido
Punto de fusión	K
Punto de ebulición	(predición) 320–380 K
Punto de inflamabilidade	{{{P_inflamabilidade}}} K
Entalpía de vaporización	(extrapolación) 19,4 kJ/mol
Entalpía de fusión	(extrapolación) 23,5 kJ/mol
Presión de vapor
Temperatura crítica	(extrapolación) 439 K
Presión crítica	(6,8 · 103) Pa
Volume molar	m3/mol
Velocidade do son	m/s a 293.15 K (20 °C)
Varios
Electronegatividade (Pauling)
Calor específica	J/(K·kg)
Condutividade eléctrica	S/m
Condutividade térmica	W/(K·m)
1.ª Enerxía de ionización	(cálculo) 820–1130 kJ/mol
2.ª Enerxía de ionización	(extrapolación) 1450 kJ/mol
3.ª Enerxía de ionización	kJ/mol
4.ª Enerxía de ionización	{{{E_ionización4}}} kJ/mol
5.ª Enerxía de ionización	{{{E_ionización5}}} kJ/mol
6.ª Enerxía de ionización	{{{E_ionización6}}} kJ/mol
7.ª Enerxía de ionización	{{{E_ionización7}}} kJ/mol
8.ª enerxía de ionización	{{{E_ionización8}}} kJ/mol
9.ª Enerxía de ionización	{{{E_ionización9}}} kJ/mol
10.ª Enerxía de ionización	{{{E_ionización10}}} kJ/mol
Isótopos máis estables
	MeV
	Unidades segundo o SI e en condicións normais de presión e temperatura, salvo indicación contraria.

O oganesson^[7] é un elemento sintético da táboa periódica con símbolo químico Og e número atómico 118. Este pode formar parte dos gases nobres.

Foi recoñecido definitivamente pola IUPAC o 28 de novembro de 2016, séndolle asignado o nome en inglés Oganesson ^[8] en memoria do físico ruso Yuri Oganessian.

Descubrimento

En 1999, os físicos nucleares estadounidenses do Laboratorio Nacional Lawrence Berkeley declararon que conseguiran producir tres átomos dun elemento superpesado con número atómico 118, novo elemento que recibiu provisionalmente o nome de Ununoctio e o símbolo Uuo. Meses despois tiveron que retractarse desta afirmación, cando se confirmou que algúns dos datos empregados na investigación foran falsificados.

En 2006, porén, parece que o descubrimento e illamento do elemento 118 é real. Nace do esforzo de colaboración dos investigadores do laboratorio Livermore e do Instituto de Investigación Nuclear Joint de Dubna, en Rusia. Baseados en datos de experimentos realizados en 2005, cando bombardearon un albo de californio cun raio de calcio de 48 ión, os físicos percibiron cadeas de decaimento alfa que só poderían existir se houbese un elemento 118.

Notas

↑ ^1,0 ^1,1 Glenn Theodore Seaborg (1994). Modern Alchemy. World Scientific. p. 172. ISBN 9810214405. Consultado o 27 de setembro de 2009.
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 Clinton S. Nash (2005). "Atomic and Molecular Properties of Elements 112, 114, and 118". Journal of Physical Chemistry A 109 (15): 3493–3500. Consultado o 27 de setembro de 2009.
↑ "Ununoctium: Binary Compounds". WebElements Periodic Table. Consultado o 27 de setembro de 2009.
↑ ^4,0 ^4,1 Uzi Kaldor, Stephen Wilson (2003). Theoretical Chemistry and Physics of Heavy and Superheavy Elements. Springer. p. 105. ISBN 140201371X. Consultado o 27 de setembro de 2009.
↑ ^5,0 ^5,1 ^5,2 ^5,3 R. Eichler, B. Eichler. "Thermochemical Properties of the Elements Rn, 112, 114, and 118" (PDF). Paul Scherrer Institut. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 28 de maio de 2008. Consultado o 27 de setembro de 2009.
↑ Oganessian, Yu. Ts.; Utyonkov, V.K.; Lobanov, Yu.V.; Abdullin, F.Sh.; Polyakov, A.N.; Sagaidak, R.N.; Shirokovsky, I.V.; Tsyganov, Yu.S.; Voinov, Yu.S.; Gulbekian, G.G.; Bogomolov, S.L.; B. N. Gikal, A. N. Mezentsev, S. Iliev; Subbotin, V.G.; Sukhov, A.M.; Subotic, K; Zagrebaev, V.I.; Vostokin, G.K.; Itkis, M. G.; Moody, K.J; Patin, J.B.; Shaughnessy, D.A.; Stoyer, M.A.; Stoyer, N.J.; Wilk, P.A.; Kenneally, J.M.; Landrum, J.H.; Wild, J.H.; and Lougheed, R.W. (10-9-2006). "Synthesis of the isotopes of elements 118 and 116 in the ²⁴⁹Cf and ²⁴⁵Cm+⁴⁸Ca fusion reactions". Physical Review C 74 (4): 044602. doi:10.1103/PhysRevC.74.044602. Consultado o 27 de setembro de 2009.
↑ "oganesson". TERGAL. Consultado o 20/02/2019.
↑ IUPAC. IUPAC (International Union of Pure and Applied Chemistry), ed. "IUPAC Announces the Names of the Elements 113, 115, 117, and 118". Consultado o 1 de decembro de 2016.

