Eduardo Chillida

Modelo:Artista Eduardo Chillida Juantegui, nacido en Donostia o 10 de xaneiro de 1924 e finado na mesma cidade o 19 de agosto de 2002, foi un escultor vasco.

Traxectoria

Primeiro foi futbolista na Real Sociedad de Fútbol de Donostia, pero tivo que deixalo por unha lesión. Estudou arquitectura en San Sebastián e Madrid, e abandonou a carreira comezando a estudar debuxo no Círculo de Belas Artes de Madrid. Trasládase a París e casa ó ano seguinte con Pilar Belzunce, comezando o mesmo ano a súa longa carreira na que destacaría o Peite do Vento, escultura en aceiro que se instalou en Donostia en 1971. No ano 1975 deseñou o logotipo da Universidade do País Vasco. Recibiu diversos premios, entre eles o Princesa de Asturias das Artes en 1987.

Na última parte da súa vida, Chillida constituíu o museo Chillida-Leku, inaugurado en 2000 no casarío de Zabalaga (no concello de Hernani, xunto a San Sebastián) unha fermosa construción tradicional vasca remodelada polo escultor e rodeada dun grande espazo de xardíns coa maior colección da obra do artista.

Un dos seus proxectos máis afamados e polémicos, aínda que inconcluso, foi o baleirado da montaña Tindaya, na illa canaria de Fuerteventura, co obxectivo de crear no seu interior un inmenso cubo no que se simbolizaba a lúa e o sol.

Outras obras sinaladas

O Peite do Vento en Donostia.

Eloxio ó horizonte (Xixón).

• Torso (París, 1948)
• Portas da basílica de Arantzazu (Oñati, Guipúscoa, 1954)
• Eloxio da luz (1963)
• A serea varada (Madrid, 1972)
• Eloxio ó horizonte (Xixón, 1990)
• Monumento á tolerancia (Sevilla, 1992)
• Porta da Música (Parque de Bonaval, Santiago de Compostela, 1994)
• Berlín (Berlín, 2000)

Véxase tamén

Bibliografía

• "Muere Chillida, el escultor español más universal", en El País, 20.08.2002.

Ligazóns externas

• Museo Chillida-Leku (en castelán)

• Eduardo Chillida na Fundación María José Jove (en castelán).