Gran Premio de Mónaco de 1991
| Detalles da carreira | ||
|---|---|---|
| Carreira 4 de 16 no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1991. | ||
 Trazado do circuíto de Mónaco. | ||
| Data | 12 de maio de 1991 | |
| Nome oficial | XLIX Gran Premio de Mónaco | |
| Localización | Circuíto de Mónaco Monte Carlo, Principado de Mónaco | |
| Percorrido | Circuíto urbano 3´328 km | |
| Distancia | 78 voltas, 259´584 km | |
| Clima | Seco, suave e nubrado | |
| Pole position | ||
| Piloto |  Ayrton Senna
|
McLaren-Honda |
| Tempo | 1:20.344 | |
| Volta rápida | ||
| Piloto |  Alain Prost
|
Ferrari |
| Tempo | 1:24.368 na volta 77 | |
| Podio | ||
| Primeiro | Ayrton Senna
|
McLaren-Honda |
| Segundo |  Nigel Mansell
|
Williams-Renault |
| Terceiro | Jean Alesi
|
Ferrari |
O Gran Premio de Mónaco de 1991 foi unha carreira de Fórmula Un celebrada o 12 de maio de 1991 no Circuíto de Mónaco en Monte Carlo, Mónaco. Foi a cuarta carreira do Campionato do Mundo de pilotos de 1991.
Informe[editar | editar a fonte]
Ayrton Senna non sorprendeu a ninguén ao lograr a pole position, pero o segundo lugar se foi unha sorpresa, Stefano Modena aproveitou ao máximo a superioridade dos pneumáticos Pirelli de cualificación para ser segundo, seguido de Patrese, Piquet, un decepcionado Mansell, Berger, Prost, Moreno, Alesi, e de Cesaris. Alex Caffi tivo un grave accidente na práctica e non participou na carreira. Martin Brundle foi descualificado por non pasar o control de peso. No inicio Senna saíu moi ben seguido de Módena, Patrese, Mansell e Prost. Na primeira curva, o caos habitual, Berger bateu na parte posterior de Piquet, rompéndolle a suspensión, Berger estrelaríase pouco máis tarde. Senna acadou rapidamente unha vantaxe enorme sobre Módena e Patrese, ámbolos dous perseguidores quedaron eliminados na volta 42 cando o motor de Módena rompeu e derramou aceite no túnel, o que provocou que Patrese estrelarase. Senna tiña unha vantaxe enorme sobre Prost e Mansell, pero o inglés non estaba de humor para permanecer terceiro e pasou Prost cun audaz adiantamento na entrada da chicane. Máis tarde Prost entrou en boxes para reparar unha roda solta e os problemas na parada fixérono caer á quinta posición. Senna, gañou o seu cuarto Gran Premio de Mónaco en cinco anos, con 18 segundos sobre Mansell, que fixo unha carreira brillante, seguidos de Alesi, Moreno, Prost, e Emanuelle Pirro no Dallara.
Clasificación[editar | editar a fonte]
Pre cualificación[editar | editar a fonte]
| Pos | Nº | Piloto | Construtor | Tempo | Diferenza |
|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 22 |  Jyrki Järvilehto
|
Dallara-Judd | 1:23.260 | |
| 2 | 33 |  Andrea de Cesaris
|
Jordan-Ford | 1:23.538 | +0.278 |
| 3 | 21 | Emanuele Pirro
|
Dallara-Judd | 1:24.421 | +1.161 |
| 4 | 32 |  Bertrand Gachot
|
Jordan-Ford | 1:24.802 | +1.542 |
| 5 | 34 | Nicola Larini
|
Lambo-Lamborghini | 1:25.893 | +2.633 |
| 6 | 35 | Eric van de Poele
|
Lambo-Lamborghini | 1:26.282 | +3.022 |
| 7 | 31 |  Pedro Chaves
|
Coloni-Ford | 1:27.389 | +4.129 |
| 8 | 14 | Olivier Grouillard
|
Fondmetal-Ford | 1:27.759 | +4.499 |
Cualificación[editar | editar a fonte]
| Pos | Nº | Piloto | Construtor | Q1 | Q2 | Diferenza |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 1 | Ayrton Senna
|
McLaren-Honda | 1:20.508 | 1:20.344 | |
| 2 | 4 | Stefano Modena
|
Tyrrell-Honda | 1:23.442 | 1:20.809 | +0.465 |
| 3 | 6 | Riccardo Patrese
|
Williams-Renault | 1:22.057 | 1:20.973 | +0.629 |
