Gran Premio de Bélxica de 1990

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Bélxica Gran Premio de Bélxica de 1990
Detalles da carreira
Carreira 11 de 16 no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1990.
Trazado do circuíto de Spa-Francorchamps.
Trazado do circuíto de Spa-Francorchamps.
Data 26 de agosto 1990
Nome oficial XLVIII Champion Gran Premio de Bélxica
Localización Spa-Francorchamps, Spa, Bélxica
Percorrido Percorrido permanente de carreira
7´004 km
Distancia 43 voltas, 301´172 km
ClimaSeco
Pole position
Piloto Ayrton Senna McLaren-Honda
Tempo 1:50.365
Volta rápida
Piloto Francia Alain Prost Ferrari
Tempo 1:55.087 na volta 38
Podio
Primeiro Ayrton Senna McLaren-Honda
Segundo Francia Alain Prost Ferrari
Terceiro Austria Gerhard Berger McLaren-Honda


O Gran Premio de Bélxica de 1990 foi unha carreira de coches de Fórmula Un disputada o 26 de agosto de 1990, no Circuíto de Spa-Francorchamps. A carreira, disputada sobre 43 voltas no circuíto de sete quilómetros para unha carreira de distancia de 301 quilómetros, foi a undécima rolda da tempada de 1990, o 48º Gran Premio de Bélxica, o 36ª que se celebrou en Spa-Francorchamps e a sétima carreira desde que o circuíto fora amplamente remodelado en 1979.

O piloto brasileiro Ayrton Senna logrou a súa quinta vitoria da tempada no seu McLaren MP4/5B gañou por catro segundos sobre o Ferrari 641 pilotado polo campión do mundo reinante, o francés Alain Prost. Foi a cuarta vitoria de Senna no Gran Premio de Bélxica, e a súa terceira consecutiva. O compañeiro de equipo austríaco de Senna, Gerhard Berger, terminou terceiro, mentres que Mauricio Gugelmin anotou un punto pouco común para o equipo Leyton House no seu Leyton House CG901.

Fixéronse tres intentos para comezar a carreira, os dous primeiros foron bandeira vermella logo de colisións. O Lola LC90 de Aguri Suzuki quedou eliminado logo da primeira saída, Paolo Barilla no Minardi M190 logo da segunda.

Fóra de pista, Nigel Mansell suxeriu que non se retiraría da F1 despois de todo. Afirmou que se se lle daba un coche para 1991 con posibilidades de ser o número 1, fiabilidade, un motor rápido e digno dun campionato consideraría a posibilidade de permanecer no campionato, pero (como lle parecía pouco probable) seguía sendo inflexible coa súa retirada. Estaba vinculado repetidamente con Williams.

Clasificación[editar | editar a fonte]

Os dous McLarens estaban na primeira fila, con Senna diante de Berger. Prost no Ferrari foi terceiro por diante de Boutsen e o segundo Ferrari de Mansell.

O equipo Onyx retirouse do deporte antes da fin de semana da carreira. Isto significaba que os dous coches Ligier xa non necesitaban pre-cualificar.

Clasificación[editar | editar a fonte]

Pre Cualificación[editar | editar a fonte]

Pos Piloto Construtor Tempo diferenza
1 14 Francia Olivier Grouillard Osella-Ford 1:57.941
2 18 Francia Yannick Dalmas AGS-Ford 1:58.339 +0.398
3 31 Bélxica Bertrand Gachot Coloni-Ford 1:59.130 +1.189
4 17 Italia Gabriele Tarquini AGS-Ford 1:59.910 +1.969
5 33 Roberto Moreno EuroBrun-Judd 2:00.270 +2.329
6 34 Italia Claudio Langes EuroBrun-Judd 2:01.405 +3.464
7 39 Italia Bruno Giacomelli Life 2:19.445 +21.504

Cualificación[editar | editar a fonte]

