Hryhorii Khomyshyn

Hryhorii Khomyshyn
	;
Biografía
Nacemento	25 de marzo de 1867 ; Hadynkivtsi, Ucraína (en)
Morte	12 de decembro de 1947 (80 anos); Kíiv, Ucraína
Bispo diocesano
	6 de maio de 1904 – ; ← Andrei Sheptytskyi – Iwan Słeziuk → ; Diocese: Arquieparquía católica ucraína de Ivano-Frankivsk
Membro da Dieta de Galitzia e Lodomeria
Datos persoais
Relixión	Igrexa católica e Igrexa católica bizantina ucraína
Educación	Universidade de Viena ; Higher Scientific Institute for Diocesan Priests at St. Augustine's (en)
Actividade
Campo de traballo	Church‘s ministry (en) e acción política
Ocupación	bispo católico (1904–), sacerdote católico (1893–), escritor, político
Consagración	Andrei Sheptytskyi
Enaltecemento
	beato ;
Día de festividade relixiosa	28 de decembro

Este artigo amosa letras cirílicas. Sen o soporte axeitado, o texto pode mostrar símbolos sen sentido, coma caixas, marcas e outros.

O Beato Hryhorii Lukych Khomyshyn^[1] (en ucraíno: Григорій Лукич Хомишин; en polaco: Grzegorz Chomyszyn), nado o 25 de marzo de 1867 en Hadynkivtsi (Reino de Galicia e Lodomeria) e finado o 17 de xaneiro de 1947 na prisión de Lukyanivka (RSS de Ucraína) foi un eclesiástico grecocatólico ucraíno, bispo de Stanislaviv dende 1904 até o seu pasamento, e hieromártir beatificado por Xoán Paulo II.

Traxectoria

Khomyshyn naceu o 25 de marzo de 1867 na aldea de Hadynkivtsi, na Galicia oriental (hoxe na rexión de Ternopil, Ucraína)^[2] Logo de formarse no seminario, foi ordenado sacerdote o 18 de novembro de 1893.^[3] Posteriormente estudou Teoloxía na Universidade de Viena entre 1894 e 1899, e en 1902 o metropolita de Galicia Andrei Sheptytskyi nomeouno reitor da Academia Teolóxica de Lviv.^[2]

O 6 de maio de 1904 foi nomeado bispo de Stanislaviv, e recibiu a consagración episcopal o 19 de xuño de mans do metropolita Sheptytskyi, e tendo como principais co-consagradores ao arcebispo latino de Lviv Józef Bilczewski, ao arcebispo armenio de Lviv Józef Teodorowicz, e ao bispo de Przemyśl, Sambor e Sanok Kostiantyn Chekhovych. Durante o seu mandato de máis de catro décadas, foi considerado a segunda figura máis influente da Igrexa Católica Ucraína.^[4]

A diferenza de Sheptytskyi, Khomyshyn cría que a ICBU debía adoptar unha orientación máis occidentalizada, enfatizando aínda máis a relación da Igrexa coa Santa Sé.^[5] Isto significou a introdución de prácticas latinizadas como o calendario gregoriano e unha adhesión estrita ao celibato clerical, que provocaron controversia na súa diocese.^[6]

Durante a década de 1930 Khomyshyn promocionou o Partido Popular Católico Ucraíno, nacionalista moderado, que acadou representación no Sejm e no Senado.^[6] Foi tamén coñecido pola súa oposición ao antisemitismo e a súa tolerancia referente aos xudeus galicianos, probabelmente grazas á súa propia experiencia como parte da minoría ucraína de Polonia.^[7]^[8] Como resultado da súa postura moderada cara ao nacionalismo ucraíno, foi acusado de "traizón" pola OUN, facéndolle temer pola súa vida.^[9]

Khomyshyn foi detido por primeira vez en 1939 polo NKVD. Crítico do sistema soviético, tendo chamado ás forzas de ocupación "bestas feroces animadas polo espírito do diabo",^[10] foi detido de novo en abril de 1945, e entón deportado a Kíiv. Na prisión, foi torturado e presionado para renunciar á Unión de Brest, o que se negou a facer.^[11]

Morreu no hospital da prisión de Lukyanivska de Kíiv o 17 de xaneiro de 1947, logo de ser torturado nun interrogatorio.^[12]

