Dorado

Dorado
Nome latino	Dorado
Abreviatura	Dor
Xenitivo	Doradus
Simboloxía	O mahi mahi ou dourado
Ascensión recta	8 h
Declinación	-70°
Área	141 graos cadrados Rango 72º
Número de estrelas (magnitude < 3)	0
Estrela máis brillante	α Dor (magnitude ap. 3.27)
Choiva de meteoros	Ningunha
Constelacións lindeiras	Caelum; Horologium; Reticulum; Hydrus; Mensa; Volans; Pictor;
	Visible en latitudes entre +20° e −90° Mellor visibilidade ás 21:00 (9 p.m.) durante o mes de febreiro
	{{{notas}}}

Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Dorado (homónimos).

Dorado ou Peixe Dourado^[1] é unha constelación austral, creada por Pieter Dirkszoon Keyser e Frederick de Houtman entre 1595 e 1597, e listada por primeira vez na Uranometria de Johann Bayer de 1603; coñecida tamén como Xiphias ou Peixe Espada, recibe o seu nome en realidade do mahi-mahi, Coryphaena hippurus, un peixe comestible orixinario de América e que recibe o nome castelán de delfín dorado. Nela é visible meirande parte da Gran Nube de Magallanes.

Estrelas principais[editar | editar a fonte]

α Doradus, a estrela máis luminosa da constelación de magnitude aparente 3,30. É unha estrela branca de tipo espectral A0 e variable do tipo Alfa2 Canum Venaticorum.
β Doradus, variable cefeida cun brillo que oscila entre magnitude 3,46 e 4,08. A variación é apreciable a simple vista.
γ Doradus, estrela branco-amarela que dá nome a un tipo de estrelas variables, as variables Gamma Doradus.
δ Doradus, estrela branca da secuencia principal de magnitude 4,35.
ζ Doradus, anana amarela algo máis luminosa có Sol situada a 38 anos luz.
R Doradus, estrela variable e unha das estrelas coñecidas de maior tamaño.
S Doradus, estrela hiperxigante na Gran Nube de Magallanes. Prototipo das variables luminosas azuis, é unha das estrelas máis luminosas que se coñecen.
AB Doradus, sistema estelar triplo a 49 anos luz da Terra.
HD 30177, anana amarela cun planeta extrasolar.
HE 0437-5439, estrela fuxitiva que se afasta de nós a 723 km/s.
WOH G64, superxigante vermella na veciña galaxia da Gran Nube de Magallanes.
LH 54-425, estrela binaria formada por dúas grandes estrelas azuis moi próximas.
Melnick 42, estrela masiva na Gran Nube de Magallanes.

Ademais de ser visible nesta constelación a meirande parte da Gran Nube de Magallanes, pódense observa-los seguintes obxectos:

NGC 1818, un cúmulo globular moi novo que forma parte da Gran Nube de Magallanes.
NGC 1850, cúmulo aberto atípico.
Cúmulos abertos NGC 1901, NGC 1910 e NGC 1978.

NGC 2070, 30 Doradus ou Nebulosa da Tarántula, de magnitude 8, unha rexión H II extremadamente luminosa na Gran Nube de Magallanes.
NGC 2080, rexión de formación estelar tamén na Gran Nube de Magallanes.
NGC 1748, outra rexión de formación estelar na veciña galaxia.
NGC 2032 ou Nebulosa Gaivota, complexo de nebulosas que conten catro obxectos NGC diferentes: NGC 2029, NGC 2032, NGC 2035 e NGC 2040, sendo NGC 2035 o máis brillante.
N44C, nebulosa de emisión cunha estrela principal que é excepcionalmente quente, cunha temperatura de 75.000 K.
DEM L 106, nebulosa de reflexión tamén na Gran Nube de Magallanes.