A figueira na cultura popular galega

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Entre os moitos nomes do ouriolo (na fotografía, nunha figueira), están os de figo marelo e papafigo

Léxico[editar | editar a fonte]

  • Figueira do demo: rícino (Ricinus communis).
  • Figo marelo: vichelocrego (Oriolus oriolus) [1].
  • Papafigo: vichelocrego

Locucións[editar | editar a fonte]

  • Seco coma un figo: mirrado [2].

Refraneiro[editar | editar a fonte]

Folla na figueira, muxe na ribeira
  • A branca, con frío, non vale un figo; a negra, nin figo nin breva [3].
  • A negra co frío non vale un figo; a branca coa xiada, nin figo nin nada [4].
  • Ano de brevas, nunca acá veñas [5].
  • Ano de brevas, nunca o vexas [5].
  • Auga bebas con figos e brevas [6].
  • Auga ó figo; e á pera viño [6].
  • Cando a figueira ten folla, ten boa comida a solla [7].
  • Cando a gaivota busca unha figueira, anuncia tempestades desa maneira.
  • Deben nadar en viño os caracoles, as brevas e os figos [8].
  • É millor pan duro que figo maduro
  • Folla na figueira, muxe na ribeira[9].
  • Millor é un pouco pan duro que un figo enteiro maduro
  • San Técola que vindima as uvas e os figos leva [10].
  • Santiago trae as béveras e os figos leva santa Tegra.

Cantigueiro[editar | editar a fonte]

  • Canta a rula, canta a rula,/ por riba dunha figueira;/ a rula canta i eu choro/ por no’atopar quen me queira [11].
  • Díanno-los reises:/ figos, chourizos e viño/ e tamén algún diñeiro/ para merca-lo pantrigo [12].
  • Eu non quero uvas,/ figos nin castañas,/ pero pra as ameixas/ teño boas mañas.
  • Fun ós figos á pereira,/ no’atopei senón cireixas,/ veu o dono das mazás:/ Deixa queda-las ameixas [13].
  • No alto dunha figueira/ estaba un home atutando;/ afaite sola, meniña,/ que eu xa te vou olvidando [14].
  • Quen fora reichiño ruibo/ pra cantar na túa figueira,/ pra non saír do teu horto/ e aniñar na túa silveira! [15].
  • Teño unha figueira grande/ que moitos figos me dá;/ teño unha nena bonita,/ xa non quero traballar [16].
  • Veña o aguinaldo logo,/ figos viño e lacós:/ somos bos de conformar,/ non somos nada lapós [17].
  • Unha vella enriba dun muro/ témblalle o cu como un figo maduro,/ unha vella nunha eira/ témblalle o cu como unha peneira [18].

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Elixio Rivas Qunitas (2001).
  2. Vicente Risco, en Nós nº 27, 15.03.1926.
  3. Eladio Rodríguez González, s. v. branco.
  4. Eladio Rodríguez González, s. v. negro.
  5. 5,0 5,1 Eladio Rodríguez González, s. v. ano.
  6. 6,0 6,1 Eladio Rodríguez González, s. v. auga.
  7. Clodio González Pérez, 145.
  8. Eladio Rodríguez González, s. v. viño.
  9. Lino Lema Bouzas, 5.
  10. Santa Tegra (Técola), 23 de setembro.
  11. Xaquín Lorenzo Fernández, 57. No orixinal: no-atopar, quén.
  12. Xaquín Lorenzo Fernández, 70. No orixinal: díannolos, mercalo.
  13. Xaquín Lorenzo Fernández, 86. No orixinal: no-atopei, quedalas.
  14. Xaquín Lorenzo Fernández, 108.
  15. Manuel Leiras Pulpeiro: Cantares gallegos
  16. Xaquín Lorenzo Fernández, 152.
  17. Xaquín Lorenzo Fernández, 161.
  18. Fermín Bouza Brey 1929, 197. No orixinal: de un, cú, n-unha.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

  • BOUZA BREY, Fermín: "Cantigas populares da Arousa", en Arquivos do Seminario de Estudos Galegos III, 1929, 153-204 [en facsímile II].
  • GONZÁLEZ PÉREZ, Clodio: “O refraneiro do mar”, en Coloquio de etnografía marítima, cap. 12. Museo do Pobo Galego 1988, 137-147.
  • LEMA BOUZAS, Lino (compilador): Ditos e cantigas mariñeiras. I Encontro de embarcacións tradicionais, Galicia 1993.
  • LORENZO FERNÁNDEZ, Xaquín: Cantigueiro popular da Limia Baixa, Galaxia, Vigo 1973.
  • RISCO, Vicente: "Archivo Filolóxico e Etnográfico de Galiza", en Nós nº 27, 15.03.1926, 19-21.
  • Elixio Rivas Quintas: Frampas III, contribución al diccionario gallego, 2001, no Dicionario de Dicionarios.
  • RODRÍGUEZ GONZÁLEZ, Eladio: Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo 1958-1961.