Saltar ao contido

Evaristo Correa Calderón

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
(Redirección desde «Correa Calderón»)
Modelo:BiografíaEvaristo Correa Calderón

Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento11 de febreiro de 1899 Editar o valor en Wikidata
Baralla, España Editar o valor en Wikidata
Morte11 de xullo de 1986 Editar o valor en Wikidata (87 anos)
A Pobra de Trives, España Editar o valor en Wikidata
Formación profesionalFilosofía e Letras, sección Historia
EducaciónUniversidade de Santiago de Compostela
Actividade
Ocupaciónprofesor e catedrático
Xénero artísticonovela, poesía
Influencias
ultraísmo, surrealismo
Obra
Obras destacables
Margarida a da sonrisa da aurora, La noche céltica, Cómo se comenta un texto literario
Familia
Cónxuxe("2ª nupcias") María Luísa Maldonado Alvarado, VII marquesa de Castellanos e III de Trives. Editar o valor en Wikidata
PaiAntonio Correa Fernández Editar o valor en Wikidata
IrmánsAsunción Correa Calderón
Juan Antonio Correa Calderón Editar o valor en Wikidata

BNE: XX846774 BUSC: correa-calderon-evaristo-1899-1986

Evaristo Correa Calderón, nado na Pena (Baralla) o 11 de febreiro de 1899 e finado na Pobra de Trives (Ourense) o 11 de xullo de 1986,[1] foi un escritor e xornalista galego.

Traxectoria

[editar | editar a fonte]
Cadro de persoal de Ronsel

Fillo do médico e escritor Antonio Correa Fernández.[2] Fundou en Baralla o semanario El Eco e dirixiu en Lugo El Chiste Semanal e De Todo un Poco, no que publicou os seus primeiros versos. Membro das Irmandades da Fala,

Colaborou en La Idea Moderna, o xornal máis prestixioso de Lugo, cando só contaba con 16 anos.[2] Adheriuse ás Irmandades da Fala, creando a sección de Lugo, e comezou a súa colaboración con A Nosa Terra en 1917.

Ese mesmo ano trasladouse a Madrid para estudar Filosofía e Letras na Universidade Central, que non conseguiu rematar, e somérxese nos ambientes vangardistas do momento, entrando en contacto dende a Residencia de Estudiantes con moitas figuras emerxentes da cultura como Alberti, García Lorca, Buñuel, Maruxa Mallo, Ramón Gómez de la Serna ou Huidobro. Malia estar lonxe, non perdeu o contacto con Lugo pois foi un dos organizadores da I Asemblea Nacionalista,[3] celebrada nesa cidade en 1918 e, mesmo, fundou na capital a "Mocedade Céltiga de Madrid"[4].

En 1923, regresou a Lugo e de 1925 a 1926 converteuse en redactor-xefe de El Pueblo Gallego.[5] Dirixiu Ronsel (1924) e integrouse no Seminario de Estudos Galegos.[6] En 1927, licenciouse en Filosofía e Letras (sección Historia) na Universidade de Santiago de Compostela, e marchou a Tolosa e París (onde entrou en contacto con André Bréton e Louis Aragon e o ambiente surrealista). Neste período, publicou os libros de contos Luar (1923), Conceición singela do Ceo (1925) e Margarida a da sorrisa de aurora (1927) que é o primeiro conto infantil da literatura galega.[4]

Participa en diversos medios xornalísticos europeos e americanos e tamén en La Gaceta Literaria, creada por Giménez Caballero no mesmo 1927. Nesta publicación promove un certo "lusitanismo" no que Galicia aparece coma ponte entre España e Portugal.

Rúa Evaristo Correa Calderón do concello de Baralla.

