Adonis

Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Adonis (homónimos).

Adonis

Nome orixinal	(grc) Άδωνις
Biografía
Causa da morte	Morte non natural
Actividade
Campo de traballo	Caza
Celebración	Relixión da Grecia antiga
Patrón de	Beleza e desejo (pt)
Familia
Parella	Afrodita Perséfone
Fillos	Béroe (pt)  () Afrodita Golgos (pt)  () Afrodita
Pais	Cíniras (pt) , Theias (en) e Fénix (pt)   e Esmirna (pt) e Alphesiboea (en)
Irmáns	Esmirna (pt) , Braesia (en) , Laogore (en) e Orsedice (en)

Adonis é un deus grego que simboliza a morte e a renovación da natureza, sendo unha das figuras máis complexas dos tempos clásicos. A figura de Adonis está baseada case totalmente no deus semita Tammuz, relacionado co termo hebreo Adonaï (o meu señor).

Afrodita por medio dun meigallo fixo que Mirra tivese relacións incestuosas con seu pai, Tías, rei de Asiria. Cando o rei o descubriu tratou de matar a filla cun coitelo, e os deuses para o evitar converteron a Mirra nunha árbore de mirra. Desta árbore xermolou Adonis, confirmando a súa natureza como deus da vexetación.

Segundo a versión de Apolodoro, Adonis era fillo de Ciniras, rei de Chipre e Metharne, e segundo Hesíodo era o fillo de Fénix.

Unha vez nado Adonis, Afrodita meteuno nun cofre e levouno baixo a súa á, confiando a súa crianza a Perséfone. Cando Afrodita o reclamou, Perséfone negouse a devolvelo, prendada da súa beleza. Zeus decidiu que Adonis debería pasar catro meses con Afrodita, catro con Perséfone e catro meses con quen elixise; Adonis sempre elixiu a Afrodita por ser Perséfona a deusa máis fría do baixomundo.

Durante unha xornada de caza con Afrodita, un xabaril (enviado por Ares) atacouno, e do seu sangue naceron unhas flores chamadas anemones; cando Afrodita foi socorrelo feriuse cunhas silvas e as pingas do seu sangue transformáronse nunhas flores semellantes á rosa, denominadas adonis.

Lingua

Na fala coloquial, cando alguén (normalmente un home e non unha muller) destaca pola súa beleza, compárase con este deus: Está feito un Adonis.