Gran Premio de San Marino de 2000
| Detalles da carreira | ||
|---|---|---|
| Carreira 3 de 17 no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 2000. | ||
 Trazado do circuíto de Imola. | ||
| Data | 9 de abril 2000 | |
| Nome oficial | XX XX Gran Premio Warsteiner di San Marino | |
| Localización | Autódromo Enzo e Dino Ferrari Imola, Emilia-Romaña, Italia | |
| Percorrido | Circuíto permanente 4´933 km | |
| Distancia | 62 voltas, 305´846 km | |
| Clima | Nubrado, suave, seco, 16 °C | |
| Pole position | ||
| Piloto |  Mika Häkkinen
|
McLaren-Mercedes |
| Tempo | 1:24.714 | |
| Volta rápida | ||
| Piloto | Mika Häkkinen
|
McLaren-Mercedes |
| Tempo | 1:26.523 na volta 60 | |
| Podio | ||
| Primeiro |  Michael Schumacher
|
Ferrari |
| Segundo | Mika Häkkinen
|
McLaren-Mercedes |
| Terceiro |  David Coulthard
|
McLaren-Mercedes |
 |
A Galipedia ten un portal sobre: Fórmula 1 |
O Gran Premio de San Marino de 2000 ( oficialmente XX Gran Premio Warsteiner di San Marino') foi unha carreira de motor de Fórmula Un celebrada o 9 de abril de 2000 no Autódromo Enzo e Dino Ferrari, Imola, Emilia-Romagna, Italia. Foi a terceira carreira da tempada de Fórmula Un de 2000, e gañouna Michael Schumacher pilotando un Ferrari.[1]
Informe[editar | editar a fonte]
A cualificación viu a Mika Häkkinen na pole position con Michael Schumacher segundo, David Coulthard, terceiro, Rubens Barrichello cuarto, Ralf Schumacher e Heinz-Harald Frentzen. Durante a cualificación, Schumacher tomou a pole position por un breve momento, superando o tempo de Häkkinen por 0,025 segundos. Pero na última volta de Häkkinen da sesión, foi o suficientemente rápido como para lograr a pole position. Nos primeiros 2 sectores do circuíto, Häkkinen foi máis lento que Schumacher por 0,085 e 0,089 segundos respectivamente. Un pequeno erro na curva 12 forzou ao finlandés a saírse da pista por un momento, e cando saíu da curva final sobre na recta de boxes, o coche sobrevirou. Malia estes dous erros, Häkkinen recuperou a pole por 0,091 segundos.
No día da carreira, parecía que os McLarens eran máis rápidos que os Ferraris. No inicio, Schumacher non fixo unha boa saída e, para defender a súa posición, moveuse á esquerda para bloquear a Coulthard. Cdurante a loita alcanzaron Tamburello, Coulthard tivo que levantar o pé, permitindo a Barrichello alcanzalo. Na curva seguinte, Rubens estaba por diante. Ao mesmo tempo, Jacques Villeneuve tivo un magnífico arranque e conseguiu pasar a catro coches. Despois de Jacques estaban Jarno Trulli e Eddie Irvine no sexto e sétimo lugar respectivamente. Todo isto permitiu a Häkkinen obter unha vantaxe de 1.2 segundos sobre Schumacher e 1,9 segundos por encima de Barrichello e Coulthard.
Pronto quedou claro que a carreira ía ser unha batalla entre Häkkinen e Schumacher. Barrichello e Coulthard estaban perdendo tempo na segunda volta e estaban bastante por diante do terceiro grupo formado por Villeneuve, Trulli, Irvine, Ralf e Mika Salo. Na parte dianteira, Häkkinen pronto comezou a afastarse de Schumacher, lenta pero de forma segura. Na volta 20, a diferenza era de 3 segundos antes de entrar en boxes. Mentres tanto, Irvine pulsou accidentalmente o botón limitador de velocidade, permitindo o adiantamento de Ralf e Salo. Na volta 26, máis de 25 segundos por detrás dos líderes, Coulthard entrou nos pits. Na seguinte volta, Häkkinen entrou a recargar cunha vantaxe de 3,2 segundos. Estivo parado durante 7,6 segundos a diferenza de Schumacher que parou durante 10 segundos. Isto case dobrou o liderado de Häkkinen, ata 5,7 segundos. Barrichello foi o último piloto do top 4 en parar e saíu de novo diante de Coulthard.
Detrás dos catro primeiros, Villeneuve, Ralf e Salo loitaban polo quinto, sexto e sétimo posto e deixaron Irvine e Trulli loitando polo oitavo e noveno. Na parte dianteira, Häkkinen bateu cun pedazo de restos que danaron o chan frontal, facendo o coche máis difícil de conducir. Recuperouse e aumentou a súa vantaxe a máis de cinco segundos na volta 39. Pero entón Schumacher comezou a acercarse. Na volta 41, diminuíu un segundo, despois de que algo na electrónica fallara no coche de Häkkinen. Restaurouse inmediatamente pero Häkkinen perdeu dous segundos. Na volta 43, con todo, Schumacher tivo que lidar co Sauber de Pedro Diniz e os dous case colisionaron. Schumacher perdeu un segundo. Cando Häkkinen entrou a boxes na volta 44 cunha vantaxe de 3 segundos, Michael tomou o liderado.
