Scutum

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Scutum
Scutum
Nome latino Scutum
Abreviatura Sct
Xenitivo Scuti
Simboloxía Escudo de Xoán III Sobieski
Ascensión recta 19 h
Declinación -10°
Área 109 graos cadrados

Rango 84º

Número de estrelas

(magnitude < 3)

0
Estrela máis brillante Alfa (α) Scuti

(magnitude ap. 3,85)

Choiva de meteoros

Scutidas de Xuño

Constelacións

lindeiras

Visible en latitudes entre +80° e −90°

Mellor visibilidade ás 21:00 (9 p.m.) durante o mes de agosto

{{{notas}}}

Scutum, ou Escudo,[1] é unha pequena constelación do hemisferio sur celeste. É unha das 88 constelacións aceptadas pola Unión Astronómica Internacional. Foi creada por Johannes Hevelius no 1690 baixo o nome de Scutum Sobiescii ou Scutum Sobiescianum (o "escudo de Sobieski"), para honrar o rei e heroe polaco Xoán III Sobieski. É a única constelación moderna que se asocia a unha figura histórica.

Cunha área de 109 graos cadrados, Scutum é a quinta constelación de menor tamaño. A máis brillante das súas estrelas é Alfa (α) Scuti (mag. 3.85). Porén, a Vía Láctea atravésaa, e unha das súas rexións máis brillantes localízase no extremo nordeste desta constelación. Esta área comunmente recibe o nome de Nube Estelar de Scutum.

Mitoloxía[editar | editar a fonte]

Scutum e constelacións circundantes.

Scutum é unha constelación moderna, foi inventada a finais do século XVII. Por isto, non ten ningún elemento mitolóxico asociado a ela. Con Coma Berenices é unha das poucas constelacións que fan referencia a unha figura histórica no canto de facer referencia a unha figura mitolóxica ou a un obxecto.

Estrelas principais[editar | editar a fonte]

Nome Mag. α
(X2000.0)
δ
(X2000.0)
Distancia
anos luz
Comentarios
Alfa (α) Scuti 3,85 18h 35m 12,4s −08° 14' 39" 174
Beta (β) Scuti 4,22 18h 47m 10,5s −04° 44' 52" 690
Delta (δ) Scuti,
ADS 11581
4,70v 18h 42m 16,4s −09° 03' 09" 187
  • estrela variable; variación: 4,60–4,79 cun período de 4h40m
  • o prototipo das variables tipo Delta Scuti
  • sistema estelar de tres estrelas; magnitudes: 4,72v; 9,2; 12,2
R Scuti 5,38 18h 47m 29,0s −05° 42' 18"
Struve 2325,
ADS 11414
5,72 18h 31m 25,7s −10° 47' 45"
PSR 1829 18h 32m 40,9s −10° 21' 34"

Mag. = Magnitude aparente | α = ascensión recta | δ = declinación
Fonte: The Bright Star Catalogue, 5ª ed. revisada., Catálogo de Hiparco, ESA SP-1200

Obxectos Notables do espazo profundo[editar | editar a fonte]

Scutum posúe varios cúmulos abertos e globulares, así coma algunhas nebulosas planetarias. Entre os cúmulos galácticos máis notables atópanse M11 (NGC 6705), o "Cúmulo dos Patos Salvaxes", e M26 (NGC 6694). O cúmulo globular NGC 6712 e a nebulosa planetaria IC 1295 atópanse na parte leste desta constelación, a tan só 24 minutos de arco de separación.

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Cambados Márquez, Xoaquín Evaristo. "Algunhas notas referentes ó nome galego estándar das constelacións" (PDF). Consultado o 12 de outubro de 2016. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]