Diego Castro
| Diego Castro | |||
|---|---|---|---|
 Diego Castro en abril de 2013. | |||
| Información persoal | |||
| Nome | Diego Castro Giménez | ||
| Nacemento | 2 de xullo de 1982 (41 anos) | ||
| Lugar de nacemento | Pontevedra | ||
| Altura | 1,74 m. | ||
| Posición | Centrocampista | ||
| Carreira xuvenil | |||
| Lérez | |||
| –2001 | A Seca | ||
| Carreira sénior | |||
| Anos | Equipos | Aprs | (Gls) |
| 2001–2003 | Pontevedra | 62 | (14) |
| 2003–2006 | Málaga B | 90 | (2) |
| 2005 | Málaga | 2 | (0) |
| 2006–2011 | Sporting de Gijón | 170 | (39) |
| 2011–2015 | Getafe | 129 | (18) |
| 2015–2021 | Perth Glory | 136 | (49) |
| Selección nacional | |||
| 2006–2007 | Galicia | 2 | (0) |
| Na rede | |||
  | |||
|
Partidos e goles só en liga doméstica. [ editar datos en Wikidata ] | |||
Diego Castro Giménez, nado en Pontevedra o 2 de xullo de 1982, é un exfutbolista galego, que xogaba de extremo esquerdo. Fillo do adestrador Fernando Castro Santos, comezou a súa carreira no Pontevedra, antes de militar na Primeira División nas filas do Málaga, o Sporting de Gijón e o Getafe. En 2015 fichou polo Perth Glory australiano, no que militou durante os seguintes seis anos, converténdose na maior lenda da historia do club. Está considerado por algúns como o mellor futbolista da historia da liga australiana.[1][2]
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Inicios[editar | editar a fonte]
Comezou a xogar no equipo de fútbol base do seu colexio, o Sagrado Corazón, destacando con 11 anos no torneo escolar EDIT. Posteriormente xogou na Agrupación Xuvenil Lérez e na ACD A Seca, disputando con este último equipo a División de Honra Xuvenil.[3][4]
Pontevedra[editar | editar a fonte]
No 2001 pasou ao Pontevedra, da Segunda División B, sendo o xogador de menos idade do equipo dirixido polo asturiano Raúl González.[4] Debutou na categoría de bronce na segunda xornada da tempada 2001/02, unha vitoria por 1-0 sobre o Barakaldo en Pasarón, saltando ao terreo de xogo nos minutos finais como substituto de Xaco. Completou a súa primeira tempada como futbolista con 24 partidos e 2 goles, pero a súa explosión chegou na seguinte campaña, na que anotou 12 goles, 3 deles na promoción de ascenso a Segunda.
Málaga B[editar | editar a fonte]
En 2003 fichou polo Málaga B, daquela en Segunda División. A súa estrea na categoría de prata produciuse na terceira xornada, nun partido ante o Getafe. Militou tres tempadas no filial malaguista, disputando un total de 90 partidos oficiais, nos que marcou dous goles. O 4 de decembro de 2005 debutou co primeiro equipo do Málaga na Primeira División, nun encontro ante o Osasuna na Rosaleda, substituíndo no segundo tempo a Edgar. Na seguinte xornada xogou contra o Real Madrid.
Sporting de Gijón[editar | editar a fonte]
En 2006 fichou polo Sporting de Gijón, nese momento en Segunda. No equipo de Manolo Preciado compartiu dianteira con David Barral e Congo, e na tempada 2007/08 conseguiu o ascenso á Primeira División. TItular indiscutible tamén na máxima categoría, ao remate da tempada 2008/09 foille concedido o Trofeo Molinón de Prata como mellor xogador do equipo.[5] Nas dúas seguintes tempadas foi o máximo goleador do equipo, con 10 e 9 tantos respectivamente. Militou no Sporting durante cinco tempadas, todas ás ordes de Preciado, e sumou un total de 174 partidos oficiais e 39 goles co equipo.
Getafe[editar | editar a fonte]
En maio de 2011 anunciouse a súa incorporación ao Getafe.[6] Marcou sete goles en cada unha das súas dúas primeiras tempadas no equipo xetafense, ás ordes de Luis García Plaza, obtendo un 10º e un 11º postos en liga respectivamente. As súas cifras goleadoras reducíronse nas dúas seguintes campañas, nas que chegou a coincidir no equipo con outros tres futbolistas galegos (Borja Fernández, Pedro Mosquera e Roberto Lago). Deixou o Getafe no verán de 2015, despois de 139 partidos de 19 goles.
