Joan Subirats

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaJoan Subirats

Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento17 de maio de 1951 Editar o valor em Wikidata (72 anos)
Barcelona, España Editar o valor em Wikidata
Minister for Universities (en) Traducir
20 de decembro de 2021 – 21 de novembro de 2023
← Manuel CastellsDiana Morant →
Deputado provincial de Barcelona
Representa: Q65512473 Traducir

11 de xullo de 2019 – 29 de xullo de 2021 – Pau González Val (en) Traducir →
Sixth Deputy Mayor (en) Traducir Barcelona
xullo de 2019 – 2021
← sen valor
Concelleiro de Barcelona
15 de xuño de 2019 – 2021
First Deputy Mayor of Barcelona (en) Traducir
xuño de 2019 – xullo de 2019
← Gerardo Pisarello PradosJaume Collboni →
Catedrático de universidade
Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeEspaña Editar o valor em Wikidata
EducaciónUniversidade de Barcelona - Doctor of Economics (en) Traducir (–1980) Editar o valor em Wikidata
Director de teseJordi Solé Tura Editar o valor em Wikidata
Actividade
Campo de traballoPolítica pública e administración pública Editar o valor em Wikidata
Ocupacióneconomista , profesor universitario , político , politicólogo Editar o valor em Wikidata
EmpregadorUniversidade Autónoma de Barcelona, catedrático (1986–) Editar o valor em Wikidata
Partido políticoCatalunya en Comú (2017–) Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua castelá, lingua catalá e lingua inglesa Editar o valor em Wikidata
Obra
DoutorandoGemma Galdón, Francisco Jurado Gilabert (en) Traducir e Jordi Argelaguet i Argemí Editar o valor em Wikidata

IMDB: nm3979431 Facebook: SubiratsJoan Twitter: subirats9 Instagram: jsubirats Dialnet: 104678 Editar o valor em Wikidata

Joan Subirats i Humet, nado en Barcelona o 17 de maio de 1951,[1] é profesor de Ciencias Políticas da Universidade Autónoma de Barcelona,[2] especialista en goberno, xestión pública e análise de políticas públicas. Tamén traballou en temas de exclusión social, temas de innovación democrática e sociedade civil. En decembro de 2021, foi nomeado ministro de Universidades do goberno español en substitución de Manuel Castells, que dimitiu por motivos persoais.[3]

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Formación e primeira militancia[editar | editar a fonte]

Nado no barrio de El Raval,[4] estudou Económicas na Universidade de Barcelona entre 1969 e 1974. Moi axiña comezou a militar en Bandera Roja, un partido fundado por ex-militantes do PSUC.[5] En calidade de representante seu participou, en 1973, na Assemblea de Catalunya, movemento que organizou a toda a oposición catalá á ditadura franquista, e foi un dos 113 detidos,[4] polo que foi encarcerado dous meses na Prisión Modelo de Barcelona.[5] Posteriormente, militou no PSUC.

Carreira profesional[editar | editar a fonte]

Na década de 1970, comezou a traballar como profesor universitario na facultade de Dereito da UB. En 1980, doutorouse en Economía pola Universidade de Barcelona e a partir de 1985, pasou á Facultade de Ciencias Políticas da Universidade Autónoma de Barcelona.[5] Foi director do Instituto de Goberno e Políticas Públicas, IGOP, dependente da UAB, dende a súa creación até xullo de 2009, e alí dirixiu posgraos en Economía Cooperativa. Tamén foi profesor visitante en varias universidades como La Sapienza de Roma, a de Georgetown, Universidade de California-Berkeley, a Universidade de Nova York e a UNAM de México.[4][6]

Foi autor e editou títulos como Elementos de Nova Política (CCCB, Barcelona 2003), Análise e xestión de políticas públicas (Ariel, 2008), Do chino ao Raval (Hacer, 2008), Participación e calidade democrática (Ariel, 2009), Autonomías e desigualdades en España: percepcións, evolución social e políticas de benestar (Institut d'Estudis Autonòmics, 2011)[7] e El poder de lo próximo. Las virtudes del municipalismo (Catarata, 2017).