Culto

O papa Xoán Paulo II beatificouno o 27 de xuño de 2001 na súa visita pastoral a Ucraína, xunto a Mykolai Charnetskyi e compañeiros mártires.^[13]

Notas

↑ Tamén Gregor Khomysyn, Gregory Chomyshyn, Gregory Khomyshyn, Grzegorz Chomyszyn, Hryhorij Khomyshyn, Hryhorij Khomysyn, Hryhory Khomyshyn e Hryhory Khomysyn.
↑ ^2,0 ^2,1 "Biographies of twenty five Greek-Catholic Servants of God". Vatican.va.
↑ "Beatification of the Servants of God on June 27, 2001". CLCD.ru. Arquivado dende o orixinal o 01 de xullo de 2016. Consultado o 22 de xuño de 2016.
↑ Pollard, John Francis (2014). The Papacy in the Age of Totalitarianism, 1914-1958. Oxford University Press. p. 306. ISBN 9780199208562.
↑ Magocsi, Paul Robert (2008). Mahieu, Stéphanie; Naumescu, Vlad, eds. Churches In-between: Greek Catholic Churches in Postsocialist Europe. LIT Verlag Münster. p. 48. ISBN 9783825899103.
↑ ^6,0 ^6,1 Katchanovski, Ivan; Kohut, Zenon E.; Nebesio, Bohdan Y.; Yurkevich, Myroslav (2013). Historical Dictionary of Ukraine. Scarecrow Press. pp. 263–264. ISBN 9780810878471.
↑ Michlic, Joanna B. (2006). Poland's Threatening Other: The Image of the Jew from 1880 to the Present. University of Nebraska Press. pp. 77-78. ISBN 9780803256378.
↑ Modras, Ronald (2005). The Catholic Church and Antisemitism. Routledge. pp. 360–361. ISBN 9781135286170.
↑ Shkandrij, Myroslav (2015). Ukrainian Nationalism: Politics, Ideology, and Literature, 1929-1956. Yale University Press. pp. 31–32. ISBN 9780300210743.
↑ Blet, Pierre (1999). Pius XII and the Second World War: According to the Archives of the Vatican. Paulist Press. p. 77. ISBN 9780809105038. They are fierce beasts animated by the spirit of the devil
↑ Veenhoven, Willem Adriaan, ed. (1975). Case Studies on Human Rights and Fundamental Freedoms Volume Two: A World Survey. Case Studies on Human Rights and Fundamental Freedoms: A World Survey 2 (Martinus Nijhoff Publishers). p. 477. ISBN 9789024717811.
↑ Zinkevych, Osyp; Sorokowski, Andrew, eds. (1988). A Thousand Years of Christianity in Ukraine: An Encyclopedic Chronology. Smoloskyp e Comité Nacional para Conmemorar o Milenio do Cristianismo en Ucraína. p. 245. ISBN 9780914834588.
↑ Os outros mártires da Igrexa Católica Ucraína beatificados canda el foron: os bispos Yosafat Kotsylovskyi, Symeon Lukach, Vasyl Velychkovskyi, Ivan Sleziuk, Nykyta Budka e Hryhorii Lakota; os presbíteros Mykola Konrad, Andrii Ishchak, Roman Lysko, Mykola Tsehelskyi, Petro Verhun e Oleksii Zarytskyi; os relixiosos Yakym Senkivskyi, Severiian Baranyk, Zenon Kovalyk, Vitalii Bairak e Ivan Ziatyk; as relixiosas Tarsykiia Matskiv, Olimpiia Bida e Lavrentiia Harasymiv; e o laico Volodymyr Pryima. Tamén foron beatificados os bispos grecocatólicos rusos Leonid Fedorov e Klymentii Sheptytskyi; e o bispo ruteno Teodor Romzha.

Véxase tamén

Bibliografía

Мельничук, П. М. (1979). Владика Григорій Хомишин: патріот, місіонер, мученик. Lviv.
Єгрешій, Олег (2004). Єпископ Григорій Хомишин: портрет релігійно-церковного і громадсько-політичного діяча. Ivano-Frankivsk.