Perth Glory[editar | editar a fonte]
A continuación, e con 33 anos, decidiu saír ao estranxeiro, fichando polo Perth Glory da A-League de Australia. Debutou no fútbol australiano na primeira xornada de liga, unha derrota por 3-2 ante o Central Coast Mariners, e dúas semanas despois marcou o seu primeiro gol, nunha vitoria por 3-1 sobre o Adelaide United no HBF Park. O 24 de xaneiro de 2016 marcou por primeira vez na súa carreira dous goles nun mesmo partido, na vitoria por 1-6 sobre o Newcastle Jets, e repetiu con outros dous goles na seguinte xornada diante do Melbourne Victory.
Pechou a súa primeira tempada en Australia Occidental como o cuarto máximo goleador da A-League, con 13 tantos, e foi galardoado coa Medalla Johnny Warren como o mellor xogador do campionato.[7] O equipo disputou as Series Finais e tamén a final da FFA Cup, na que perdeu ante o Melbourne Victory. Na seguinte campaña os seus números foron semellantes e o Perth Glory clasificouse de novo para as Series Finais, caendo eliminado por segundo ano consecutivo diante do Melbourne City.
Na tempada 2018/19 capitaneou o equipo, proclamándose campión da liga regular por primeira vez na historia do club. Nas Series Finais, o Perth acadou a gran final, que se celebrou no Perth Stadium diante de 56.371 seareiros,[8] pero acabou perdendo na quenda de penaltis ante o Sydney FC, despois de que o encontro rematase sen goles.[9] Diego Castro foi elixido no Equipo do Ano da liga.[10] Na tempada 2019/20 debutou na Liga de Campións da AFC, portando o brazalete de capitán nun encontro ante o FC Tokyo.[11] Disputou cinco partidos da fase de grupos, na que o seu equipo acabou último.
Deixou o Perth en outubro de 2021, despois de 149 partidos oficiais, 49 goles e 30 asistencias, e sendo considerado a maior lenda da historia do club e un dos mellores futbolistas da historia da liga australiana [12][2][1]
Estatísticas[editar | editar a fonte]
| Equipo | Tempada | Liga | Copa | Promoción de ascenso |
Continental | Total | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| División | Partidos | Goles | Partidos | Goles | Partidos | Goles | Partidos | Goles | Partidos | Goles | ||
| Pontevedra CF | 2001–02[13] | Segunda División B | 21 | 2 | 0 | 0 | 3 | 0 | — | 24 | 2 | |
| 2002–03[13] | Segunda División B | 33 | 9 | 2 | 0 | 5 | 3 | — | 40 | 12 | ||
| Total | 54 | 11 | 2 | 0 | 8 | 3 | — | 64 | 14 | |||
| Málaga B | 2003–04[13] | Segunda División B | 24 | 0 | — | — | — | 24 | 0 | |||
| 2004–05[13] | Segunda División B | 33 | 1 | — | — | — | 33 | 1 | ||||
| 2005–06[13] | Segunda División B | 33 | 1 | — | — | — | 33 | 1 | ||||
| Total | 90 | 2 | — | — | — | 90 | 2 | |||||
| Málaga | 2005–06[13] | La Liga | 2 | 0 | 0 | 0 | — | — | 2 | 0 | ||
| Sporting Gijón | 2006–07[13] | Segunda División | 38 | 7 | 0 | 0 | — | — | 38 | 7 | ||
| 2007–08[13] | Segunda División | 37 | 7 | 1 | 0 | — | — | 38 | 7 | |||
| 2008–09[13] | La Liga | 32 | 6 | 2 | 0 | — | — | 34 | 6 | |||
| 2009–10[13] | La Liga | 35 | 10 | 0 | 0 | — | — | 35 | 10 | |||
| 2010–11[13] | La Liga | 28 | 9 | 1 | 0 | — | — | 29 | 9 | |||
| Total | 170 | 39 | 4 | 0 | — | — | 174 | 39 | ||||
| Getafe | 2011–12[13] | La Liga | 31 | 7 | 0 | 0 | — | — | 31 | 7 | ||
| 2012–13[13] | La Liga | 34 | 7 | 3 | 0 | — | — | 37 | 7 | |||
| 2013–14[13] | La Liga | 32 | 1 | 3 | 0 | — | — | 35 | 1 | |||
| 2014–15[13] | La Liga | 32 | 3 | 4 | 1 | — | — | 36 | 4 | |||
