Leyton House Racing

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
(Redirección desde «Leyton House»)
Leyton House Racing
Nome completo Leyton House Formula One Racing Team
Bandeira
Baseada en Bicester, Reino Unido
Tempadas en activo 2 (1991-1992)
Número de pilotos Maurício Gugelmin
Italia Ivan Capelli
Austria Karl Wendlinger
Debut Gran Premio dos Estados Unidos de 1990
Carreiras 32
Campionatos de Construtores 0
Campionatos de Pilotos 0
Vitorias 0 (mellor resultado: 2º, Gran Premio de Francia de 1990)
Pole positions 0 (mellor posición na grella: 7º, Gran Premio de Francia de 1990 e Gran Premio de Portugal de 1991)
Voltas Rápidas 0
Puntos totais 0
Derradeiro GP Gran Premio de Australia de 1991

Leyton House Racing foi un construtor de Fórmula Un que correu nas tempadas de 1990 e 1991. Era, en esencia, a nova imaxe do equipo March que volveu á F1 na tempada 1987. Leyton House, unha empresa inmobiliaria xaponesa, foi o patrocinador da marca do equipo desde ese ano, e pasou a comprar o equipo en 1989. Os pilotos Ivan Capelli e Maurício Gugelmin, que pilotaran para o equipo March de 1987 a 1989, continuaron co equipo baixo a súa nova forma.

Tempada de 1990[editar | editar a fonte]

1990 resultou ser un desastre desde o principio. O chasis Leyton House CG901 non era fiable e durante as seis primeiras carreiras da tempada, o equipo non puido anotar un só punto e non lograron cualificarse en numerosas ocasións; tanto Gugelmin como Capelli non cualificaron para os grandes premios brasileiro e mexicano (Gugelmin tampouco puido cualificar para as carreiras de Mónaco e o Canadá). Con todo na carreira logo da catástrofe de México, o Gran Premio de Francia os dous coches non só cualificaron, senón que marcharon primeiro e segundo por un período ata que o motor de Gugelmin explotou. De feito Capelli liderou a maior parte do resto da carreira, antes de ser adiantado polo eventual gañador Alain Prost. Capelli terminou en segundo lugar, os seus únicos puntos e o único podio do equipo da tempada. Gugelmin anotou os seus únicos puntos da tempada (e o último da súa carreira na Fórmula 1) no Gran Premio de Bélxica de 1990, deixando a Capelli no odiado 7º lugar.

Fóra da pista, o director xerente Ian Phillips contraeu meninxite e deixou o seu posto tralo Gran Premio do Brasil. O director do equipo Harry Mandel tamén renunciou e o director técnico Adrian Newey foi despedido. Outros enxeñeiros, traídos de March Engineering, tamén marcharon ese ano.

O equipo orixinalmente terminou 7º no Campionato de Construtores, pero máis tarde foi promovido ao 6º porque Larrousse (irregularmente) utilizou chasis Lola.

Tempada 1991[editar | editar a fonte]

Maurício Gugelmin pilotando para Leyton House no Gran Premio dos Estados Unidos de 1991

Leyton House cambiou motores para o ano 1991, abandonando o motor Judd V8 en favor do novo motor Ilmor V10, esperando que o novo equipo e as novas caras na xestión traduciranse en éxito na pista. Demostrouse exactamente o contrario, Capelli retirouse nos primeiros nove grandes premios da tempada antes de lograr o primeiro e único punto do equipo ao terminar sexto no Gran Premio de Hungría. O mellor resultado de toda a tempada de Gugelmin foi o 7º, que logrou tres veces: en Francia, Portugal e España.

Capelli pilotando para Leyton House Racing durante o Gran Premio dos Estados Unidos de 1991

En setembro de 1991, o propietario do equipo Akira Akagi viuse envolto nun escándalo financeiro que implicaba ao Banco Fuji e foi arrestado. O equipo foi dirixido por Akagi asociado a Ken Marrable pero o diñeiro era escaso e os coches seguiron loitando para terminar as carreiras.

Con dúas carreiras restantes na tempada, Capelli renunciou ao seu cargo para dar paso a piloto de probas Karl Wendlinger que, como Michael Schumacher a principios de tempada, entrou na F1 nun acordo de baixo perfil realizado por Jochen Neerpasch de Mercedes, para cuxo equipo Sauber - Mercedes de coches deportivos pilotaba no momento.

Capelli asinou por Ferrari para a tempada 1992 e Gugelmin marchou para Jordan.

Consecuencias[editar | editar a fonte]

O equipo foi vendido a un consorcio que incluía a Marrable, ao ex director técnico Gustav Brunner e outros. Anunciouse que o equipo continuaría na Fórmula Un, pero que volvería ao nome March F1 para o ano 1992, talvez co obxectivo de distanciarse da polémica en torno a Akagi e a súa compañía Leyton House. Wendlinger acordou permanecer como piloto a tempo completo e uníuselle Paul Belmondo. Mentres que o equipo March F1 correu toda a tempada de 1992, ningún destes pilotos completaron a tempada xa que tanto Belmondo como Wendlinger abandonaron cando quedaban cinco e dúas carreiras respectivamente. Foron substituídos por Emanuele Naspetti e Jan Lammers.

Os intentos de vender o equipo logo da tempada e fracasaron malia asinar Lammers e Jean-Marc Gounon para pilotar na tempada 1993 de Fórmula Un, os cartos esgotáronse e o equipo pechou a principios de 1993.

Resultados completos na Fórmula Un[editar | editar a fonte]

(Chave) As carreiras en letra grosa indican pole position; as carreiras en cursiva indican volta rápida.

Ano Chasis Motor Pneu. Pilotos 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 Puntos Pos.
1990 CG901 Judd EV 3.5 V8 G USA BRA SMR MON CAN MEX FRA RU ALE HUN BEL ITA POR ESP XPN AUS 7
15 Maurício Gugelmin 14 NSC Ret NSC NSC NSC Ret NTS Ret 8 6 Ret 12 8 Ret Ret
16 Italia Ivan Capelli Ret NSC Ret Ret 10 NSC 2 Ret 7 Ret 7 Ret Ret Ret Ret Ret
1991 CG911 Ilmor 2175A 3.5 V10 G USA BRA SMR MON CAN MEX FRA RU ALE HUN BEL ITA POR ESP XPN AUS 1 12º
15 Maurício Gugelmin Ret Ret 12 Ret Ret Ret 7 Ret Ret 11 Ret 15 7 7 8 14
16 Italia Ivan Capelli Ret Ret Ret Ret Ret Ret Ret Ret Ret 6 Ret 8 17 Ret
Austria Karl Wendlinger Ret 20

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]