Véxase tamén

Bibliografía

"Táboa periódica dos elementos" (PDF). Consello da Cultura Galega, Xunta de Galicia, Real Academia Galega de Ciencias, Real Academia Galega e Ciencia Nosa. 2019.
Bermejo, M. R.; González, A.; Vázquez, M. (2006). O nome e o símbolo dos elementos químicos (PDF). Xunta, Secretaría Xeral de Política Lingüística e CRPIH. ISBN 978-84-453-4325-8.
Bermejo, M. R.; González, A.; Maneiro, M. (2018). Guía dos elementos químicos. Historia, propiedades e aplicacións. Xunta de Galicia e CRPIH. ISBN 978-84-453-5297-7.

Este artigo sobre química é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír.

[Seaborg-1] 1,0 ^1,1 Glenn Theodore Seaborg (1994). Modern Alchemy. World Scientific. p. 172. ISBN 9810214405. Consultado o 27 de setembro de 2009.

[Nash-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 Clinton S. Nash (2005). "Atomic and Molecular Properties of Elements 112, 114, and 118". Journal of Physical Chemistry A 109 (15): 3493–3500. Consultado o 27 de setembro de 2009.

[compounds-3] "Ununoctium: Binary Compounds". WebElements Periodic Table. Consultado o 27 de setembro de 2009.

[Kaldor-4] 4,0 ^4,1 Uzi Kaldor, Stephen Wilson (2003). Theoretical Chemistry and Physics of Heavy and Superheavy Elements. Springer. p. 105. ISBN 140201371X. Consultado o 27 de setembro de 2009.

[Eichler-5] 5,0 ^5,1 ^5,2 ^5,3 R. Eichler, B. Eichler. "Thermochemical Properties of the Elements Rn, 112, 114, and 118" (PDF). Paul Scherrer Institut. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 28 de maio de 2008. Consultado o 27 de setembro de 2009.

[full-6] Oganessian, Yu. Ts.; Utyonkov, V.K.; Lobanov, Yu.V.; Abdullin, F.Sh.; Polyakov, A.N.; Sagaidak, R.N.; Shirokovsky, I.V.; Tsyganov, Yu.S.; Voinov, Yu.S.; Gulbekian, G.G.; Bogomolov, S.L.; B. N. Gikal, A. N. Mezentsev, S. Iliev; Subbotin, V.G.; Sukhov, A.M.; Subotic, K; Zagrebaev, V.I.; Vostokin, G.K.; Itkis, M. G.; Moody, K.J; Patin, J.B.; Shaughnessy, D.A.; Stoyer, M.A.; Stoyer, N.J.; Wilk, P.A.; Kenneally, J.M.; Landrum, J.H.; Wild, J.H.; and Lougheed, R.W. (10-9-2006). "Synthesis of the isotopes of elements 118 and 116 in the ²⁴⁹Cf and ²⁴⁵Cm+⁴⁸Ca fusion reactions". Physical Review C 74 (4): 044602. doi:10.1103/PhysRevC.74.044602. Consultado o 27 de setembro de 2009.

[7] "oganesson". TERGAL. Consultado o 20/02/2019.

[8] IUPAC. IUPAC (International Union of Pure and Applied Chemistry), ed. "IUPAC Announces the Names of the Elements 113, 115, 117, and 118". Consultado o 1 de decembro de 2016.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]