| Total | 129 | 18 | 10 | 1 | — | — | 139 | 19 | ||||
| Perth Glory | 2015–16[14] | A-League | 26 | 13 | 3 | 0 | — | — | 29 | 13 | ||
| 2016–17[14] | A-League | 27 | 13 | 0 | 0 | — | — | 27 | 13 | |||
| 2017–18[14] | A-League | 22 | 7 | 0 | 0 | — | — | 22 | 7 | |||
| 2018–19[14] | A-League | 22 | 9 | 1 | 0 | — | — | 23 | 9 | |||
| 2019–20[14] | A-League | 18 | 4 | 1 | 0 | — | 2 | 0 | 21 | 4 | ||
| 2020–21[14] | A-League | 21 | 3 | 0 | 0 | — | 3 | 0 | 24 | 3 | ||
| Total | 136 | 49 | 5 | 0 | 8 | 3 | 5 | 0 | 149 | 49 | ||
| Total na carreira | 581 | 119 | 21 | 1 | 8 | 3 | 5 | 0 | 615 | 123 | ||
Vida persoal[editar | editar a fonte]
É fillo de Fernando Castro Santos, que fora futbolista do Pontevedra e adestrador de numerosos clubs, entre eles o propio Pontevedra e o Compostela, ao que ascendeu dende a Terceira División até a Primeira. Ten dous fillos: Iker e Zoe.[15]
Palmarés[editar | editar a fonte]
- Perth Glory
- A-League (1): Liga Regular 2018/19.
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ 1,0 1,1 "Perth Glory striker Diego Castro hailed A-League's greatest ever" (en inglés). 13 de febreiro de 2019. Consultado o 7 de xuño de 2023.
- ↑ 2,0 2,1 "The best foreigners to play in the Isuzu UTE A-League: Part 3" (en inglés). 24 de xaneiro de 2023. Consultado o 7 de xuño de 2023.
- ↑ Fernández, José Manuel (23 de novembro de 2008). "Dieguito ya es jugador de Primera". La Voz de Galicia (en castelán). Consultado o 7 de xuño de 2023.
- ↑ 4,0 4,1 "Una plantilla en su plenitud". La Voz de Galicia (en castelán). 14 de xullo de 2001. Arquivado dende o orixinal o 19 de maio de 2014. Consultado o 7 de xuño de 2023.
- ↑ Rosety, Manuel (27 de xullo de 2009). "Diego Castro gana el Molinón de Plata" (en castelán). Consultado o 7 de xuño de 2023.
- ↑ "Diego Castro confirma su marcha al Getafe y se despide del Sporting" (en castelán). 23 de maio de 2011. Consultado o 7 de xuño de 2023.
- ↑ "Diego Castro, nombrado mejor jugador de la Liga australiana". La Voz de Galicia (en castelán). 26 de abril de 2016. Consultado o 8 de xuño de 2023.
- ↑ "Perth Glory A-League Grand Final moves into extra time after VAR controversy" (en inglés). 19 de maio de 2019. Consultado o 8 de xuño de 2023.
- ↑ Hytner, Mike (19 de maio de 2019). "A-League grand final: Sydney FC beat Perth Glory in penalty shootout – as it happened" (en inglés). Consultado o 8 de xuño de 2023.
- ↑ "Phoenix duo Roy Krishna, Filip Kurto make PFA A-League team of season" (en inglés). 15 de maio de 2019. Consultado o 8 de xuño de 2023.
- ↑ "FC Tokyo 1-0 Perth Glory". Transfermarkt (en inglés). Consultado o 8 de xuño de 2023.
- ↑ Espiño, Diego (14 de outubro de 2021). "Diego Castro se despide del Perth Glory después de 6 años: "Ha sido uno de los mejores jugadores que jamás haya visto el fútbol australiano"". Pontevedra Viva (en castelán). Consultado o 8 de xuño de 2023.
- ↑ 13,00 13,01 13,02 13,03 13,04 13,05 13,06 13,07 13,08 13,09 13,10 13,11 13,12 13,13 13,14 "Diego Castro: Diego Castro Jiménez". BDFutbol. Consultado o 23 September 2015.
- ↑ 14,0 14,1 14,2 14,3 14,4 14,5 "Diego Castro". Soccerway. Consultado o 3 October 2015.
- ↑ Calvo, Naso (9 de novembro de 2022). "Fernando Castro Santos: «Dejé el fútbol a los 61, me jubilé y ahora el día me pasa volando»". La Voz de Galicia (en castelán). Consultado o 8 de xuño de 2023.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
 | ||
| ||
