Canis Major

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Canis major
Canis major
Nome latino Canis major
Abreviatura CMa
Xenitivo Canis Majoris
Simboloxía Can Grande
Ascensión recta 7 h
Declinación −20°
Área 380 graos cadrados

Rango 43°

Número de estrelas

(magnitude < 3)

5
Estrela máis brillante Sirius (α CMa)

(magnitude ap. −1.46)

Choiva de meteoros

Ningunha

Constelacións

lindeiras

Visible en latitudes entre +60° e −90°

Mellor visibilidade ás 21:00 (9 p.m.) durante o mes de Febreiro

O Can Maior ou Can Maior[1] é unha constelación que vai detrás (máis ó leste) do gran cazador, de nome Orión. Dise que representa a un dos cans de Orión o cazador (ver tamén as constelacións de Orión, Canis Minor, e Canes Venatici.) Canis Major contén a Sirius, a estrela máis brillante do firmamento, a estrela é parte do chamando Triángulo de Inverno do Hemisferio Norte, ou Triángulo de Verán no Hemisferio Sur.

Estrelas principais[editar | editar a fonte]

Obxectos notables do espazo profundo[editar | editar a fonte]

Mitoloxía[editar | editar a fonte]

Imaxe da constelación de Canis Maior.

Hai diversas identificacións que se propuxeron para o Can Maior:

  • Un can que lle agasallou Zeus a Europa, que pasou a varias xeracións posteriores ata que se converteu no can de Céfalo. Durante a persecución da Raposa de Teumeso, foi convertido por Zeus en pedra e logo colocado entre as constelacións.
  • O can de Orión, catasterizado á vez có seu amo posto que sempre estivera ó carón del.
  • A cadela Mera, de Icario e Erígone. Atopou os corpos sen vida dos seus amos e cós seus laios atraeu á xente para que lles deran sepultura. Dioniso púxoa entre as constelacións.

Sirio, nome significa abrasador, chamada a estrela can, é a máis brillante do firmamento só superada en brillo aparente pola Lua e os planetas Venus, Xúpiter e Marte. Debido a que durante o verán é invisible, pensábase entón que a súa enerxía se lle sumaba a do sol para produci-los días máis calorosos ou días de can (sol canicular).

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Cambados Márquez, Xoaquín Evaristo. "Algunhas notas referentes ó nome galego estándar das constelacións" (PDF). Consultado o 12 de outubro de 2016. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]