Ácido nucleico
Os ácidos nucleicos son macromoléculas, polímeros formados pola repetición de monómeros chamados nucleótidos, unidos mediante enlaces fosfodiéster. Fórmanse, así, longas cadeas ou polinucleótidos, o que fai que algunhas destas moléculas cheguen a atinxir tamaños xigantes (de millóns de nucleótidos de longo), as moléculas máis grandes que se coñecen.
O descubrimento dos ácidos nucleicos débese a Miescher que na década de 1860 illou dos núcleos das células unha substancia ácida á que chamou nucleína, nome que posteriormente se cambiou a ácido nucleico.
Tipos[editar | editar a fonte]
Existen dous tipos de ácidos nucleicos: ácido desoxirribonucleico (ADN) e ácido ribonucleico (ARN), que se diferencian en:
- O monosacárido (pentosa) que conteñen: a desoxirribosa no ADN e a ribosa no ARN.
- As bases nitroxenadas que conteñen: adenina (A), guanina (G), citosina (C) e timina (T) no ADN; adenina, guanina, citosina e uracilo (U) no ARN.
- Nos eucariotas a estrutura do ADN é de dobre cadea, mentres que a estrutura do ARN é monocatenaria, aínda que pode presentarse en forma estendida, como o ARNm, ou en forma pregada, como o ARNt e o ARNr.
- A masa molecular do ADN é xeralmente maior que a do ARN.
As unidades que forman os ácidos nucleicos son os nucleótidos. Cada nucleótido é unha molécula composta pola unión de tres unidades: un monosacárido (unha pentosa), unha base nitroxenada (purínica (adenina, guanina) ou pirimidínica (citosina, timina ou uracilo) e un ou varios grupos fosfato (ácido fosfórico). Tanto a base nitroxenada como os grupos fosfato están unidos á pentosa.
A unión formada pola pentosa e a base nitroxenada denomínase nucleósido.
ADN[editar | editar a fonte]
O ADN é bicatenario, está constituído por dúas cadeas polinucleotídicas unidas entre si en toda a súa lonxitude. Esta dobre cadea pode disporse en forma liñal (ADN do núcleo das células eucarióticas) ou en forma circular (ADN das células procarióticas, así como das mitocondrias e cloroplastos eucarióticos). A molécula de ADN porta a información necesaria para o desenvolvemento das características biolóxicas dun individuo e contén as mensaxes e instrucións para que as células realicen as súas funcións.
ARN[editar | editar a fonte]
O ARN difire do ADN en que a pentosa dos nucleótidos constituíntes, no canto de desoxirribosa é ribosa, e en que en lugar das catro bases A, G, C, T aparece A, G, C, U, (é dicir, uracilo no canto de timina). As cadeas de ARN son máis curtas que as de ADN. O ARN está constituído case sempre por unha única cadea (é monocatenario).
Mentres que o ADN contén a información, o ARN actúa de mensaxeiro de dita información para dar lugar á síntese de proteínas.