Na seguinte volta, Barrichello e Coulthard entraron nos pits. A parada de Coulthard foi máis rápida e saíu xusto diante do Ferrari. McLaren gañou a batalla menor, é dicir, a batalla polo terceiro posto. Agora tocáballe a Schumacher saír por diante de Häkkinen. Schumacher entrou nos pits na volta 49. A súa parada foi curta e adiantou a Hakkinen. Houbo unha gran diferenza nos seus tempos de volta in e out, o que marcou a diferenza. Coulthard non puido igualar o ritmo dos líderes, ao redor de tres décimas máis lento, pero afastouse de Barrichello a máis de dous segundos dunha volta. Detrás deles, Salo estaba acosando a Villeneuve. Na volta 58, Trulli tivo problemas na caixa de cambios e detívose cando ía oitavo. Häkkinen acelerou na parte final, pero non o suficiente para perturbar a Schumacher, que gañou a Häkkinen. Coulthard quedou terceiro a distancia, mentres Barrichello logrou o cuarto lugar. Villeneuve quinto mantendo a raia a Salo que foi sexto.
Clasificación[editar | editar a fonte]
Cualificación[editar | editar a fonte]
Carreira[editar | editar a fonte]
| Pos | Nº | Piloto | Construtor | Voltas | Tempo/Retirada | Grella | Puntos |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 3 | Michael Schumacher
|
Ferrari | 62 | 1:31:39.776 | 2 | 10 |
| 2 | 1 | Mika Häkkinen
|
McLaren-Mercedes | 62 | +1.168 | 1 | 6 |
| 3 | 2 | David Coulthard
|
McLaren-Mercedes | 62 | +51.008 | 3 | 4 |
| 4 | 4 |  Rubens Barrichello
|
Ferrari | 62 | +1:29.276 | 4 | 3 |
| 5 | 22 |  Jacques Villeneuve
|
BAR-Honda | 61 | +1 volta | 9 | 2 |
| 6 | 17 | Mika Salo
|
Sauber-Petronas | 61 | +1 volta | 12 | 1 |
| 7 | 7 | Eddie Irvine
|
Jaguar-Cosworth | 61 | +1 volta | 7 | |
| 8 | 16 | Pedro Diniz
|
Sauber-Petronas | 61 | +1 volta | 10 | |
| 9 | 12 |  Alexander Wurz
|
Benetton-Playlife | 61 | +1 volta | 11 | |
| 10 | 8 | Johnny Herbert
|
Jaguar-Cosworth | 61 | +1 volta | 17 | |
| 11 | 11 |  Giancarlo Fisichella
|
Benetton-Playlife | 61 | +1 volta | 19 | |
| 12 | 23 | Ricardo Zonta
|
BAR-Honda | 61 | +1 Lap | 14 | |
| 13 | 21 |  Gastón Mazzacane
|
Minardi-Fondmetal | 60 | +2 voltas | 20 | |
| 14 | 19 |  Jos Verstappen
|
Arrows-Supertec | 59 | +3 voltas | 16 | |
| 15 | 6 | Jarno Trulli
|
Jordan-Mugen-Honda | 58 | Caixa de cambios | 8 | |
| Ret | 18 |  Pedro de la Rosa
|
Arrows-Supertec | 49 | Trompo | 13 | |
| Ret | 9 | Ralf Schumacher
|
Williams-BMW | 45 | Sistema combustible | 5 | |
| Ret | 14 |  Jean Alesi
|
Prost-Peugeot | 25 | Hidráulica | 15 | |
| Ret | 15 | Nick Heidfeld
|
Prost-Peugeot | 22 | Hidráulica | 22 | |
| Ret | 10 | Jenson Button
|
Williams-BMW | 5 | Motor | 18 | |
| Ret | 20 | Marc Gené
|
Minardi-Fondmetal | 5 | Tromp | 21 | |
| Ret | 5 | Heinz-Harald Frentzen
|
Jordan-Mugen-Honda | 4 | Caixa de cambios | 6 | |
Fonte:[3]
| |||||||
Posicións logo da carreira[editar | editar a fonte]
|
|
- Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos da clasificación.
| Carreira anterior: Gran Premio do Brasil de 2000 |
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA Temporada 2000 |
Carreira seguinte: Gran Premio do Reino Unido de 2000 |
| Carreira anterior: Gran Premio de San Marino de 1999 |
Gran Premio de San Marino | Carreira seguinte: Gran Premio de San Marino de 2001 |
Notas[editar | editar a fonte]
Referencias[editar | editar a fonte]
- ↑ F1 Racing. Maio 2000.
- ↑ F1, STATS. "San Marino 2000 - Qualifications • STATS F1". www.statsf1.com (en inglés). Consultado o 14 de novembro de 2018.
- ↑ "2000 San Marino Grand Prix". Formula1.com. Formula1.com Limited. Arquivado dende o orixinal o 10 de outubro de 2014. Consultado o 26 de decembro de 2015.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
 |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Gran Premio de San Marino de 2000 |