Saltar ao contido

Hercules (constelación)

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Hercules
Hercules
Nome latino Hercules
Abreviatura Her
Xenitivo Herculis
Simboloxía Hércules, o heroe
Ascensión recta 17 h
Declinación 30°
Área 1225 graos cadrados

Rango 5º

Número de estrelas

(magnitude < 3)

0
Estrela máis brillante β Her

(magnitude ap. 2.8)

Choiva de meteoros
Constelacións

lindeiras

Visible en latitudes entre +90° e −50°

Mellor visibilidade ás 21:00 (9 p.m.) durante o mes de xullo

Hércules[1] é a quinta constelación en tamaño das 88 constelacións modernas, que recibe o seu nome do heroe mitolóxico, Hércules. Tamén era unha das 48 constelacións de Tolomeo.

Características destacables

[editar | editar a fonte]

Non ten estrelas de primeira magnitude, sendo a máis brillante β Herculis con magnitude 2,78. Mu Herculis atópase a 27,4 anos luz da Terra. O Ápex solar (punto do ceo que indica a dirección cara á que se move o Sol na súa órbita ó redor do centro da galaxia) fica dentro de Hércules, preto de ξ Herculis.

Estrelas principais

[editar | editar a fonte]

Obxectos notables do espazo profundo

[editar | editar a fonte]

Hércules contén dous dos máis sobresaíntes cúmulos globulares, M13 e M92.

Mitoloxía

[editar | editar a fonte]

Hércules (na mitoloxía romana, Heracles na mitoloxía grega) foi un semideus, fillo de Zeus e Alcmena. Sen dúbida algunha foi o heroe máis importante dos gregos, coñecido pola súa forza sobrehumana. Existen moitas lendas sobre a súa vida, incluíndo o relato das doce tarefas de Hércules.

Tamén era coñecida esta constelación como o Axeonllado, e Eratóstenes dicía que nela Heracles estaba esmagando cun dos seus xeonllos á serpe que gardaba as mazás das Hespérides.

Hixino mencionaba outras posibles personaxes cos que podería identificarse o Axeonllado: Ceteo, o músico Tamiris cegado polas Musas, Orfeo morrendo a mans das mulleres de Tracia, Ixión cos brazos atados, Prometeo encadeado, Hércules loitando cos Ligures ou Teseo levantando a pedra baixo a que estaba a espada do seu pai Exeo.

Visualización alternativa

[editar | editar a fonte]
Diagrama do xeito alternativo de conecta-las estrelas de Hércules. O heroe é representado nunha pose atlética, sostendo un garrote.

A cabeza do heroe vén formada por un cuadrángulo de estrelas: π Her, η Her, ζ Her e ε Her coñecidas coma o asterismo "Chave de Pedra". Este cuadrángulo está entre dúas estrelas moi brillantes: Vega na constelación de Lyra e α CrB (Gemma, ou Alphecca) na constelación de Corona Borealis. É o gran guerreiro de Kiaish.

Na perna dereita do heroe, dúas estrelas brillantes de terceira magnitude: α Her (Ras Algethi) e δ Her (Sarin); a última é o xeonllo dereito. A perna esquerda contén estrelas máis febles de cuarta magnitude que non teñen designación de Bayer pero si teñen designación de Flamsteed.

A estrela β Her pertence á man dereita estendida do heroe, chamada tamén Kornephoros.

O Cúmulo Globular M13 queda na parte superior da cabeza do heroe, entre as estrelas η Her e ζ Her. É feble, pero pode ser visto a simple vista nunha noite clara. Tamén está o cúmulo globular M92. A orientación tradicional auténtica é coa cabeza como α Herculis, porque Ras Algethi significa literalmente "cabeza do Axeonllado." A man esquerda apunta cara a Lyra dende o seu ombreiro (Delta Herculis), e Beta Herculis forma o seu outro ombreiro. A súa estreita cintura está formada por Epsilon e Zeta Herculis. Finalmente, a súa perna esquerda (con Theta coma xeonllo e Iota coma pé) está esmagando a cabeza de Draco, o dragón ou serpe que Hércules venceu e sobre a que fai fachenda por toda a eternidade.

  1. Cambados Márquez, Xoaquín Evaristo. "Algunhas notas referentes ó nome galego estándar das constelacións" (PDF). Consultado o 12 de outubro de 2016. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Outros artigos

[editar | editar a fonte]
Imaxe de Hércules ou Heracles.

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]