Ligazóns externas

Blessed Hryhorii Khomyshyn en CatholicSaints.info (en inglés)
Perfil en Catholic-Hierarchy.org (en inglés)

Dignidades da Igrexa católica
Predecesor: Andrei Sheptytskyi	Bispo de Stanislaviv 1904 - 1947	Sucesor: Ivan Sleziuk

[1] Tamén Gregor Khomysyn, Gregory Chomyshyn, Gregory Khomyshyn, Grzegorz Chomyszyn, Hryhorij Khomyshyn, Hryhorij Khomysyn, Hryhory Khomyshyn e Hryhory Khomysyn.

[vatican-2] 2,0 ^2,1 "Biographies of twenty five Greek-Catholic Servants of God". Vatican.va.

[UGCC-3] "Beatification of the Servants of God on June 27, 2001". CLCD.ru. Arquivado dende o orixinal o 01 de xullo de 2016. Consultado o 22 de xuño de 2016.

[4] Pollard, John Francis (2014). The Papacy in the Age of Totalitarianism, 1914-1958. Oxford University Press. p. 306. ISBN 9780199208562.

[5] Magocsi, Paul Robert (2008). Mahieu, Stéphanie; Naumescu, Vlad, eds. Churches In-between: Greek Catholic Churches in Postsocialist Europe. LIT Verlag Münster. p. 48. ISBN 9783825899103.

[HDU-6] 6,0 ^6,1 Katchanovski, Ivan; Kohut, Zenon E.; Nebesio, Bohdan Y.; Yurkevich, Myroslav (2013). Historical Dictionary of Ukraine. Scarecrow Press. pp. 263–264. ISBN 9780810878471.

[7] Michlic, Joanna B. (2006). Poland's Threatening Other: The Image of the Jew from 1880 to the Present. University of Nebraska Press. pp. 77-78. ISBN 9780803256378.

[8] Modras, Ronald (2005). The Catholic Church and Antisemitism. Routledge. pp. 360–361. ISBN 9781135286170.

[9] Shkandrij, Myroslav (2015). Ukrainian Nationalism: Politics, Ideology, and Literature, 1929-1956. Yale University Press. pp. 31–32. ISBN 9780300210743.

[10] Blet, Pierre (1999). Pius XII and the Second World War: According to the Archives of the Vatican. Paulist Press. p. 77. ISBN 9780809105038. They are fierce beasts animated by the spirit of the devil

[11] Veenhoven, Willem Adriaan, ed. (1975). Case Studies on Human Rights and Fundamental Freedoms Volume Two: A World Survey. Case Studies on Human Rights and Fundamental Freedoms: A World Survey 2 (Martinus Nijhoff Publishers). p. 477. ISBN 9789024717811.

[12] Zinkevych, Osyp; Sorokowski, Andrew, eds. (1988). A Thousand Years of Christianity in Ukraine: An Encyclopedic Chronology. Smoloskyp e Comité Nacional para Conmemorar o Milenio do Cristianismo en Ucraína. p. 245. ISBN 9780914834588.

[13] Os outros mártires da Igrexa Católica Ucraína beatificados canda el foron: os bispos Yosafat Kotsylovskyi, Symeon Lukach, Vasyl Velychkovskyi, Ivan Sleziuk, Nykyta Budka e Hryhorii Lakota; os presbíteros Mykola Konrad, Andrii Ishchak, Roman Lysko, Mykola Tsehelskyi, Petro Verhun e Oleksii Zarytskyi; os relixiosos Yakym Senkivskyi, Severiian Baranyk, Zenon Kovalyk, Vitalii Bairak e Ivan Ziatyk; as relixiosas Tarsykiia Matskiv, Olimpiia Bida e Lavrentiia Harasymiv; e o laico Volodymyr Pryima. Tamén foron beatificados os bispos grecocatólicos rusos Leonid Fedorov e Klymentii Sheptytskyi; e o bispo ruteno Teodor Romzha.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

v c e Arcebispos de Ivano-Frankivsk (Igrexa católica)
Bispos de Stanislaviv	Yulian Pelesh (1885 - 1891) Yulian Sas-Kuilovskyi (1891 - 1899) Andrei Sheptytskyi (1899- 1900) Hryhorii Khomyshyn (1904 - 1947) Ivan Sleziuk (1947 - 1973)
Bispos de Ivano-Frankivsk	Sofron Dmyterko (1973 - 1997) Sofron Mudryi (1997 - 2005) Volodymyr Viityshyn (2005 - 2011)
Arcebispos metropolitanos de Ivano-Frankivsk	Volodymyr Viityshyn (dende 2011)