Pos Piloto Construtor Q1 Q2 Diferenza
1 27 Ayrton Senna McLaren-Honda 1:52.278 1:50.365
2 28 Austria Gerhard Berger McLaren-Honda 1:51.211 1:50.948 +0.583
3 1 Francia Alain Prost Ferrari 1:51.841 1:51.043 +0.678
4 5 Bélxica Thierry Boutsen Williams-Renault 1:54.024 1:51.902 +1.537
5 2 Nigel Mansell Ferrari 1:52.601 1:52.267 +1.902
6 19 Italia Alessandro Nannini Benetton-Ford 1:55.800 1:52.648 +2.283
7 6 Italia Riccardo Patrese Williams-Renault 1:54.260 1:52.703 +2.338
8 20 Nelson Piquet Benetton-Ford 1:53.689 1:52.853 +2.488
9 4 Francia Jean Alesi Tyrrell-Ford 1:54.116 1:52.885 +2.520
10 3 Satoru Nakajima Tyrrell-Ford 1:55.798 1:53.468 +3.103
11 30 Aguri Suzuki Lola-Lamborghini 1:55.294 1:53.523 +3.158
12 16 Italia Ivan Capelli Leyton House-Judd 1:55.012 1:53.783 +3.418
13 8 Italia Stefano Modena Brabham-Judd 1:57.014 1:53.916 +3.551
14 15 Maurício Gugelmin Leyton House-Judd 1:54.497 1:54.120 +3.755
15 29 Francia Éric Bernard Lola-Lamborghini 1:56.213 1:54.251 +3.886
16 23 Italia Pierluigi Martini Minardi-Ford 1:56.074 1:54.312 +3.947
17 21 Italia Emanuele Pirro Dallara-Ford 1:56.239 1:54:595 +4.230
18 11 Derek Warwick Lotus-Lamborghini 1:56.246 1:55.068 +4.703
19 10 Italia Alex Caffi Arrows-Ford 1:56.562 1:55.199 +4.834
20 22 Italia Andrea de Cesaris Dallara-Ford 1:56.923 1:55.261 +4.896
21 25 Italia Nicola Larini Ligier-Ford 1:57.471 1:55.278 +4.913
22 12 Martin Donnelly Lotus-Lamborghini 1:56.666 1:55.304 +4.939
23 14 Francia Olivier Grouillard Osella-Ford 1:57.770 1:55.334 +4.969
24 7 Australia David Brabham Brabham-Judd 1:58.034 1:55.668 +5.303
25 24 Italia Paolo Barilla Minardi-Ford 1:57.221 1:55.859 +5.494
26 9 Italia Michele Alboreto Arrows-Ford 1:57.255 1:56.055 +5.690
27 26 Francia Philippe Alliot Ligier-Ford 1:56.118 +5.753
28 17 Italia Gabriele Tarquini AGS-Ford 1:58.293 1:57.566 +7.201
29 18 Francia Yannick Dalmas AGS-Ford 1:58.995 1:57.704 +7.339
30 31 Bélxica Bertrand Gachot Coloni-Ford 1:58.520 +8.155

Carreira[editar | editar a fonte]

Pos Piloto Construtor Voltas Tempo/Retirada Grella Puntos
1 27 Ayrton Senna McLaren-Honda 44 1:26:31.997 1 9
2 1 Francia Alain Prost Ferrari 44 + 3.550 3 6
3 28 Austria Gerhard Berger McLaren-Honda 44 + 28.462 2 4
4 19 Italia Alessandro Nannini Benetton-Ford 44 + 49.337 6 3
5 20 Nelson Piquet Benetton-Ford 44 + 1:29.650 8 2
6 15 Maurício Gugelmin Leyton House-Judd 44 + 1:48.851 14 1
7 16 Italia Ivan Capelli Leyton House-Judd 43 + 1 volta 12  
8 4 Francia Jean Alesi Tyrrell-Ford 43 + 1 volta 9  
9 29 Francia Éric Bernard Lola-Lamborghini 43 + 1 volta 15  
10 10 Italia Alex Caffi Arrows-Ford 43 + 1 volta 19  
11 11 Derek Warwick Lotus-Lamborghini 43 + 1 volta 18  
12 12 Martin Donnelly Lotus-Lamborghini 43 + 1 volta 22  
13 9 Italia Michele Alboreto Arrows-Ford 43 + 1 volta 26  
14 25 Italia Nicola Larini Ligier-Ford 42 + 2 voltas 21  
15 23 Italia Pierluigi Martini Minardi-Ford 42 + 2 voltas 16  
16 14 Francia Olivier Grouillard Osella-Ford 42 + 2 voltas 23  
17 8 Italia Stefano Modena Brabham-Judd 39 Motor 13  
Ret 7 Australia David Brabham Brabham-Judd 36 Eléctrico 24  
Ret 22 Italia Andrea de Cesaris Dallara-Ford 27 Motor 20  
Ret 5 Bélxica Thierry Boutsen Williams-Renault 21 Transmisión 4  
Ret 2 Nigel Mansell Ferrari 19 Dirección 5  
Ret 6 Italia Riccardo Patrese Williams-Renault 18 Caixa de cambios 7
Ret 21 Italia Emanuele Pirro Dallara-Ford 5 Fuga auga 17  
Ret 3 Satoru Nakajima Tyrrell-Ford 4 Motor 10  
Ret 30 Aguri Suzuki Lola-Lamborghini 0 Accidente 11  
Ret 24 Italia Paolo Barilla Minardi-Ford 0 Accidente 25  
NSC 26 Francia Philippe Alliot Ligier-Ford    
NSC 17 Italia Gabriele Tarquini AGS-Ford    
NSC 18 Francia Yannick Dalmas AGS-Ford    
NSC 31 Bélxica Bertrand Gachot Coloni-Ford    
NSCP 33 Roberto Moreno EuroBrun-Judd    
NSCP 34 Italia Claudio Langes EuroBrun-Judd    
NSCP 39 Italia Bruno Giacomelli Life
Fonte:[1]

Posicións logo da carreira[editar | editar a fonte]

  • Texto en negra indica quen aínda ten unha oportunidade teórica de converterse en Campión do Mundo.
  • Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.

Notas[editar | editar a fonte]

  1. "1990 Belgian Grand Prix". formula1.com. Arquivado dende o orixinal o 21 de decembro de 2014. Consultado o 23 de decembro de 2015. 

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]


Carreira anterior:
Gran Premio de Hungría de 1990
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA
Temporada 1990
Carreira seguinte:
Gran Premio de Italia de 1990
Carreira anterior:
Gran Premio de Bélxica de 1989
Gran Premio de Bélxica Carreira seguinte:
Gran Premio de Bélxica de 1991