En 1930 ditou un curso de Literatura Española na Universidade de Bucarest. Dende 1931 foi profesor de Lingua e Literatura españolas en diversos institutos de España; en primeiro lugar en Almería, e despois en Lugo (no Instituto Masculino). Alí fundou, en outubro de 1931, co seu irmán Juan Antonio, Vanguardia Gallega (reflexo da ideoloxía republicana). Pasou despois a ser profesor en Santander, As Palmas de Gran Canaria, Valladolid, Salamanca e Alcalá de Henares, onde se xubilou en 1969, e comezou o seu arredamento da ideoloxía galeguista.

A partir da Guerra civil española, xa en Galicia colaborou cos sublevados e, influído polos seus amigos Euxenio Montes e Filgueira Valverde,[7] desde o primeiro día ingresou na Falange Española[4], e foi xefe local de Prensa e Propaganda de Lugo e redactor-xefe de Escuela Azul.

De seguido, a través de Giménez Caballero integrouse na intelectualidade do réxime franquista. Euxenio Montes facilitoulle comezar a colaborar con ¡Arriba! e despois uniuse ao chamado grupo de Escorial integrado por Dionisio Ridruejo e José María Alfaro. Colaborou no libro Laureados de España (1939) con "Honra del bien morir".

Dende ese momento adicouse á crítica literaria de autores clásicos españois e non volveu escribir en galego. Desde finais da década de 1940, xa residindo en Salamanca, colaborou con Fernando Lázaro Carreter na redacción de libros de texto e na creación da Editorial Anaya. Entre a súa obra en castelán salientan os ensaios Arte Métrica (1938), Baltasar Gracián: su vida y su obra (1970), as edicións críticas de Baltasar Gracián e as novelas La noche céltica (1955) e De aquí a la primavera: novela de la montaña gallega (1983). Esta última, comezáraa a traducir en 1986 ao galego por influencia de Ramón Piñeiro e Isaac Díaz Pardo.[4]

Imaxes externas
Fotografía 1
Fotografía 2
  • Luar. Contos galaicos (1923).
  • Conceición singela do ceo (1924).
  • Poemas (1925).
  • Margarida a da sonrisa da aurora (1927). Editorial Nós.
  • Ontes (1928)
  • Índice de utopías gallegas (1929).
  • Intuición del Romanticismo (1934).
  • Arte Métrica (1938)
  • Los costumbristas españoles (1950).
  • La noche céltica (1955).
  • Teoría de la Atlántida y otras historias fabulosas (1959).
  • Cómo se comenta un texto literario (1965). Con Fernando Lázaro Carreter.
  • Baltasar Gracián. Su vida y su obra (1970).
  • Registro de arbitristas, economistas y reformadores españoles (1500-1936) (1981).
  • De aquí a la primavera (1983).

Vida persoal

[editar | editar a fonte]

Casou con María de la Asunción de Polanco Drake de la Cerda, que morreu en 1937 con 26 anos, e coa que tivo unha filla, María Asunción Correa de Polanco.[8] Volveu casar con María Luísa Maldonado e Alvarado, VII marquesa de Castellanos e III de Trives.

  1. La Voz de Galicia, 13-7-1986, p. 19.
  2. 2,0 2,1 "Personalidades". Sitio oficial do Concello de Baralla. Consultado o 22-10-2017. 
  3. Xulio Pardo de Neyra: "A asemblea nacionalista de Lugo ou a historia dunha inexactitude" Praza Pública, 18/11/2013.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 Pardo de Neyra, Xulio (03/10/2002). "Evaristo Correa Calderón: vangardismo e galeguismo". Vieiros.com. Consultado o 24-10-2017. 
  5. "Evaristo Correa Calderón". galegos.galiciadigital.com. Consultado o 24-10-2017. 
  6. "Evaristo Correa Calderón". Almanaque das Irmandades. Arquivado dende o orixinal o 23-10-2017. Consultado o 22-10-2017. 
  7. Pardo de Neyra, Xulio. "Evaristo Correa Calderón". Album das Irmandades da Fala. Consello da Cultura Galega. Consultado o 24-10-2017. 
  8. El Progreso, 2-3-1937, p. 6.

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]

Outros artigos

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]