Activismo político[editar | editar a fonte]

Durante moito tempo estivo na órbita de ICV pero sen implicación política, mais en xuño de 2014 aparece como un dos voceiros de Barceona en Comú.[5] Despois foi un dos voceiros de Guanyem Barcelona,[8] e é membro da coordinadora de Catalunya en Comú.[Cómpre referencia] En novembro de 2017, foi nomeado Comisario de Cultura do Concello de Barcelona.[9][10]

Nas eleccións municipais de 2019 foi número dous da lista de Barcelona en Comú[5] e foi nomeado concelleiro de Cultura e sexto tenente de alcalde.[11] En xullo de 2021, anunciou que renunciaba ao cargo municipal coincidindo coa súa xubilación.[11] A concellería de Cultura foi asumida por Jordi Martí, ata entón conselleiro de Presidencia, Economía e Orzamentos.[11]

Ten colaborado habitualmente en diversos medios, como o xornal Ara, Catalunya Plural, Crític e El País e no programa La ventana de la Cadena SER.[12][13][14]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. "Curriculum Vitae. Joan Subirats". uab.academia.edu (en inglés). 2009. Consultado o 20 de decembro de 2021. 
  2. TV3 (11 de outubro de 2012). Entrevista del 3/24: Joan Subirats, catedràtic de Ciències Polítiques de la UAB (en catalán). Consultado o 20 de decembro de 2021. 
  3. Clavera, Dani; Segura, Sergio (16 de decembro de 2021). "Joan Subirats substituirà Manuel Castells com a ministre d’Universitats". beteve.cat (en catalán). Consultado o 20 de decembro de 2021. 
  4. 4,0 4,1 4,2 Vidal-Folch, Xavier (19 de decembro de 2021). "Joan Subirats, el ‘profe’ transversal que escucha". elpais.com (en castelán). Consultado o 20 de decembro de 2021. 
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 Font, Marc (16 de decembro de 2021). "Joan Subirats, el ideólogo de Barcelona en Comú que pausa su jubilación para asumir Universidades". publico.es (en castelán). Consultado o 20 de decembro de 2021. 
  6. EFE/Redacción (17 de decembro de 2021). "Así es Joan Subirats, el nuevo ministro de Universidades". elperiodicodearagon.com (en castelán). Consultado o 20 de decembro de 2021. 
  7. "Joan Subirats". cccb.org (en catalán). Consultado o 20 de decembro de 2021. 
  8. "Guanyem Barcelona buscarà conquerir l'Ajuntament des dels moviments socials". eldiario.es (en catalán). 26 de xuño de 2016. Consultado o 20 de decembro de 2021. 
  9. Blanchar, Clara (17 de novembro de 2021). "Joan Subirats, nou comissionat de Cultura de Colau". cat.elpais.com (en catalán). Consultado o 20 de decembro de 2021. 
  10. Subirana, Jordi (17 de novembro de 2017). "Joan Subirats, mentor de Colau, nuevo comisionado de Cultura de BCN". metropoliabierta.com (en castelán). Consultado o 20 de decembro de 2021. 
  11. 11,0 11,1 11,2 Redacción (7 de xullo de 2021). "Joan Subirats es jubila i Jordi Martí serà el seu substitut". elpuntavui.cat (en catalán). Consultado o 20 de decembro de 2021. 
  12. Redacción (10 de xuño de 2014). "Crític, un nou portal de periodisme d'investigació, comença a buscar fons a Verkami". ara.cat (en catalán). Consultado o 20 de decembro de 2021. 
  13. "Joan Subirats". elpais.com (en castelán). Consultado o 20 de decembro de 2021. 
  14. Ellakuría, Iñaki (17 de decembro de 2021). "Joan Subirats, el catedrático que saltó del maragallismo exquisito a dirigir el proyecto de Ada Colau". elmundo.es (en castelán). Consultado o 20 de decembro de 2021. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]