| 4 | 20 | Nelson Piquet
|
Benetton-Ford | 1:22.816 | 1:21.159 | +0.815 |
| 5 | 5 | Nigel Mansell
|
Williams-Renault | 1:23.274 | 1:21.205 | +0.861 |
| 6 | 2 |  Gerhard Berger
|
McLaren-Honda | 1:21.222 | 1:21.583 | +0.878 |
| 7 | 27 | Alain Prost
|
Ferrari | 1:22.113 | 1:21.455 | +1.111 |
| 8 | 19 | Roberto Moreno
|
Benetton-Ford | 1:23.476 | 1:21.804 | +1.460 |
| 9 | 28 | Jean Alesi
|
Ferrari | 1:22.966 | 1:21.910 | +1.566 |
| 10 | 33 | Andrea de Cesaris
|
Jordan-Ford | 1:24.257 | 1:22.764 | +2.420 |
| 11 | 3 |  Satoru Nakajima
|
Tyrrell-Honda | 1:24.435 | 1:22.972 | +2.628 |
| 12 | 21 | Emanuele Pirro
|
Dallara-Judd | 1:23.311 | 1:23.022 | +2.678 |
| 13 | 22 | Jyrki Järvilehto
|
Dallara-Judd | 1:23.023 | 1:23.983 | +2.679 |
| 14 | 23 | Pierluigi Martini
|
Minardi-Ferrari | 1:24.101 | 1:23.064 | +2.720 |
| 15 | 15 | Maurício Gugelmin
|
Leyton House-Ilmor | 1:24.920 | 1:23.394 | +3.050 |
| 16 | 25 | Thierry Boutsen
|
Ligier-Lamborghini | 1:24.728 | 1:23.431 | +3.087 |
| 17 | 24 | Gianni Morbidelli
|
Minardi-Ferrari | 1:24.481 | 1:23.584 | +3.240 |
| 18 | 16 | Ivan Capelli
|
Leyton House-Ilmor | 1:25.040 | 1:23.642 | +3.298 |
| 19 | 30 | Aguri Suzuki
|
Lola-Ford | 1:26.380 | 1:23.898 | +3.554 |
| 20 | 17 | Gabriele Tarquini
|
AGS-Ford | 1:25.078 | 1:23.909 | +3.565 |
| 21 | 29 | Éric Bernard
|
Lola-Ford | 1:25.370 | 1:24.079 | +3.735 |
| 22 | 8 | Mark Blundell
|
Brabham-Yamaha | 1:25.500 | 1:24.109 | +3.765 |
| 23 | 26 | Érik Comas
|
Ligier-Lamborghini | 1:24.747 | 1:24.151 | +3.807 |
| 24 | 32 | Bertrand Gachot
|
Jordan-Ford | 1:24.540 | 1:24.208 | +3.864 |
| 25 | 9 | Michele Alboreto
|
Footwork-Porsche | 1:27.843 | 1:24.606 | +4.262 |
| 26 | 11 | Mika Häkkinen
|
Lotus-Judd | 1:24.868 | 1:24.829 | +4.485 |
| 27 | 12 | Julian Bailey
|
Lotus-Judd | 1:28.772 | 1:26.995 | +6.651 |
| 28 | 18 | Fabrizio Barbazza
|
AGS-Ford | 1:28.060 | 1:27.079 | +6.735 |
| 29 | 10 | Alex Caffi
|
Footwork-Porsche | NTS | ||
| 30 | 7 | Martin Brundle
|
Brabham-Yamaha | Descalificado |
Carreira[editar | editar a fonte]
Notas[editar | editar a fonte]
- Líder por voltas: Ayrton Senna 78 (1-78)
- Última carreira: Julian Bailey
- Gerhard Berger cometeu un erro na primeira curva na saída e caeu ata o posto 26.
- Primeiros puntos de Mansell na tempada (segunda posición)
- Martin Brundle foi descualificado polos comisarios da FIA por non pasar o control de pesaxe.
- Stefano Modena no Tyrrell Honda V10 fixo unha volta impresionante de clasificación para estar na primeira fila da grella con Senna co seu motor V12 Honda Marlboro McLaren
- Nos primeiros compases da carreira, un comisario que recollía restos dun incidente en Santa Devota case foi alcanzado por Ayrton Senna
- 4ª vitoria de Ayrton Senna de 4 carreiras na tempada 1991
- Pierluigi Martini recibiu os primeiros 10 segundos de penalización na historia na Fórmula Un
Posicións logo da carreira[editar | editar a fonte]
|
|
- Notas: Só están incluídos os cinco primeiros postos da clasificación.
| Carreira anterior: Gran Premio de San Marino de 1991 |
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA Temporada 1991 |
Carreira seguinte: Gran Premio do Canadá de 1991 |
| Carreira anterior: Gran Premio de Mónaco de 1990 |
Gran Premio de Mónaco | Carreira seguinte: Gran Premio de Mónaco de 1992 |
Notas[editar | editar a fonte]
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
 |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Gran Premio de Mónaco de 1991  |