Johan Servando: Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Contido eliminado Contido engadido
==Véxase tamén== {{Wikisource|Johan Servando}}
+ datos desde http://cantigas.fcsh.unl.pt/autor.asp?pv=sim&cdaut=75
Liña 1: Liña 1:
'''Johan Servando''' foi un [[xograr]] posibelmente galego, activo no terceiro cuartel do século XIII.
'''Johan Servando''' foi un [[xograr]] posibelmente galego, activo no terceiro cuartel do século XIII.


Nas súas composicións canta á ermida de San Servando, polo que se pensa que podería ser de [[Muíños]] (onde hai unha capela con esa advocación no lugar de Pazos, na parroquia de [[Barxés, Muíños|Barxés]])<ref>[[António Resende de Oliveira|Oliveira, António Resende de]]: (1994), ''Depois do espectáculo trovadoresco. A estrutura dos cancioneiros peninsulares e as recolhas dos séculos XIII e XIV'', Lisboa, Edições Colibri, p. 369 {{pt}}.</ref>.
É autor de 22 textos: 2 [[cantigas de amor]], 16 [[cantigas de amigo]] (case todas elas [[cantiga de romería|cantigas de romería]], adicadas á ermida de San Servando), 1 [[descort]], 3 [[cantiga de escarnio|cantigas de escarnio]], dúas delas contra a avaricia dun [[infanzón]] e outra contra a inexperiencia dun cabaleiro novato.

É autor de 22 textos: 2 [[cantigas de amor]], 16 [[cantigas de amigo]] (case todas elas [[cantiga de romería|cantigas de romería]], adicadas á ermida de San Servando), 1 [[descort]], 3 [[cantiga de escarnio|cantigas de escarnio]], dúas delas contra a avaricia dun [[infanzón]] e outra contra a inexperiencia dun cabaleiro novato. Destas cantigas satíricas parece entenderse que frecuentou a corte castelá.

==Notas==
{{referencias}}


==Véxase tamén==
==Véxase tamén==

Revisión como estaba o 28 de febreiro de 2013 ás 22:53

Johan Servando foi un xograr posibelmente galego, activo no terceiro cuartel do século XIII.

Nas súas composicións canta á ermida de San Servando, polo que se pensa que podería ser de Muíños (onde hai unha capela con esa advocación no lugar de Pazos, na parroquia de Barxés)[1].

É autor de 22 textos: 2 cantigas de amor, 16 cantigas de amigo (case todas elas cantigas de romería, adicadas á ermida de San Servando), 1 descort, 3 cantigas de escarnio, dúas delas contra a avaricia dun infanzón e outra contra a inexperiencia dun cabaleiro novato. Destas cantigas satíricas parece entenderse que frecuentou a corte castelá.

Notas

  1. Oliveira, António Resende de: (1994), Depois do espectáculo trovadoresco. A estrutura dos cancioneiros peninsulares e as recolhas dos séculos XIII e XIV, Lisboa, Edições Colibri, p. 369 (en portugués).

Véxase tamén